twardzioszek przydrozny.jpg
zibil-10 / GRZYBY JADALNE / twardzioszek przydrozny.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
Akcent -
Alizze -
Andre -
Andre Loppe -
Andre Rieu -
Andrzej Cierniewski -
Andrzej Skaznik -
ARMIK -
Band Odessa -
BAR -
Beata Mankowska -
Billy Vaunghn -
Blue Party -
Boby Pulido -
Bogdan Szymańczak -
Bożena Mielnik -
Caro Emerald -
Carpenters -
Chris Norman -
Chris Oxforduo -
Diana Ross -
Dona Oxford -
Donna Sumer -
Eagles -
Gigliola Cinquetti -
Gina T -
Glen Campbell -
Gry -
Helene Fischer -
Hugo Strasser -
iktor Korolew -
Isabel Pantoja -
Jerome Robert -
Jevel Quest -
Klaudia i Romi -
Ludmiła Jakubczak -
M I L A N O -
Marc Anthony -
Mona Liza -
Monkey Circus -
Natasza Zylska -
Orchestra Mario Riccardi -
Orchestra Italiano Bagutti -
Oswald Stattler -
Paul Maccartney -
Rena Rolska -
Sabrina Musiani -
Szlagier Maszyna -
Tony Christie -
Viktor Korolev
Grzyby jadalne
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Pieprznik jadalny
Pieprznik jadalny (Cantharellus ...
Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius) – rośnie od czerwca do listopada. Ma żółtą barwę, choć o różnym natężeniu: bladożółtą, żółtopomarańczową lub nawet zupełnie rdzawożółtą. Kapelusz młodych osobników jest niewielki, wypukły; z wiekiem staje się wklęsły, nawet lejkowaty, o podwiniętym ku blaszkom brzegu. Powierzchnia może być falisto powyginana, a u starszych osobników wręcz porwana. Blaszki u młodych trudno dostrzegalne, skryte pod kapeluszem, a u dojrzałych na zewnątrz lejka. Mają postać żylastych fałd, często rozwidlonych lub wzajemnie łączących się. Trzon tej samej barwy co kapelusz lub nieco jaśniejszy; walcowaty, zwęża się ku dołowi. Miąższ biały z żółtym lub słomkowym odcieniem, ścisły, w dotyku nieco mięsisty. Powszechny w lasach różnego typu, choć głównie w borach iglastych, zwłaszcza we mchu. Jest grzybem mikoryzowym; współżyje z wysokimi drzewami – głównie z sosną i świerkiem.
Maślak pstry
Maślak pstry
Suillus variegatus KUN ...
Maślak pstry
Suillus variegatus KUNTZE
Rodzina borowikowatych - Boletaceae
Koźlarz czerwony
Koźlarz czerwony (Leccinum rufom ...
Koźlarz czerwony (Leccinum rufom) – rośnie od lipca do października. Kapelusz o średnicy 4-15 cm jest pomarańczowy, pomarańczowoczerwony do ciemnoczerwonego, a nawet brązowoczerwonego, w kształcie od półkulistego do pękatego o ostrym brzegu. Skórka na obwodzie podwinięta ku rurkom. Powierzchnia sucha, matowa, bez włosków. Rurki na spodzie kapelusza są początkowo białe lub brudnobiałe, później przybierają barwę bladoszarą z zielonkawym odcieniem, a nawet szarozieloną, po uszkodzeniu brązowieją, nie przyrastają do górnej części trzonu. Trzon o wysokości 5-20 cm jest biały lub brudnobiały, pokryty licznymi, drobnymi, początkowo białymi, a później pomarańczowymi lub brązowymi trocinkami. Ma kształt smukły, cylindryczny lub zgrubiały na dole, pełny. Miąższ jest biały, w podstawie trzonu błękitnawy, po przekrojeniu z czerwonym refleksem, później brązowy, brązowoczarny i w końcu czarny. Występuje najczęściej na polanach leśnych, w zagajnikach, na brzegach lasu. Zwykle pod osikami i brzozami, z którymi współżyje.
