Doznana w wigilię.jpg

slonzok-knipser / Doznana w wigilię.jpg

Download: Doznana w wigilię.jpg

Pobierz

193 KB

(900px x 1352px)

Doznana w wigilię

Wypatruj dawnych lat stęsknionych
Za oknem tylko biały śnieg leży
Ptaki odleciały mrozem spłoszone
Choinka, święta a serce marzy

Młodzieńcze z dawnych lat marzenia
Cudne one, lecz już nie powrócą
W śniegu ktoś ich ślady pozacierał
Pierwsza miłość, czy ciebie porzucił

Była cudowna w pamięci schowana
Gdzie ona się podziała
Była piękna poszła w zapomnienia
Pytasz siebie, czy były cierpienia

Przyszła razem z małym dzieciątkiem
Była choinka, lameta błyszczała
Był on, jego niebieskie spojrzenia
Jakbyś go dziś przed sobą widziała

W czas świąt, inne masz w głowie myśli
Czasem , pierwsza miłość się przyśni
Mimo wszystko zajrzyj za choinki koronę
A nóż ją tam znajdziesz, białą, śnieżną ikonę

Autor:knipser
2010 12 24

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

slonzok-knipser

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Nocą cisza jest jeszcze bardziej cicha, a tajemnica jeszcze bardziej ukryta. Utkana z gwiazd peleryna okrywa nasze dwie strony duszy, które po zmroku są jak kameleon, nieprzewidywalne i groźne. Księżyc niczym sędzia wynurza się zza horyzontu aby patrzeć na nas delektując się władzą
W oddali słychać tylko cichy "śpiew" wiatru, który opowiada swoją historie. Na ulicach można dostrzec jedynie samotników, którzy zagubili gdzieś samych siebie. W poszukiwaniu marzeń ruszyli nocą, aby płachta "niewidzialności" ukryła ich błędy. Gdy mrok otuli nasze ciała "zakładamy maski i idziemy na bal", który odbywa się...nocą...

Inne pliki do pobrania z tego chomika

ALEŻ TO GRYFNE.JPGx.jpg

Nad niebieską wodą. Zima , śniegu wiele na chodnika ...

Nad niebieską wodą. Zima , śniegu wiele na chodnikach Marzeniami już na kwitnącej łące Pod stopami lód pęka, śnieg znika Bielą śniegu otulone wierzby płaczące Między konarami zimowy wiatr rozmawia Myśli że jest nie pokonanym huraganem Na niebie za chwil parę usłyszy głos żurawia WIOSNA przyjdzie zielona nad ranem Kaskadą woda się przemyka Zieleń , ta radosna wiosenna Jak nie oddać się temu nastrojowi Skoro co rok życia nam umyka Cieszmy się z nowej, zimy, wtórujmy wiośnie Pola białe, nadzieja, co latem nam wyrośnie Wyrosną łany sięgające do nieba Utrwali się chęć do życia której nam potrzeba Zimna wodą z roztopów , myję dłonie, swoje lico Pragnę kolejnej wiosnę aż żywo Obmywam stare w wodzie płynącej Przynoszę nowe w piękno brzmiące Tym nowym jest słoneczny promień dnia Wieczorny cień księżyca sunący po niebie Tym nowym dla przyjaźni każdego dnia, jestem ja Tym nowym zasyłam zimowo-wiosenne pozdrowienia ubrane w ciepłe uczucia To nowe już czuje moje serce, ono nadejdzie To nowe w nas długo, długo będzie Autor: :knipser

zakochany chłopiec.jpg

Całuję Całuje Twoje ręce, zapach- można dostać obłę ...

Całuję Całuje Twoje ręce, zapach- można dostać obłędu Narasta we mnie magia pięknej muzyki Tonę, Wiruję, to zapach i aksamit skóry Cóż ja pocznę, będąc samemu Cóż ja pocznę, piękna pozbawionego Całuje ramiona – skrzydła pożądania Delikatne ramiona obejmują mnie zapachem We mnie on - migdały, cynamony wschodu Nie potrafię ukryć wewnętrznego pożądania Nie potrafię Twoja bluzka. Twoja bluzka zakrywa piękno Całuje zapachy kobiety Skrywam je w sobie Wchłaniam Wchłaniam i oplatam sobą Przywołam je będąc samemu Przywołam Przywołam Ciebie Autor:knipser 2011 02 20

Dostrzeganie piękna.jpg

Dostrzeganie piękna Z jaką łatwością oczy biegną ku ...

Dostrzeganie piękna Z jaką łatwością oczy biegną ku Tobie Zachwyt wzbudza , piękno Twoje Chwilą dłonie i oczy ciebie muskają w przelocie Płatki swe rozwierasz, szept Twój- to piękno moje Być w pięknie to dotykać subtelnie ciebie Każde spojrzenie wywołuje ciepły dreszcz Twój zapach, twój zapach jest subtelny Urocza w słońcu , i gdy pada na ciebie deszcz Wzbudzasz pragnienie , pożądanie , dziewczęcego uroku Zmienną bywasz , zapachem kusisz, kolcem doskwierasz Tęczowy blask – pięknym onieśmiela Jest w Tobie smutek, nie masz nektaru, Adonis Ciebie nie odwiedza Prozaiczność dochodzi do głosu , rzadko się tego słyszy Nie wszystko jest w pięknie cudne , bywają i krzyki w ciszy Krzyczeć i wynosić barwne piękno bez przerw ku niebiosom Tego nawet najbardziej odporni esteci ,nie zniosą Tonować życie , widzieć ciebie piękna różo i w szarym cieniu Niuanse życia niosą w sobie cechy piękna nawet w szarym kamieniu. Po której stronie jest piękno-tam gdzie patrzę i widzę je.

Oboje po latach.jpg

Nadal szarmancka z uśmiechem młodości Piękne nieb ...

Nadal szarmancka z uśmiechem młodości Piękne niebo w południe-okres w który dobrze się czuję Siadam przy stoliku, słyszę kawę- proszę, dziękuję Od lat ten zakątek, ten sam stolik, krzesło i to wszystko Zmęczony spacerkiem –siadam z zadyszką Cisza wokoło, szmer nóg kelnerki po posadzkach Znam ją już tyle lat, razem nam mijają lata Oczy spoczywają, jedna kawa , więcej już nie mogę Czas mi do domu, w dalsza spacerową drogę Podnoszę się z miejsca, los mi figla płata Podchodzi ona, o lasce, dalej elegantka , po tylu latach Uśmiech na jej twarzy jak złote słońce wschodzi Piękny ma glos, jedwabny z ust jej nie schodzi Daje gest ręką , nie podnoś swoich starych kości Usiądę przy Tobie powspominamy czasy młodości Pamiętam twój miłosny żar, dziś z losem się pogódź Uśmiecha się do mnie, i ja kochałam jak wody powódź To było wczoraj mówię jej bez przesady Biegałem z kwiatami za Tobą, klęczałem Dziś wspomnieniach wyjątkowo dużo zostało Byliśmy tak blisko, odeszłaś na wieczność całą Kelnerka podaje jej kawę-obie się nie zmieniły Są kochane- wspomnieniami wydobywamy swe siły Wróciłam- tu była miłość, młodość, oczy się starzeją Kochałaś , bielą zębów kusiłaś, oczy ciągle się śmieją Nie zmienia się świat, zostaje jak ten stolik i ty obok W sercach nadal iskry czułości, z lat cudownej młodości Karta dań, nasza ulubione, dalej tam figurują Trzymam jej ręce, moje ciepłe, razem dobrze się czują Otulam ja ciepłym wzrokiem, wspomnienie wychodzi Już nie młodzi, ona lasce, czas gdy niemoc przychodzi Żegnając zapytam, od lat ta myśl mi głowę zaprząta Miłość odchodzi, gdy starość szukamy jej w sercach zakątkach To życie obejmuje nas w ramiona miłości, i w szpony nie mające litości Na wszystko przychodzi nam zapracować Na młodzieńczą miłość i godne lata starości Autor:knipser

wiatrak.jpg

Czerwcowy wieczór Wsłuchuje się w trzepot skrzydeł , ...

Czerwcowy wieczór Wsłuchuje się w trzepot skrzydeł , noclegu szukają żurawie Czas gasić ognisko dnia, do domu spieszyć Iść trzeba stąpając cicho i słuchać ciekawie By w domu snuć opowieść przy wieczerzy W rytmie obrotów wiatraka - on cały z drewna Przyjmuje wieczór płynący do głębi mej duszy Wsłuchuję się w wiatr . on w skrzydłach śpiewa Ten czerwcowy wieczór, jego urok mnie wzrusza Słońce brata się z nocą, zachodzi tarczą czerwieni Żegna się - rzuca ostatni snop promieni Odwracam twarz ku znikającym promieniom dnia lata Żurawi już nie ma, widzę zarys na niebie wiatraka Jego ogromne skrzydła wolno snują swoja opowieść młyna Tak było wczoraj , jest dziś , jak każdego pięknego wieczora Chwilą nie zasłonisz wieczności Autor:knipser

Przyjażń.jpg

Przyjaźń O pięknej przyjaźni poeci piszą wiersze C ...

Przyjaźń O pięknej przyjaźni poeci piszą wiersze Czy on trwała, to zawsze czas pokaże Kto jest przyjacielem , a kto tylko gościem Wystarczy w serce popatrzeć, to jest najprościej Uśmiech przyjaciela – to piękny gest widoczny Przytulonym być w potrzebie, to gest radosny W przyjaźni są wszystkie odcienie życia W przyjaźni jest stałość - słabość umyka Każdy kolejny dzień, każda sekunda życia W przyjaźni się utrwala, słychać odgłos kowadła Bo przyjaźń wykuwa się z szlachetnego żelaza Przyjaźń byle jaka – to taka którą rdza zżera W przyjaźni wykuwanej co dnia rytmem serc obu Jest coś również delikatnego, kruchego, To wspólne trzymanie kryształowej kuli w dłoni By nie upadła, i stłukła się, znikając w pył bez śladu Moją do Ciebie przyjaźń dłutem wykuwam Stukam w dłuto sercem, uczucie w nich chowam Dłutem wypisuję ukochane słowa w granicie Tam dla Ciebie pozostaną – wykute na całe życie Autor:knipser 2011 01 24

Jest taka ziemia.jpg

Jest taka ziemia, w dłoni zmięta, pachnąca przygarniają ...

Jest taka ziemia, w dłoni zmięta, pachnąca przygarniająca tych w rozpaczy Jest taki barwny kwiat pachnący nocą zasłaniający szarość i czerń przed złą mocą Jest taki ręką gest bezwiednie zrobiony zezwalający czynić piękno, słać uniżone pokłony Jest taka szkatułka, otwierasz ja co dzień on nowa do której chowasz otrzymane miłości słowa Jest taki cień za którym się nie schowasz Masz w sobie zakamarków wiele, tam wszystko chowasz I jest coś, co skrycie w sobie nosisz I nosić będziesz To tęsknienie, pragnienie, miłowanie Jest taki stan gdzie pragniesz miłości, miłości ULEĆ z nią , uleć do przyszłości

56705547_2.jpg

Nasze , jakże piękne uczucie Co dnia o świcie , j ...

Nasze , jakże piękne uczucie Co dnia o świcie , jeszcze w ciepłej pościeli kłaniam się pięknym światom i tym co piękno wielbią i tym co w obojętnym niebie Pragnę być w przyjaźni z tymi ,co pięknym żyją i kłaniają się kwiatom To bywać na pięknych spektaklach kochać świat, ale nigdy moja miła bez Ciebie. Wiem, ze razem pójdziemy za sobą zostawimy wspomnienia W tym świecie gdzie o miłość trudno – nasze dłonie ciepło połączy Wolno każdego dnia pójdziemy w sady kwiatów zapachów ukojenia Cieszyć się będziemy , pięknym życiem które dla nas nigdy się nie skończy Prowadzimy siebie w tym pięknie żyć będziemy w radości bez pośpiechu wolno, pomału Wypowiadamy sobie wzajem miłość gdzie słowa na wargach drżących Używamy zbawiennych słów, gestów balsamów ratujących ciało Pragniemy jedynie iść przez życie dla dwojga serc miłujących Spowiadam się z naszego pięknego uczucia pełnego czułości Przed sobą, przed Tobą nie ukrywając chłopięcej radości Spowiadam się gorliwie bo miłość choć najgłębiej jest ukryta Każdy widząc nas w objęciu z naszych z oczu ją wyczyta To trudno ukryć , chociaż tego bardzo nie chcemy Nasze uczucie – to blask odległego w polu ogniska To światełko w oknie , złotego płomienia świecy To pisany rękopis rylcem na srebrnej tablicy Kłaniamy się światom idziemy tam gdzie z daleka słychać śmiech Idziemy z miłością do ludzi by razem cieszyć się przez radosne łzy Zabieramy światu z krzaków gałązki i kwiaty do naszego domu Pięknego uczucia cudownej miłości nie oddamy NIKOMU Bo nasz dom będzie jak zorza polarna które daje nam przyroda Będzie światło w sercach pulsujące w tęsknotach barwne w natężenia Ozdobimy go barwami zorzy polarnej ze światłem firanek, koron i draperii Drzwi i okna będą zawsze otwarte dla poezji, muzyki , dla zapraszanych gości. Autor:knipser

Skrawki nowego roku.jpg

Skrawki Nowego Roku Przed chwilką pożegnałem tamten ...

Skrawki Nowego Roku Przed chwilką pożegnałem tamten rok Pamięć wspomnienia, to co było piękne To piękne było i pozostało we mnie Błagam los, niech będzie to niezmienne Rozmyślam nad sobą, piękna wokół było wiele Wypełniały moje dni, godziny w nich barwne chwile Ten piękny urokliwy stan, nie był kapryśną chwilą Spotkało mnie wiele piękna ,wciąż we mnie one żyją Idę w nowe, nieznane będę dobro stawiał na szali Uśmiecham się do nowego, wygrałem piękne życie Noc znikła, nowy rok w mrozie i bielą się chwali Zaczynam obrywać nowe skrawki z niego by żyć w zachwycie audentes Fortuna iuvat Oddawać się całym sercem pięknu ,dotykać go miłością Obejmować i przytulać do siebie piękne marzenia Tkwić w zapachach aromatów nocy Iść przez swe życie, realizując dziecięce tęsknoty Iść szlakiem marzeń z miłością , trzymając jej ręce Nie zawracać, mimo kłopotów w udręce Iść mimo przeszkód , doznanych krzywd ,bólu i zła Na końcu ścieżki miłości nagroda czeka Autor:knipser 2011 01 01

Jeszcze wczoraj.jpg

Jeszcze wczoraj Jeszcze wczoraj pełno we mnie b ...

Jeszcze wczoraj Jeszcze wczoraj pełno we mnie było marzeń Wizje świata wypełniały zakamarki mej duszy Miłości we mnie pełno pięknej bez skażeń Wiekowym już człekiem coś się we mnie kruszy Tworzyłem wokół siebie łańcuch pięknej miłości Obejmowałem rękoma niebo uczucia sercem malowałem Oczy rankiem otwierałem do świata w młodzieńczej radości Cały świat swym entuzjazmem obdarowywałem Kochałem i kocham tą samą, nadaje jej piękne imiona Dostrzegałem ją w kwiatach jakby ich portretem była Piękno jej dłoni jakby świat obejmowała w ramionach Widzę ją co dnia jak go wita, i miłością darzyła Serce nadal pełne, miłosnej nostalgii i marzeń Oczy dostrzegają piękno bez złotych blasków Nogi nadal niosą do biegu nieskore i skoków Kruszy się zdrowie uczucia miłości stałe bez fajerwerków wielkich zdarzeń i wzlotów Wiele się w człowieku na stale zmienia i już nie wróci nigdy A to serce coraz wolniej puka włos zmienia barwy na siwy Pozostaje w nas coś niezmiennego stałego , trwałego Miłość, wierność uczuciom poważanie i szacunek dla obcego Autor:knipser 2010 Grudzień

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin