złodziejka marzeń(1).jpg

slonzok-knipser / złodziejka marzeń(1).jpg

Download: złodziejka marzeń(1).jpg

Pobierz

81 KB

(1024px x 682px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

slonzok-knipser

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Nocą cisza jest jeszcze bardziej cicha, a tajemnica jeszcze bardziej ukryta. Utkana z gwiazd peleryna okrywa nasze dwie strony duszy, które po zmroku są jak kameleon, nieprzewidywalne i groźne. Księżyc niczym sędzia wynurza się zza horyzontu aby patrzeć na nas delektując się władzą
W oddali słychać tylko cichy "śpiew" wiatru, który opowiada swoją historie. Na ulicach można dostrzec jedynie samotników, którzy zagubili gdzieś samych siebie. W poszukiwaniu marzeń ruszyli nocą, aby płachta "niewidzialności" ukryła ich błędy. Gdy mrok otuli nasze ciała "zakładamy maski i idziemy na bal", który odbywa się...nocą...

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Ciałeczko.JPG

Ciałeczko Gdy delikatnie stopą dotyka i wchodzi na ...

Ciałeczko Gdy delikatnie stopą dotyka i wchodzi na nią naga Świat się zamienia dla nie, skupiona jej uwaga Stoi na niej, cisza, zamyka oczy gestem ręki Zasłuchuje się w jej tonie, ona skrzeczy i wydaje jęki Poznaje swoje ciałko urocze, po jej skrzeczącym śpiewie słodkie ono czy gniewne Nie spogląda na szkiełko gdzie cyferek pewnie mnogo Schodzi z niej mając w sobie wiele głodu Gdy skowyt ucichł i nie zagłuszył głodnego rozumu Czas wracać do ciasteczek, frykasów ich pałaszowania czas Nie oddam swego uroczego ciałka nikomu Bo życie jest krótkie i żyje się tylko raz Autor:knipser

Czerwienią rozświetlam mrok, słychać głos świata.jpg

Czerwienią rozświetla mrok, słychać głos tajemnicy życi ...

Czerwienią rozświetla mrok, słychać głos tajemnicy życia Rozświetla mrok nocy, tutaj tak cichutko Szept słychać, to głos tajemnicy życia Zbliża się do czerwieni kwiatu, wolniutko, bliziutko Niesie się głos, jak skarb niesiony w dłoni świata Czuje się w mroku dreszcz powabnego niepokoju on daleko Głos świata, w mroku przebiega jak echo Niesie się echo niesione jesiennym wiatrem Pod powałę, schronienia wysoko, wysoko Echo słów, fruwa razem z odlatującym ptakiem Zapadną się słowa w pamięci głęboko Dotrą do zakamarków i zakątków kochanków Niech słowa im grają w duszy Niech tworzą nowe życie , budują gniazdo A miłość ich niech trwa i się nie skruszy Autor:knipser http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog

Dziewczynie w jej wierszu-słowa podziękowań.jpg

Dziewczynie w jej wierszu – słowa podziękowań Czułoś ...

Dziewczynie w jej wierszu – słowa podziękowań Czułości w Twoim życiu , nigdy nie za wiele, dobrze wiesz , gdy słyszysz głos, witaj mój aniele Gdy nad tobą pieczę ma serafin , a on jak sama wiesz upilnować Ciebie i Twoja miłość potrafi Gdy ktoś pisząc takie piękne przenośnie jak jestem przyszłam, będę w twoich snach błękitnych przenikać będziemy noc by otwierać bramę widzenia to ja jestem dla uroczych tych słów pełen radosnego zdumienia Zdumienie przenosi się na wszystko co piszesz w swoich wierszach swą myślę mnie wyprzedzasz i zawsze jest pierwsza Przynosić w wierszach zapach mleka który od matki się ssało pamiętam swoje niemowlaki od mleka pachniało ich ciało W dłoniach niesiesz zapach iskier z ogniska to tak ślicznie ujęłaś że przed oczyma błysk światła - noc tęczą błyska Twoje cieniste ogrody z których owoce zebrano rzucają cienie świateł księżyca słońcu je zabrano Biegniesz myślą po obrzeżach ciała kochanka wolno Tobie, tyś jego wybranka Zabierz w chwili swej młodości i jędrnego ciała wszystko , dosłownie wszystko to co Tobie i jemu natura dała Ciesz swe zmysły radością kochania tego nikt Tobie nie zabrania przeciwnie - natura Ciebie do tego wzywa czyn to bo po latach ,usiądziesz tak jak ja zostaną piękne, rozkoszą dotykane wspomnienia Autor: knipser 2010 11 02

PORANEK -wierszym pisany.JPG

Pragnę Tobie dedykować co dnia wiersz przyjaźnią okryty, ...

Pragnę Tobie dedykować co dnia wiersz przyjaźnią okryty, gdy go dla Ciebie tworzę wtedy dla mnie jest to cudowne Odczuwam w tedy że mam dwa serca w sobie, jedno serce pracujące, drugie piękno tworzące. Fascynuję się słowem które rozbrzmiewa, wszędzie tam gdzie jego potrzeba. Mam trzos wypełniony nie tylko talarami , ale ciągle nowymi pięknymi tematami. Podaje w słowach Tobie niezliczoną ilość kwiatów, to całe łąki , to cała sterta, tworzone co dnia przez moje dwa serca. W słowach wierszy ,będę słał zawsze z bukietem kwiatów i zaczarowanych znaków Każdy z tych znaków oznaczać będzie , rzeczy tajemne, tak bym mógł Tobie sprawić radość , jak dobro będące w niebie Ranek , kawa , obok moje powitanie wierszem, czy dla mnie, piszącego do Ciebie , trzeba czegokolwiek więcej

Mokre pozdrowienia.jpg

Mokre pozdrowienia Taka prozaiczność niby nic a znac ...

Mokre pozdrowienia Taka prozaiczność niby nic a znaczyć wiele może W całym tłumie ludzi, i ja tam jestem mój boże Jak zgubione ziarnko piasku na pustyni Jak kamień w rzece ,w słońcu woda w kolorze się mieni Popatrz na mnie na kamień, szlifuje mnie woda Razem z nią me życie płynie, choć część ze mnie ujmuje, coś doda Z surowego piękna rzeźbi, rzeźbi moją urodę Zostawia mi serce , które kochając nadal jest młode Bo widzisz moja przyjaciółko, zależy jak kto patrzeć umie Jeden rzuci okiem , drugi spogląda długo, rozumem Wtedy trafia do człowieka jego mądrość wielka Uświadamia sobie i rozumie że w morzu najważniejsza jest kropelka W cały wszechświecie, jest wiele kropelek i kamieni Mnie natura dała gorące serce , które jest stałe w uczuciach i się nie zmieni Leże sobie opłukiwany strumieniem rzecznej wody Piszę mokre pozdrowienia z rzecznego nurtu , pełne swobody Mokre pozdrowienia po czasie się wysuszą Spadające kropelki z pozdrowień są piękne, Twoje serce wzruszą Autor:knipser 2010 10 01

Jesienny spacer o zmierzchu.JPG

Jesienny spacer o zmierzchu Wracałem do domu space ...

Jesienny spacer o zmierzchu Wracałem do domu spacerkiem o zmierzchu , lampy latarń błyszczały i kąpały się w kałużach . Myślami błądziłem po mym długim życiu, pod stopami jedna mała kałuża – druga duża Spoglądam w przepastną jej otchłań , , lico w nim jest mi znajome. Twarz od lat młodzieńczych znana , dziś jakby inna ,z czaru i uroków, cząstki skradzione, Twarz moja, lampa migająca w kałuży, w nim i blask księżyca , to widzę oczyma.. Wszystko wolno ostrość traci, wiat zmarszczył lustro, mnie już tam nie ma. Mijam kałuże , z wolna myśl mi dociera, Ile jest warta chwila , gdy wiatr wszystko zmywa. Tą chwilą była cząstka mego życia , widziana w lustrze kałuży. Życie było , minęło z lat młodych, weszło w piękno i niech mi się dłuży W tym pięknie pragnę, i będę malował życie w kolorach begonii. Zegar niech sobie dalej tyka, a serce moje jak dzwoniło, niech dalej dzwoni . Autor: knipser 2010 10 01

IMG_0206a.JPG

Samotny spacer , mżawka, potem parasol - deszcz Poran ...

Samotny spacer , mżawka, potem parasol - deszcz Poranek w barwach niestrojnych, szary jak zmierzch Niebo coraz bardziej czernią wrasta Daleki mój spacer, daleko mi wracać do domu , do miasta Nie będę moknął ubrany w sweter i krótka kurtkę Wymyślam sobie ogród ,widzę kwiaty, otwieram furtkę Zamieniłem w sobie deszczowy dzień na pogodny , o już słońce się wynurza Zrywam dla Ciebie ich tylko trzy ,popatrz jest i piękna róża Trzymam w rękach bukiecik skromny, Tobie przeznaczony Uśmiechnij się do kwiatków i trochę do mnie

Juz jesień a Ty wiosny i lata wyglądasz.JPG

Może mnie kiedyś w chomiku zapytasz Co w moim życiu j ...

Może mnie kiedyś w chomiku zapytasz Co w moim życiu jest i będzie rzeczą główną Odpowiem Tobie – miłość i przyjaźń z Tobą po równo Miłości i przyjaźni z Tobą strącić nie mogę i o to się boję Bo miłość – szlachetna, przyjaźń dorzeczna , to właśnie jest moje Słowa nasze płyną po eterze jak w mroku w tunelu czarnym Mnie to nie przeszkadza , niech tak płyną byle coraz raźniej Niech nasze słowa pcha wiatr , by prędzej wiadomość dotarła Niech otulają nas pieszczotą i są blisko naszego ciała Bo tak naprawdę to pragnę w eterze naszego słodkiego istnienia Niech tak to w pięknie zostanie –i nic się na złe, nigdy nie zmienia

Każdy swoja drogą idzie.-Obraz rozwidlenie dróg.jpg

Każdy swoją drogą idzie – Ile tych dróg na globie, s ...

Każdy swoją drogą idzie – Ile tych dróg na globie, skoro każdy swoja drogą podąża Ile w tym prawdy, ile przenośni, wie, tylko ten co ksiąg dogląda Spoglądam przed siebie , pytam czy ja mam swoją drogę , której nie widzę Zatrzymuje chwilki życia , za siebie patrzę , kurz i pył życia i nic więcej Za mną doliny, góry , które przemierzałem , dochodzę do morza Chmury jak każdego dnia nad głową , wiele słonecznych promieni Gdzie jest moja droga – ta własna w tej ogromnej przestrzeni Pewnie przyjdzie mi ją szukać w przepastnych przestworzach A może ona jest, tylko niewidoczna , lżejsza od tchnienia Słyszałem ,ze każdy swą drogę ma, idąc nią jak na falach Toteż zanurzam się wzrokiem w bezdennych dalach Przywołać ją i stanąć na drodze – w dali widać tylko języki płomienia Na jawie nigdy nie byłem na swoje drodze bytowania Zawsze byli rodzice , rodzeństwo i sterta , zawalidrogów do pokonania Znów słyszę ze mam iść własna drogą, którędy , tam gdzie dym z płomienia ulata Przecież tam jest pustka , bezdroże , tam jest koniec świata Czy tylko ja jestem tym co nie widzi własnej drogi, gdzie kres wszelkim niedolom Biegnę przez swoje życie , prężnie, brak widocznej drogi życia mnie nie ugina Szczęśliwy jestem, potrafię fruwać , wtedy dobrocią skrzydła rozpinam Mijam tych którzy drogi własne mają , ja gnam ponad nimi, ku dalekim polom Przeżyłem wiele, już nie pytam , czy mam własną drogę , zdolny jestem do lotów Gdzieś wysoko ptaków roje, one dróg nie mają , bez dróg szybuj nad chmury Pewnie nigdy nie znajdę własnej drogi, bo jej nie ma , bo i po co Słyszę ptaków mowę, kamieni i innych niemych przedmiotów Ziemia nosiła moich praprzodków, dawne historii mroki Nie było dróg, niczego, mieszkali w pieczarach -zimne uroki W genach nosili ku mnie wartości , czynili to w trudzie Bym szedł prawa drogą życia, nie zszedł z niej i wyszedł na ludzi A ja dalej jak nie widziałem , tak nie widzę własnej drogi. Autor: knipser 2010 09 18

Obiecaj mi - cześć I I.jpg

Słowa wypowiadam Tobie w ciszy - krycie Popatrz, ...

Słowa wypowiadam Tobie w ciszy - krycie Popatrz, widzisz to piękno w kolorze cichej nocy czerni Wzbudza ono swym majestatem, uczucie dumy i przepychu Otaczam się i ja tym przepychem, Piękna i ciepła we mnie w pełni Widok przed Tobą pysznością lśni, Cudowności w nim bezliku. Stańmy obok siebie, spoglądając w to uroczysko razem Przyjmij z moich rąk , cudowną czerwona różę Malowałem ją dla Ciebie sercem , widzisz ją, jest w ramie, pięknym obrazem Tło obrazu jest w czerni lśniącej, Pędzlem delikatnie pieszczone Tafla gładka jak lustro jeziora bez fal, ciche Płatki kwiatu malowałem barwą , wzrokiem go dotykałem W pięknie go tworzyłem , oczy wilgotne - łkały Proszę , zabierz z sobą obraz , na znak naszej przyjaźni Opiekuj się nim należycie Szeptem mówię Tobie, najpiękniejsze na świecie słowo w swojej jaźni Słowo to wypowiadam w ciszy , skrycie Autor :knipser 2010 09 13

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin