Radlin-zima2008r (2).jpg

Download: Radlin-zima2008r (2).jpg

Pobierz

0,7 MB

(2047px x 1532px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

starzyk1

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

wszystkie zdjęcia wykonałem sam
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
RADLIN

ChomikImage.aspx?k=1344584&t=633836181761098241&id=126809800&vid=126809800

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Położenie geograficzne
Radlin położony jest na Wyżynie Śląskiej, w centralnej części Kotliny Raciborsko-Oświęcimskiej zwanej Płaskowyżem Rybnickim. Płaskowyż Rybnicki jest położony na wysokości 260-280 m npm.
O ukształtowaniu terenu miasta zadecydowały w przeszłości zasadniczo dwa czynniki natury przyrodniczej, a mianowicie działalność lodowca i wód płynących, zaś w ostatnim okresie dynamicznego rozwoju eksploatacji górniczej węgla kamiennego. Efekty tego antropogenicznego czynnika zaznaczają się w ukształtowaniu terenu coraz wyraźniej. Konfiguracja terenu jest urozmaicona. W ukształtowaniu powierzchni można zauważyć znaczne różnice wzniesień. Radlin leży na utworach karbonu, składającego się z piaskowców, łupków, iłołupków z przewarstwieniami węgla kamiennego. Najwięcej i najłatwiej dostępne są utwory czwartorzędowe. Są to przede wszystkim piaski i gliny polodowcwe. W utworach czwartorzędowych spotyka się różne odmiany piaskowców, skał krzemionkowych oraz cała gama skał krystalicznych.
Z bogactw naturalnych najważniejsze są pokłady węgla kamiennego. Złożom węgla kamiennego towarzyszy gaz ziemny. Ponadto występują tu również surowce ilaste i łupki karbońskie, wykorzystywane do wypalania wysokiej jakości cegły. Spotyka się także zasoby glinki i glinki ogniotrwałej oraz wysokiej jakości żwiry i piasek, które eksploatowane są na potrzeby budownictwa.
Radlin pod względem klimatycznym jest położony w dość korzystnym miejscu naszego kraju, mianowicie u wylotu Bramy Morawskiej. Powoduje to, że klimat panujący w rejonie Radlina różni się wyraźnie od klimatu reszty Polski. Bramie Morawskiej Radlin zawdzięcza przede wszystkim dostęp ciepłych i raczej suchych mas powietrza z południa. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 8,5 C, lipca 18,5 C, stycznia –2,5 C. Do najdłuższych należy też okres wegetacyjny – 225 dni. Ilość opadów w ciągu roku należy też do stosunkowo wysokich – około 750 mm. Przyczyną tego jest położenie miasta na wysokości 260-280 m npm. Najmniej opadów występuje w lutym, zaś najwięcej w lipcu.
Rejon Radlina, zwłaszcza z punktu widzenia potrzeb rolnictwa, charakteryzuje się bardzo korzystnymi stosunkami klimatycznymi. Radlin leży na obszarze o raczej niskich zasobach wodnych ze względu na położenie w strefie wododziału między dorzeczami Odry i Wisły. Dodatkowo zasoby te są dość poważnie zdegradowane. Wody podziemne są znacznie naruszone przez eksploatację górniczą. Rzeki południowej części Płaskowyżu Rybnickiego, na którym położony jest Radlin spływają do Odry.
Przez Radlin przepływa kilka cieków, z których największym jest ciek "Niedobczycki" stanowiący bezpośredni dopływ rzeki Nacyny. Na terenie Radlina występują żyzne gleby lessowe i brunatne wytworzone na glinkach polodowcowych. Przeważają gleby III i IV klasy. Gleby poddawane są uprawie, mniej tu łąk i pastwisk oraz lasów.
Szybki rozwój przemysłu węglowego oraz związana z nim urbanizacja, wywierają wyraźny wpływ na stosunki przyrodnicze, powodujące daleko idące i głębokie zmiany w przyrodzie. Ogromna większość współczesnych lasów ziemi rybnicko-wodzisławskiej to sztuczne bory szpilkowe. Bogata ongiś szata roślinna stale ubożeje. Wśród roślin objętych ochroną występują w rejonie Wodzisławia Śl.i Radlina buczyna karpacka. Rzadkie są też torfowiska, gdzie karłowate brzozy i sosny rosną na poduchach mchów torfowców i płonnika bagiennego. Likwidacja wielu stawów mocno zubożyła roślinność wodną.Świat zwierzęcy ziemi rybnicko-wodzislawskiej nie rożni się od fauny obszarów przyległych. Podobnie jak w innych dzielnicach Polski uległ on w ciągu minionych stuleci stałemu ubożeniu. Puszcze śląskie zamieszkiwały kiedyś żubry i tury oraz łosie, a z gatunków drapieżnych rysie i żbiki. W miarę kurczenia się powierzchni leśnych, zanikała najpierw zwierzyna gruba, później zwierzyna drobna, ptaki śpiewające i łowne.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
obrazek