Ballada śmiertelna.mp3

AnnaSuza / Piosenki zostaly choc lata minely / 00 - wczesniejsze / Ballada śmiertelna.mp3

Download: Ballada śmiertelna.mp3

Pobierz

1,54 MB

Barbara Brylska - Ballada śmiertelna

Autor muzyki nieznany
słowa: anonim z XVI w.

Wierzcie rycerze, na nic pancerze
Na nic się tarcze zdały!
Przez stal, żelazo w serce się wrażą
Kupida ostre strzały!

Lecz gdy pawęża, hardego męża
Przed grotem nie osłoni
Mdła białogłowa, jakże się schowa
I gdzie się biedna schroni?

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

AnnaSuza

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Stawam na placu.mp3

Pieśń konfederacka (1768-1772) Stawam na placu Muzyka - Leszel F. Slowa - Witwicki Stefan Pieśń konfederatów barskich z lat 1768–72 Stawam na placu z Boga ordynansu, Rangę porzucam dla nieba wakansu, Dla wolności ginę - Wiary swej nie minę, Ten jest mój azard. Krzyż mi jest tarczą, а zbawienie łupem, W marszu nie zostaję — choć i padnę trupem. Nie zważam, bo w boju - Dla duszy pokoju Szukam w Ojczyźnie. Krew z ran wylana dla mego zbawienia Utwierdza żądze, ukaja pragnienia Jako katolika - Wskróś serce przenika Prawego w wierze. Śmierć zbawcy stoi za pobudki hasło, Aby wzniecenie złych skłonności zgasło; Wolności przywary - Gwałty śwtętej wiary Zniesione były. Wyroku twego, wiem, że nie zapłacę, Niech choć przed czasem życie moje tracę, Aby nie w upadku - Tylko w swoim statku Wiary słynęła. Nie obawiam się przeciwników zdrady. Wiem, że mi dodasz swej zbawiennej rady W zamysłach obrotu - Do praw swych powrotu, Jak rekrutowi. Matka łaskawa, tuszę, że się stawi, Dzielnością swoich rąk pobłogosławi, А że gdy przybraną — Będę miał wygraną Wiary obrońca. Boć nie nowina, Marji puklerzem Zastawiać Polskę, wojować z rycerzem Przybywa w osobie - Sukurs dawać Tobie, Miła Ojczyzno! W polskich patronach niepłonne nadzieje. Zelantów serce niechaj się nie chwieje; Gdy ci przy swej pieczy — Miecze dо odsieczy Dadzą Polakom. Niech nas nie śliepią światowe ponęty, Dla Boga brońmy wiary Jego świętej, А za naszą pracą — Będzie wszystką płacą Żyć z Bogiem w niebie. (Skarbiec histpryi polskiej)

Chciało się Zosi jagódek.mp3

Chciało się Zosi jagódek * słowa Jakub Jasiński (1761-17940 Chciało się Zosi jagódek, Kupić ich za co nie miała, Jaś ich miał pełen ogródek, Ale go prosić nie śmiała. Wnet sobie sposób znalazła, Rankiem się z chatki wykradła, Cicho przez płotek przelazła, Wiśnie Jankowi wyjadła. Poznał sie Jasiek na szkodzie, Wróble to, mówił, zrobiły, Postawił stracha w ogrodzie Nie będą więcej gościły. Na tyczce jak się należy, Kapelusz pięknie osadził, Nawieszał starej odzieży I stracha w sadku postawił. Zosia sie stracha nie bała, Szczęśliwie płotek przebyła, Z nowej się sztuki naśmiała I nową szkodę zrobiła. Ale się Jasiek domyślił, Co to za ptaszek tak śmiały, Nowe sidełka wymyślił, I nieźle mu się udały. Na miejscu tyczki przybrany Cicho przy drzewie sam staje, Odział się w stare łachmany I niby stracha udaje. Podług starego zwyczaju, Zosia gałązki nagina, A tuś mi, mały hultaju! Złapana biedna dziewczyna. I tek, jak słuszność kazała, Skazał złodzieja przy szkodzie, Z początku Zosia płakała, Śmiała się potem przy zgodzie.

Z wysokich Parnasów.mp3

Andrzej Hiolski - Z wysokich Parnasów Chór i Orkiestra Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego sł. i muz. trad - opr. Jerzy Dobrzański, Polonez staroszlachecki Z wysokich Parnasów, niezbyt dawnych czasów Pompatyczne nasze intenta W którym serce płonie ku twojej personie, Najszczęśliwsze dla mnie momenta. Wasińdźka okrutna, srodze bałamutna, Prędzej by się skały ubłagać mi dały, A pfe, mościa panno być taką! Nawet i cyprysy mają swe kaprysy, Że się pzred zefirem nie ugną, Ale przyjdą chwile, że się ugną mile I nawzajem na się mru- mrugną. Wasińdźka okrutna, srodze bałamutna, Z wierzchu kondemnaty, w sercu alternaty, A pfe, mościa panno być taką! Po wierzchu marmury, a w sercu turtury, A w sercu tur-tur-tur-tur-tur-tury. Daj mi, pani, rączkę, daj proszę, obrączkę, Niech tych tur-tur-tur-tur nie znoszę. Wasińdźka okrutna, srodze bałamutna, Nawet i turkawki mają swe zabawki. A pfe, mościa panno być taką!

Kurdesz.mp3

Marek Luczak - Kurdesz słowa Franciszek Bohomolec (1720-1784) Autor muzyki anonim Data powstania 1779 Każ przynieść wina, mój Grzegorzu miły, Bodaj się troski nigdy nam nie śniły. Niech i Hanulka tu zasiądzie z nami, Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Skoro się przymknie ręka do butelki, Znika natychmiast z serca smutek wszelki. Wołajmyż tedy, dzwoniąc kieliszkami: Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Niezłe to winko, do ciebie, mój Grzelu! Cieszmy się póki możem przyjacielu! Niech stąd ustąpi nudna myśl z troskami, Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Patrzcie! Jak dzielny skutek tego wina: Już się me serce weselić poczyna. Pod stół kieliszki, pijmy szklanicami! Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! I ty, Hanulko, połowico Grzela, Bądź uczestniczką naszego wesela. Nie folguj sobie, a chciej wypić z nami, Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Już po butelce, niech tu stanie flasza, Wiwat, ta cała kompanija nasza! Wiwat, z Maciusiem i z przyjaciołami! Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Maciuś jest partacz, pić nie lubi wina, Milsze jest jemu złoto i dziewczyna. Dajmyż mu pokój, pijmy sobie sami, Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Odnówmy przodków ślady wiekopomne, Precz stąd szklanice, naczynie ułomne. Po staroświecku pijmy pucharami, Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! Już też to, Grzelu, przewyższasz nas wiekiem, A wiesz, że wino jest dla starych mlekiem. Chłyśnij, a będziesz huczał z młodzikami: Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!

Ballada stepowa.mp3

Gustaw Lutkiewicz - Ballada stepowa Żołnierzom Rubieży Słowa piosenki Andrzej Czekalski Melodia staropolska XVII w. Stepie płowy, milczeć umiesz, Stepie cichy, czemu milczysz ty? Rankiem zginę, już na atak grają, Ostanę li żyw? W dłoń miecz, broń rubieży, Gdzie wróg niech uderzy, Chan nie straszny nam. Szedł tu w wysokości, Patrz dziś białe kości, Serca nasze męstwem natchnij, Marsie tyś nasz pan. Mój bachmacie, biegać umiesz, Koniu wierny, czemuś smutny ty? Nocka zginę, dniem mnie pochowają, Ostanę li żyw? Nic to, strzeż rubieży, Pierzchł wróg, nie uderzy, Chan nie straszny nam, Szedł tu w wysokości, Legł w step, białe kości, Serca nasze męstwem natchnij, Marsie tyś nasz pan.

Śmiertelne gwiazdy.mp3

Barbara Brylska - Śmiertelne gwiazdy Autor muzyki nieznany słowa: anonim z XVI w. Śmiertelne gwiazdy lubo raczej oczy, Mój niepokoju i we dnie i w nocy, Łaskę swą połóż na me złe posługi; Serce katujesz, Serce katujesz a już przez czas długi I przez sen jasnie zgola pokazujesz Ze mojej smierci gwaltem afektujesz A jesli i spiac oczy me morzycie Co bedzie piekna gdy sie otworzycie Piosenka spisana okolo 1630 r. (zbior Mikolaja Grudzinskiego)

Ballada śmiertelna.mp3

Barbara Brylska - Ballada śmiertelna Autor muzyki nieznany słowa: anonim z XVI w. Wierzcie rycerze, na nic pancerze Na nic się tarcze zdały! Przez stal, żelazo w serce się wrażą Kupida ostre strzały! Lecz gdy pawęża, hardego męża Przed grotem nie osłoni Mdła białogłowa, jakże się schowa I gdzie się biedna schroni?

Małgorzatka.wma

Chór PR - Włodzimierz Siedlik - Małgorzatka Muzyka i slowa - anonim XVI wiek Zachodniogalicyjska piosenka ludowa Pieśń żaków krakowskich z XVI w. Później przeszła do wojska i do ludu. Bardzo popularna w Legionach Polskich Za górami, za lasami Tańcowała Małgorzatka z huzarami. Przyszedł ojciec, przyszła matka, Pójdź do domu, pójdź do domu, Małgorzatko. Ja nie pójdę, idźcie sami, Wolę tańczyć, wolę tańczyć z huzarami. I została aż do rana. Wyhulała, wy hulała Floryana! Oj, nie pójdę, bo się boję, Upiłam się z huzarami, ledwie stoję. Nie będzie cię matka biła, Boś się niby wielka dama wystroiła. Mam gorsecik, kolczyk z kółkiem, Będę tańczyć, będę tańczyć z całym pułkiem. Małgorzatka tańcowała, Póki się nie, póki się nie postarzała. Nie ma już dawnej kochanki, Baba nosi, baba nosi obwarzanki. Pocznie zimą w palce chuchać, Trzeba było, trzeba było matki słuchać

Marsz wojenny (1683).wma

Chór PR - Marek Kluza - Marsz wojenny Melodia na motywach marsza francuskiego Zapis tego XVII-wiecznego marsza pt. „Marsz wojenny” znajduje się w zbiorach biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest on opatrzony następującą adnotacją: Śpiewało go rycerstwo wracające z wyprawy wiedeńskiej Króla Jana III Sobieskiego w 1683 r. Niechaj wesoło zabrzmi nam echo, Niechaj uderzą w tarabany, Niech wie świat cały, z jaką uciechą Idziem, gdzie Wódz nasz kochany... Próżno łzy leją piękne dziewczęta. Próżno by wstrzymać nas rade, Gdy pożegnania przyjdą momenta, Padną zemdlałe i blade. My jednak, choć nas szczery żal bierze I w sercu, w sercu czujem rany, Idziemy chętnie prawi rycerze, Idziem, gdzie król Jan kochany. Niech będą trudy, choćby z przykrością, Słodko wam będzie, hej! Polany! Pójdziemy wszyscy z wielką radością, Gdzie idzie Wódz nasz kochany

Usuniete z Anna Suza.txt

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin