Grusza, odmiana ‘Konferencja’ .jpeg

Angielska odmiana gruszy, jedna najpopularniejszych w zachodniej Europie, także w Polsce.
Jej drzewa rosną średnio silnie, tworząc wzniesioną koronę, o sztywnych, wyprostowanych konarach, z licznymi krótkopędami. Owocowanie rozpoczynają wcześnie, zwykle w 3–4 roku po posadzeniu, owocują na ogół corocznie i bardzo obficie.

Odmiana średnio wytrzymała na mróz, w zasadzie nie porażana przez parcha, mało wrażliwa na inne choroby. Nie udaje się jedynie na glebach zbyt lekkich oraz ciężkich i podmokłych, na których porażana jest przez raka.
Kwitnienie, w zależności od pogody, przypada na koniec kwietnia i początek maja.
Odmiana obcopylna – do obfitego owocowania przydaje się sąsiedztwo odmian zapylających, np. ‘Bonkreta Williamsa’, ‘Dobra Szara’, ‘Komisówka’, ale nie jest konieczne, gdyż owoce często powstają bez zapylenia kwiatów (tzw. partenokarpia).

Odmiana jesienna – owoce osiągają dojrzałość zbiorczą na przełomie września i października. Przed zbiorem nie opadają.
Gruszki mają matową, zielonkawą, ordzawioną brązowozłotawo (głównie w dolnej części) skórkę, z brązowymi przetchlinkami. Wrzecionowato wydłużone owoce zwężają się silnie w górnej części. Owoce są duże (10 x 6 cm). Ich smaczny miąższ jest żółtawobiały, soczysty, delikatny, bardzo słodki i nieco aromatyczny.
W przechowalni gruszki można przechowywać do listopada, w chłodni nawet do kwietnia.
Ze względu na odporność na choroby i małe wymagania glebowe i klimatyczne odmiana może być z powodzeniem uprawiana w ogrodach przydomowych i działkowych.