10. Człowiek pogrzebany.mp3
-
♦Cykl - Mickey Bolitar -
♦Cykl - Myron Bolitar -
♦Cykl - The Marlow Murder Club -
♦Cykl - Tułacze życie -
♦Cykl - Wilde -
♦Cykl - Windsor Horne Lockwood III -
01. Bez skrupułów (H. Coben) -
01. Chłopiec z lasu (H. Coben) -
01. Schronienie (H. Coben) -
02. Kilka sekund od śmierci (H. Coben) -
02. Krótka piłka (H. Coben) -
03. Bennett S. J. - Morderstwo po królewsku -
03. Bez śladu (H. Coben) -
03. Odnaleziony (H. Coben) -
04. Błękitna krew (H. Coben) -
05. Jeden fałszywy ruch (H. Coben) -
06. Ostatni szczegół (H. Coben) -
07. Najczarniejszy strach (H. Coben) -
08. Obiecaj mi (H. Coben) -
09. Zaginiona (H. Coben) -
1. Mów mi Win (H. Coben) -
10. Wszyscy mamy tajemnice (H. Coben) -
11. W domu (H. Coben) -
Bauer Ewa -
Bez pożegnania (H. Coben) -
Coben Harlan -
Goszczurny Stanisław - Skrawek nieba -
Hłasko Marek - Sowa, córka piekarza -
Jedyna szansa (H. Coben) -
Już mnie nie oszukasz (H. Coben) -
Klinika śmierci (H. Coben) -
Macht Christopher -
Mistyfikacja (H. Coben) -
Na gorącym uczynku (H. Coben) -
Nie mów nikomu (H. Coben) -
Nie odpuszczaj (H. Coben) -
Nienacki Zbigniew - Wielki las -
Niewinny (H. Coben) -
Nieznajomy (H. Coben) -
O krok za daleko (H. Coben) -
Sławińska Anna -
Sześć lat póżniej (H. Coben) -
Tęsknię za tobą (H. Coben) -
Thorogood Robert -
Tylko jedno spojrzenie (H. Coben) -
Tymiński Piotr -
W głębi lasu (H. Coben Harlan) -
Za wszelką cenę (H. Coben) -
Zachowaj spokój (H. Coben) -
Zostań przy mnie (H. Coben)
Autor: Ross Macdonald
Czyta: Tomasz Ignaczak
Kategoria: Kryminały
Cykl: Lew Archer (tom 16)
Ross MacDonald jest zaliczany, obok Dashiela Hammetta i Raymonda Chandlera, do "świętej trójcy czarnego kryminału" - Hammett ten gatunek stworzył, Chandler wymyślił idealnego głównego bohatera, zaś MacDonald dodał psychologicznej głębi. "Człowiek pogrzebany" jest idealnym przykładem czarnego kryminału, przez znawców tematu uznawanym za jedną z najlepszych książek MacDonalda. "Człowiek pogrzebany" jest 16. książką MacDonalda, w której głównym bohaterem jest detektyw Lew Archer. Tym, co odróżnia tego "Archera" od innych jest nastrój - posępny i przygnębiający, nawet sam detektyw jest coraz bardziej zmęczony i zgorzkniały. Wystarczy zresztą spojrzeć np. na wcześniejszy o 22 lata "Ruchomy cel" - tam Archer był cynicznym spryciarzem, a jego język skrzył się ironicznymi gierkami słownymi, tutaj zaś sam mówi: "Żądza odwetu stygła w mojej piersi w miarę, jak się robiłem starszy. Bardziej teraz przemawiała do mnie życiowa ekonomia chronienia wartości najbardziej na to zasługujących. Bez wątpienia należało do nich życie ludzkie"[2]. Warto docenić twórczość MacDonalda właśnie za to, że jego najsłynniejszy bohater starzeje się razem z nim, nie jest wiecznie młodym Supermanem, ale człowiekiem z krwi i kości. Dodatkowo posępny nastrój tej książki pogłębiają opisy miejsca akcji - w okolicy płoną lasy, a ulewny deszcz pojawiający się pod koniec nie przynosi ulgi, tylko staje się kolejnym kataklizmem. Poza tym - typowy "Archer": cięte dialogi, rzeczowe, ale malownicze opisy, a Lew Archer ma niespotykane we współczesnej literaturze hobby: karmienie sójek.