6'.gif

1 (6).jpg

Wiązanie Krawata - wezel-prosty-four-in-hand.jpg

Węzeł prosty (four-in-hand) Węzeł ten — nazywany jeszcz ...

Węzeł prosty (four-in-hand) Węzeł ten — nazywany jeszcze czasami „węzeł w czwórkę", nie bez powodu jest określany również jako prosty — bardzo łatwo się go wiąże i nawet wśród krawatowych nowości od razu robi wrażenie. Four-in-hand jest zdecydowanie wieloŹfunkcyjny: w połączeniu z różnymi materiałami pasuje prawie do każdego fasonu kołnierzyka. Four-in-hand jest wciąż węzłem „inicjującym", którego każdy chłopiec uczy się od swojego ojca. Spotyka się go jeszŹcze pod różnymi nazwami, takimi jak „węzeł włoski" albo „węzeł staroniemiecki" - w zależności od kraju, który akuŹrat uważa się za odkrywcę tego prostego wiązania. DodatkoŹwa zaleta: technika wiązania chroni krawat! W ślady stangretów? Wygląda na to, że Four-in-hand - jak również niektóre inne węzły - powstał z węzła żeglarskiego. Istnieją różne teorie na temat pochodzenia nazw „Four-in-hand" czy „węzeł w czwórkę". Kiedy się pojawił, popularne były karety zaprzęŹżone w czwórkę koni, których woźnicy przymocowywali poŹnoć takim węzłem zatrzymany powóz. Inne źródła wskazują, że woźnicy nosili wokół szyi identycznie wiązane szaliki albo że te karety mogli prowadzić jedynie mężczyźni w jedŹnakowych krawatach. Równocześnie w Londynie pod tą samą nazwą istniał klub, którego stali klienci nosili modne wówczas długie krawaty z takim samym węzłem, i dzięki nim zyskał on popularność. Ważne Wielu zwolenników Four-in-hand stara się za zawiązać krawat jak najprecyzyjniej, tymczasem dla tego typu węzła charakŹterystyczna jest asymetria! Właśnie dzięki niej może on słuŹżyć nie tylko jako węzeł inicjujący, lecz jest również odpoŹwiedni dla wszystkich, którzy chcą zademonstrować swój indywidualizm czy urok. Jeżeli dla Ciebie ważne jest, aby węzeł był symetryczny, będziesz pewnie bardziej zadowolony z prostego węzła windsorskiego. Sposób wiązania

W kilku słowach - asymetrzyczny - do wąskich i nieco szerszych kołnierzyków - z każdej tkaniny krawatowej - klasyczny - rozwiązuje się sam - na wszelkie okazje

wezel-kelvin.jpg

Węzeł Kelvin Węzeł Kelvin dopiero rozpoczyna swój trium ...

Węzeł Kelvin Węzeł Kelvin dopiero rozpoczyna swój triumfalny pochód wśród zwolenników krawata. Dzięki małemu, eleganckiemu i symetrycznemu kształtowi wkrótce pewnie zdobędzie więcej fanów. Odwrócony i uroczy Węzeł Kelvin został tak nazwany na cześć sławnego brytyjskiego fizyka i matematyka z XIX wieku. Przypuszczalnie nazwa nasunęła się panom Fink i Mao, ponieważ lord Kelvin wpadł na pomysł, że atomy mogą składać się z węzłów, na czym zbudował swoją teorię o węzłach (dziedzina badana również przez Finka i Mao). Tak naprawdę węzeł Kelvin stanowi rozszerzoną wersję węzła orientalnego. Należy do węzłów odwróconych, czyli wiąże się go wokół szyi szwem na zewnątrz. Ponieważ węzeł powinien pasować dokładnie do fasonu kołnierzyka, po zawiązaniu węzła szew nie jest widoczny. Ważne Ostatni krok wiązania można wykonać na dwa sposoby (patrz rysunki). Jak w przypadku węzła księcia Alberta szeroki koniec krawata można wsunąć przez przednią lub tylną poprzeczkę (oplecenie) węzła. Po wsunięciu przodem powstaje „normalny" Kelvin, po wsunięciu tyłem zostaje na zewnątrz dodatkowy „krąg" podobny do węzła skrzyżowanego. Ten typ wiązania jest określany również jako „diagonalny”. Tę samą nazwę nosi inny węzeł, lecz wiąże się go inaczej i wygląda on bardziej elegancko. Sposób wiązania

zwykle-wiazanie-muszki.jpg

Zwykłe wiązanie muszki Muszka jako ozdoba szyi narodził ...

Zwykłe wiązanie muszki Muszka jako ozdoba szyi narodziła się w okresie Regencji. Początkowo wiązano muchy dosyć pokaźnych rozmiarów. Stopniowo, aż do XIX wieku, zmniejszała się jej wielkość. Do naszych czasów w modzie pozostały dwie jej odmiany. Zwykła mucha to idealna ozdoba dla mężczyzn chcących oryginalnie podkreślić swoją osobowość i w elegancki sposób wyróżnić się z tłumu. Najlepiej zacząć najpierw od zwykłego węzła, jeżeli dotąd nie nosiłeś muszki albo używałeś wcześniej zawiązanej (gotowej). W obu przypadkach ogromnie ważne jest, abyś nie wykręcał materiału w trakcie wiązania – w przeciwnym razie nigdy nie wyjdzie ładna „talia” i gładkie „skrzydełka”. Zwykła muszka jest łatwa do zawiązania i idealnie nadaje się do noszenia na co dzień w intenywnych kolorach, a także na służbowe i prywatne okazje. Sposób wiązania

1. Najpierw wyrównać długość obu końców wstążki. 2. Lewy koniec wstążki zagiąć z przodu w pętelkę, tak aby koniuszek był skierowany w prawą stronę (tak powstanie prawe skrzydełko muszki) 3. Teraz chwycić drugi koniec wstążki i przełożyć go w środku nad prawym skrzydełkiem do góry. 4. Ten sam koniec wstążki wetknąć od góry do pętli i pociągnąć go do dołu. 5. Aby uformować lewe skrzydełko muszki, wkładamy koniec wstążki do pętelki i lekko przekręcamy koniuszek wstążki do tyłu. Skrzydełko przekładamy od przodu przez pętle połowy węzła. 6. Ściągamy kokardkę i ładnie rozprostowujemy oba jej skrzydełka. Węzeł nie powinien być tak mocno zaciśnięty jak w wersji klasycznej.

klasyczne-wiazanie-muszki.jpg

Klasyczne wiązanie muszki Klasyczna mucha najlepiej pas ...

Klasyczne wiązanie muszki Klasyczna mucha najlepiej pasuje na oficjalne okazje, do fraka lub smokingu. Idealna na największe uroczystości. Do najbardziej eleganckich strojów zakładamy muszkę czarną lub białą. Dzięki technice wiązania klasycznej muszki wstążka uzyskuje wąską talię, co czyni ją eleganckim dodatkiem do stroju wieczorowego. Bardzo pasuje do smokingu czy fraka. Czy będziesz chciał występować z własnoręcznie zawiązaną czarną muszką, czy kupisz gotową, to już kwestia gustu i umiejętności. Klasyczna muszka jest idealna dla wstążek o taliowanych końcach, na oficjalne okazje do fraku lub smokingu. Sposób wiązania

1. Końce wstążki skrzyżować tak, aby lewy , nieco dłuższy koniec przecinał prawy. 2. Dłuższy koniec wsunąć od dołu w pętle i przeciągnąć do góry w lewo 3. Krótszy koniec wstążki zagiąć w pętelkę (to będzie prawidłowe skrzydełko). Zagięcie wstążki powinno leżeć w samym środku owalu, koniuszek wstążki powinien być skierowany w prawą stronę. 4. Aby uformować lewe skrzydełko muszki górny koniec wstążki przełożyć do dołu nad wąską częścią prawego skrzydełka i założyć z przodu do góry. 5. Lewe skrzydełko poprowadzić dołem z tyłu za prawym skrzydełkiem i wetknąć je w powstałą pętelkę. 6. Lewe skrzydełko trochę przeciągnąć. Oba skrzydełka rozprostować obiema dłońmi i zacisnąć węzeł, ostrożnie za nie pociągając.

half8.gif

four5.gif

four4.gif

four3.gif

four2.gif

6'.gif

tikitakaks