Wnetrze_pracowni_2.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
akademia pana kleksa -
ALEJA SŁAW -
boris brejcha 2021 -
Brian Lumley -
chłopcy z placu broni -
Dobry zabójca -
dodatki do photoshopa -
Hayllar James -
Kinkade Thomas -
kłamczucha -
Knight Ridgway Daniel -
kopia z komórki -
kosmos -
lektury -
Levitan Izaak -
Lu Jia -
Manet Edouard -
mayday -
mayday 2019 -
mayday 2021 -
mayday 2022 -
mikołajek i inne chłopaki -
Mock Barbara -
Monet Claude -
Morisot Berthe -
najdalsza podróż-robert monroe -
Nesvadba Gerphard -
Nieśmiertelny -
Ostatnie drzwi przed niebem -
Parker Penny -
photoshop -
Picasso Pablo -
Pino -
Renoir Pierre-Auguste -
spakowane -
sposób na arcybiadesa -
szatan z siódmej klasy -
Szyszkin Iwan -
tajemniczy ogród -
ten obcy -
tortowe inspiracje -
tortowe inspiracje kwadratowe -
Van Gogh Vincent -
w 80 dni dookoła świata -
w pustyni i w puszczy -
Wang Chloe -
Warren Jim -
Yaralov Sergei -
znaki zodiaku -
żydki pisak
Stanisław Wyspiański
Kraków 1869 - Kraków 1907
Dramatopisarz, poeta, malarz i reformator teatru. W latach 1884-85 i 1887-95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był m.in. uczniem i współpracownikiem Jana Matejki) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890-94 za granicą, głównie w Paryżu, gdzie oddziałała na niego sztuka Paula Gauguina, nabistów oraz drzeworyt japoński. W latach 1898-98 był kierownikiem graficznym krakowskiego "Życia"; 1898-1905 dzialal m.in. jako inscenizator w krakowskim teatrze (w 1905 zabiegał o dyrekcję). W 1906 został docentem w Szkole Sztuk Pięknych. Od 1897 byl czlonkiem towarzystwa Sztuka.
Ulubioną techniką Stanisława Wyspiańskiego był pastel (wizerunki dzieci, portrety, Macierzyństwo). Zajmował się też grafiką (m.in. ilustracje do Iliady, winiety i układy graficzne tygodnika krakowskiego "Życie" oraz publikowanych własnych dramatów). Ważne miejsce w jego działalności, rozpoczętej współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem przy polichromii Kościoła Mariackiego, zajmowały projekty witraży i polichromii wnętrz: np. w krakowskim kościele Franciszkanów 1897-1905, w katedrze lwowskiej 1892-94 i wawelskiej 1900-02 (nie zrealizowane). W twórczości plastycznej Wyspiańskiego przeważał portret, w dziedzinie którego reprezentował ekspresjonizm (np. portrety Kazimierza Lewandowskiego i Lucjana Rydla 1898) i pejzaż (m.in. cykl widoków na Kopiec Kościuszki 1904-05). Wyspiański opracowywał scenografie do własnych dramatów, projekty dekoracji wnętrz (np. Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie), mebli i tkanin, oraz projekty architektoniczne. Był jednym z twórców programu i praktyki tzw. sztuki stosowanej w Polsce, reformatorem grafiki książkowej. W jego stylu widoczny jest zarowno trwały wpływ Matejki, jak i żywe związki z secesją (dekoracyjność, charakterystyczna giętka i kapryśna linia, stylizacje roślinne) i impresjonizm.
Kraków 1869 - Kraków 1907
Dramatopisarz, poeta, malarz i reformator teatru. W latach 1884-85 i 1887-95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był m.in. uczniem i współpracownikiem Jana Matejki) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890-94 za granicą, głównie w Paryżu, gdzie oddziałała na niego sztuka Paula Gauguina, nabistów oraz drzeworyt japoński. W latach 1898-98 był kierownikiem graficznym krakowskiego "Życia"; 1898-1905 dzialal m.in. jako inscenizator w krakowskim teatrze (w 1905 zabiegał o dyrekcję). W 1906 został docentem w Szkole Sztuk Pięknych. Od 1897 byl czlonkiem towarzystwa Sztuka.
Ulubioną techniką Stanisława Wyspiańskiego był pastel (wizerunki dzieci, portrety, Macierzyństwo). Zajmował się też grafiką (m.in. ilustracje do Iliady, winiety i układy graficzne tygodnika krakowskiego "Życie" oraz publikowanych własnych dramatów). Ważne miejsce w jego działalności, rozpoczętej współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem przy polichromii Kościoła Mariackiego, zajmowały projekty witraży i polichromii wnętrz: np. w krakowskim kościele Franciszkanów 1897-1905, w katedrze lwowskiej 1892-94 i wawelskiej 1900-02 (nie zrealizowane). W twórczości plastycznej Wyspiańskiego przeważał portret, w dziedzinie którego reprezentował ekspresjonizm (np. portrety Kazimierza Lewandowskiego i Lucjana Rydla 1898) i pejzaż (m.in. cykl widoków na Kopiec Kościuszki 1904-05). Wyspiański opracowywał scenografie do własnych dramatów, projekty dekoracji wnętrz (np. Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie), mebli i tkanin, oraz projekty architektoniczne. Był jednym z twórców programu i praktyki tzw. sztuki stosowanej w Polsce, reformatorem grafiki książkowej. W jego stylu widoczny jest zarowno trwały wpływ Matejki, jak i żywe związki z secesją (dekoracyjność, charakterystyczna giętka i kapryśna linia, stylizacje roślinne) i impresjonizm.
