[Kyuu]_Black_Blood_Brothers_-_06[EDBB1FCB].txt

Bracia Czarnej Krwi to seria skierowana do widzów gustujących w mrocznych klimatach, ale nie tylko oni będą się przy niej świetnie bawić. Chciałoby się rzec, iż anime to oferuje dla każdego coś miłego. To też, osoby, szukające akcji w tego typu produkcjach, nie zawiodą się, oglądając zmyślnie wyreżyserowane sceny walki. Nie dopieszczeni, nie powinni się także poczuć miłośnicy dobrego humoru, również widzowie z nieco bardziej romantyczną duszą, znajdą coś dla siebie.

Wstęp wyszedł jakoś tak jak podsumowanie, a przecież jeszcze nic nie naklikałem o fabule. W te pędy naprawiam już swe błędy. Główna oś fabularna kręci się wokół dwóch braci. Starszy, o imieniu Jiro, opiekuje się dużo młodszym Kotaro. Większość z was, z pewnością w tym momencie mruczy pod nosem: mdłe, nudne, a już na pewno mało oryginalne. No niekoniecznie. Tym którzy jeszcze nie przestali czytać pragnę wyjaśnić, iż bracia są najprawdziwszymi (w tym anime, bo normalnie to chyba nie istnieją, ale do końca pewny nie jestem ;) ) wampirami. Ponad to Jiro owiany jest swego rodzaju legendą. Jest on bowiem weteranem Świętej Wojny, znanym pod pseudonimem Srebrny Miecz. Zaś Kotaro... Kotaro nie jest owiany niczym, ale z pewnością nieźle mu wieje pod jego blond kopułą.
Mając na celu dobro brata, Jiro zabiera Kotaro do Ukrytej Strefy- miasta, gdzie czarno krwiści (wampiry) żyją z czerwono krwistymi (ludzie).

Nie chcąc nikomu psuć przyjemności z oglądania, nie napiszę już nic więcej o fabule. Skupię się natomiast na postaciach, które wyszły autorom naprawdę ciekawie. Interesująco przedstawione zostały różnice między braćmi. Starszy, odziany w czerwony płaszcz i szpiczasty kapelusz w takim samy kolorze (wygląda trochę jak Hugh Jackman w Van Helsingu, ale to może tylko moje odczucia), cechuje się stanowczością i bystrością umysłu. Kotaro natomiast jest radosnym, niebieskookim, dzieckiem z wiecznie uśmiechniętą buzią. O bystrości umysłu nie ma tu mowy, jednakże malec braki te nadrabia swym „wielkim” małym serduszkiem.