Canaletto ulica miodowa - fragment.jpg

BERNARDO BELLOTTO (BELOTTO) ZWANY CANALETTO
Urodzony w 1721 w Wenecji, zmarł w 1780 w Warszawie, pochowany został w Kościele Kapucynów przy ulicy Miodowej

Włoski malarz, autor wedut i fantazji architektonicznych, działający we Włoszech, w Dreźnie na dworze Augusta III Wettina oraz w Warszawie na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w latach 1767- 80, znacząco wpłynął na rozwój malarstwa polskiego.

Bellotto, był siostrzeńcem i uczniem słynnego weneckiego wedutysty Antonia Canale (1697-1768). Obydwaj nosili przydomek Canaletto, co często prowadzi do pomyłek. Bernardo znalazł się w Warszawie, wraz ze swym synem Lorenzo (1742-1770), także malarzem - w drodze na dwór carycy Katarzyny II. Uzyskał od króla polskiego Stanisława Augusta tak korzystne propozycje pracy, że zdecydował się pozostać w Polsce. Od 1768 był malarzem nadwornym. Pracował początkowo przy dekoracji malarskiej Zamku Ujazdowskiego (1767-70), z tych prac zachował się jedynie PROJEKT PLAFONU (w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie), pozostałe (krajobrazy i malowidła ornamentalne) uległy zniszczeniu w r. 1784 przy przebudowie zamku na koszary. W 1769 malarz (wespół z synem) wykonał dla króla czternaście widoków Rzymu, antycznego i papieskiego, wzorowanych na akwafortach Piranesiego VEDUTE DI ROMA. Zespół ten uległ rozproszeniu w początku XIX w.

Głównym warszawskim dziełem Bellotta jest, wykonany na zamówienie królewskie, cykl 26 wedut z widokami miasta powstałych w latach 1770-80, dla Zamku Królewskiego w Warszawie, do specjalnie nań przeznaczonej sali zwanej salą Prospektową, (później salą Canaletta). Do naszych czasów zachowały się 24 obrazy, 22 z nich znajdują się w Zamku Królewskim.
Był mistrzem perspektywy, artystą wrażliwym na kolor i światło. Jego dzieła cechuje precyzyjny rysunek, ogromna dokładność faktograficzna. Obrazy Canaletta to nie tylko dzieła sztuki, ale jednocześnie wiarygodne dokumenty współczesnej mu epoki, które można porównać z dokładnością fotografii.

Po zniszczeniach wojennych II wojny światowej jego dzieła stanowiły cenny dokument ikonograficzny do rekonstrukcji zabytkowych miejsc Warszawy.

na podstawie: http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_bellotto_bernardo