religijne fabularne

Tytuł oryginalny: State buoni... se potete
Gatunek: Dramat, Religijny
Produkcja: Włochy

To niezwykły film, podobnie jak niezwykłą postacią był św. Filip Neri. To film promieniujący radością, w którym akcja ani wystawna scenografia nie jest ważna. W czasie kiedy żył św. Filip, nazywany także "drugim apostołem Rzymu", dla wielu był postacią kontrowersyjną. Nie wszyscy go rozumieli, a czasem brali nawet za wariata. Luigi Magni, reżyser filmu, tytuł zaczerpnął z biografii świętego, pełnego energii i optymizmu, który zwracając się do młodych nieraz powtarzał "Bądźcie dobrzy, jeśli potraficie". Św. Filip w znakomitej kreacji Johnny'ego Dorelli to człowiek pełen prostoty i łagodności, ale jednocześnie zdecydowany i pokorny. Dla niego wiara jest treścią życia. Jest to wiara wypływająca z serca, dynamiczna i głęboka. Taką pragnie przekazać dzieciom, którymi opiekuje się w prowadzonym przez siebie przytułku w zrujnowanym kościele. Zresztą pomoc znajdują tu wszyscy. Także chorzy pielgrzymi przybywający do Rzymu.

Tytuł oryginalny: Gli Amici di Gesù - Maria Maddalena
Gatunek: Biograficzny, Dramat, Historyczny, Biblijny
Produkcja: Niemcy, Włochy

Film opowiada historię znanej kobiety, nawróconej grzesznicy i wyznawczyni Chrystusa, Marii Magdaleny.
Maria mieszka wraz ze swoim mężem w Magdali. Jednak Amos (jej mąż) wręcza jej list rozwodowy oskarżając ją o niepłodność. Upokorzona Maria postanawia się zemścić i wyjeżdża z rodzinnej miejscowości z prefektem rzymskim. Kobieta też poznaje Jana Chrzciciela, który jest podejrzewany o podburzanie tłumu i za to w końcu zostaje ścięty. Maria zostaje publicznie zgwałcona i okrzyknięta ladacznicą. Trafia na dwór drugiej żony Heroda, Herodiady. Po wielu cierpieniach dzięki Jezusowi znajduje sens swojego życia.
W filmie oprócz postaci Marii Magdaleny jest też ukazana trudna, a wręcz beznadziejna sytuacja ówczesnych kobiet.

Gatunek: Biograficzny, Dramat, Religijny
Produkcja: Francja, Niemcy

Hildegarda z Bingen (Barbara Sukowa) (1098 -1179) już od wczesnego dzieciństwa doświadczała szczególnej bliskości Boga, której emanacją były wizje religijne. Jako ośmioletnia dziewczynka została wysłana do konwentu benedyktynek w Disibodenbergu. Tam pod opieką przeoryszy Judyty (Mareile Blendl) zdobywała wykształcenie, a następnie złożyła śluby zakonne.Do historii przeszła jako niezwykle utalentowana kobieta, której nieobca była potrzeba pomagania innym. Interesowała się medycyną, pisała traktaty religijne, potrafiła też komponować. Była przeciwniczką umartwiania ciała, uważała bowiem, że do prawdziwej wiary prowadzi droga dobroci, a nie - bólu. Silna osobowość zjednywała jej wielu zwolenników, lecz także stwarzała wrogów, którzy twierdzili, że wizje Hildegardy są dziełem szatana.

CZĘŚĆ PIERWSZA
Gatunek: Biograficzny, Religijny
Produkcja: Hiszpania

XVI wiek Rzym, czas świetności, ale również głębokich konfliktów. Młody ksiądz schodzi z kazalnicy i dociera do
setek sierot, które żyją w ciemnych uliczkach Rzymu. Z radością, wiarą i determinacją wokół Filipa Neri zbiera się
tłum dzieciaków, on śpiewa, gra i tańczy z nimi, daje im nadzieję. Tworzy pierwsze oratorium dla ich wspólnoty, gdzie
każde dziecko ma prawo zrozumieć, jaka ścieżka w życiu jest dla niego przeznaczona. Hierarchia kościelna jest jednak
przerażona niekonwencjonalnymi metodami Nerego. Mimo to, w końcu papież poruszony szczerą wiarą Filipa,
błogosławi go i daje mu tytuł kardynała. Ale Filip Neri odpowiada z uśmiechem: „Wolę Paradise”

Film opowiada piękną historię człowieka z niezależną duszą, który w Bogu widział źródło, cel i sens prawdziwego
człowieczeństwa.

Gatunek: Biograficzny, Religijny
Produkcja: Liban

W filmie przedstawiona została biografia bliskowschodniego taumaturga i mistyka o. Szarbela Makhloufa.
Film ukazuje w przepięknych obrazach całe życie Ojca Charbela - od dzieciństwa i młodości, przez pierwsze lata życia w klasztorze, po ostatni okres w eremie. Ten człowiek - od najwcześniejszych swych lat przepełniony miłością Boga - ukazuje się nie tylko jako wzór modlitwy i kontemplacji, ale również głębokiej miłości wobec ludzi, owocującej zrozumieniem, służbą i ...cudami.

Charbel urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w północnym Libanie. Na chrzcie otrzymał imię Józef (Youssef). Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru w Annaya, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel (Charbel). W Zakonie odznaczał się wielką miłością bliźniego i posłuszeństwem. Z czasem ojciec Szarbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie. W pustelni żył 23 lata. 16 grudnia 1898 roku podczas odprawiania mszy świętej dostał udaru mózgu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 roku.
Po pogrzebie ojca Szarbela miało miejsce niezwykłe zjawisko. Nad jego grobem pojawiła się jasna poświata, utrzymująca się przez wiele tygodni. Spowodowała ona, że do grobu pustelnika zaczęły przychodzić co noc rzesze wiernych i ciekawskich. Bardzo wiele osób za wstawiennictwem św. Charbela doznało cudów.
5 grudnia 1965 roku, na zakończenie Soboru Watykańskiego II papież Paweł VI ogłosił ojca Szarbela Makhloufa błogosławionym.
9 października 1977 roku w Watykanie Paweł VI kanonizował ojca Szarbela

Część 2/2
Tytuł oryginalny: Lourdes
Gatunek: Biograficzny, Obyczajowy
Produkcja: Francja, Luksemburg, Włochy

Kolejna wersja opowieści o objawieniach w Lourdes. Tym razem wzajemnie przeplatają się trzy historie.
Bernard, młody fotograf robi reportaż o Lourdes, jego żona dowiaduje się że jej ciąża jest zagrożona. Bernard przypadkowo odnajduje dziennik swojego przodka (również Bernarda) i czytając go opowiada nam historię sprzed stu lat. Żona Klara zostaje cudownie uzdrowiona ale mąż nie wierzy że stało się to dzięki Bogu. W tle tych wydarzeń odnajdujemy również opowieść o objawieniach Matki Bożej , Bernadetcie.

CZĘŚĆ 2
Gatunek: Biograficzny
Produkcja: Włochy

Przykład nierozerwalnej i determinującej relacji wiary i nadziei.

Kiedy miała siedem lat, porwali ją muzułmańscy handlarze niewolników. Traumatyczne przeżycia sprawiły, że zapomniała swoje imię. Nadano jej nowe, Bakhita, czyli Szczęściara. Została świętą Kościoła Katolickiego.

Film Campiottiego nie jest wiernym zapisem życia św. Józefiny Bakhity. To dramatyczna opowieść o wierze, nadziei, poświęceniu i miłości ofiarowanej w imię Jezusa nawet tym, którzy stali się przyczyną cierpienia.

Film przybliża sylwetkę Józefiny Bakhity, pochodzącej z Afryki świętej Kościoła katolickiego, beatyfikowanej przez papieża Jana Pawła II w 2000 r. Urodzona w Sudanie, jako dziecko została porwana przez handlarzy niewolnikami i młodość spędziła w niewoli. Została wykupiona przez włoskiego konsula, który zabrał ją do Włoch, gdzie przyjęła sakramenty i wstąpiła do zakonu sióstr kanosjanek. Tam spędziła resztę życia

Gatunek: Biograficzny, Dramat, Komedia
Produkcja: USA, Włochy

Giuseppe to dziecinnie naiwny dwudziestolatek, który ledwo co kończy szkołę. Niektórzy wykorzystują tę jego naiwność i robią mu różne żarty i psikusy. Toteż nic dziwnego, że ciągle wpada w kłopoty i tarapaty. Charyzmatyczna matka, postanawia ułożyć jego życie i wysyła go do klasztoru. Pracuje tutaj jako stajenny i bardzo odpowiada mu takie życie. Któregoś dnia do zakonu przybywa wizytator.
Dostrzega on w chłopcu wielkie serce i nakazuje przełożonym by wykształcili go na kapłana. Giuseppe jak zwykle ma problemy z nauką. Nic nie wchodzi mu do głowy. Szczęśliwym trafem na egzaminie pada pytanie na które akurat zna odpowiedź. W końcu jako kapłan odprawia swoją pierwszą Mszę Świętą. Zatopiony w modlitwie zaczyna lewitować. Wprawia to w osłupienie wszystkich zakonników. Jedni twierdzą że to oznaka świętości, inni że sztuczka szatana. Zapada decyzja by go skuć w łańcuchy i odprawić nad nim egzorcyzmy...
Historia rozgrywająca się w siedemnastowiecznej Italii oparta jest na życiu świętego Józefa z Kupertynu.

Gatunek: Dramat, Psychologiczny, Religijny
Produkcja: Francja, Szwecja, Wielka Brytania

Dla Aleksandra, pięćdziesięcioletniego intelektualisty - podobnie jak dla wielu bohaterów Dostojewskiego - największym wzorcem moralnym jest Jezus Chrystus. Gdy zatem zostaje ogłoszony alarm ostrzegający przed eksplozją atomową, Aleksander postanawia ofiarować się Bogu, aby w ten sposób oddalić apokaliptyczną wizję... Ostatni film zmarłego w 1986 roku reżysera, uważany za jego testament twórczy.
Powodem, który skłonił Tarkowskiego do stworzenia "Ofiarowania", była niemożność pogodzenia się z tym, że rozwój dzisiejszego świata dotyczy tylko i wyłącznie płaszczyzny materialnej, a tym samym nie ma nic wspólnego z rozwojem duchowości. Już w "Kompleksie Tołstoja" Tarkowski sygnalizował, że "nie można żyć, nie pozwalając na rozwój życia duchowego. Nawet osoba najbardziej prymitywna jest w stanie to zrozumieć lub przynajmniej odczuć. Człowiek zostaje pozbawiony racji bytu, gdyż jego świat zawęża się i traci swoją harmonię".
W tej perspektywie punktem wyjścia dla "Ofiarowania" staje się nie tyle poszukiwanie samej świętości, ile zapytanie o sens i efektywność poczynionej ofiary.