Ciepła opowieść......jpg

Ciepła opowieść

Ta ciepła opowieść dawną wiosną się zaczyna
Był on rosły czarnowłosy, ona delikatna, krucha dziewczyna
Pewnie wszędzie tak jest, pewnie tak wszędzie bywa
Jest pierwsze spojrzenie, zachęta gestem , twarz pąsem zakrywa

Ta wiosna była, wiele , wiele lat temu, kto to pamięta
Były wtedy kwiaty, był czar młodości , pachniała mięta
Słońce tak jak dziś , dotykało obu swymi promieniami
Stałe niezmienne uczucia , rozkosze trwały nocami

On jej przynosił i pod stopy kładł kwiatów naręcza
Zawsze widział ją w pięknie, w barwie jak tęcza
Ona drobniutka z uśmiechem , jakim ? sami wiecie
Zakochanym , cudownym, najpiękniejszy w świecie

Wiosny mijają , jedna za drugą , są czarowne zawsze
Oboje idą razem drogami kwiatów , i wybojów czasem
Idą coraz wolniej w swej miłości dłońmi splątani
Idą , idą zawsze radośni, z uśmiechem, do miejsc gdzie jaśniej

Idą całe lata przez życie w miłosnym marszu ,
Dziś on , już nie szatyn podpiera się laską
Towarzyszy mu jego ukochana dziewczyna
Kocha ją , młodzieńczo bo dla niech czas się nie zmienia


Gdy razem wychodzą na wspólne spacery , ubrani już niemodnie
Na buziach ich zawsze ku sobie ślą spojrzenie łagodne
Przeszli swe wiosenne progi, było ich wiele , gdzie serc muzyka granie
Bóg uśmiecha się do nich , zwraca się słowem – witajcie kochani

Jak w pięknie jest razem być , zbierać kwiaty , pić życie jak nektar motyle
Iść, iść w miłosnym tańcu, nawet o lasce , najcieplej najmilej
Nie liczyć wiosen, żyć w pięknej jesieni ,cieszyć się bzem i wrzosem
Podnosić oczy ku niemu, dziękować za miłość , dziękować za życia losem

Nie ma nic bardziej godnego, jak trwać w miłosnym splocie
Bywać latami przy sobie , pomagać , opiekować w chorobie,
Godnie podążać za losem, nie kusić złego, nie szukać wrogów
Za wszystko dziękować samym sobie i pięknie dziękować Bogu


pić życie jak nektar motyle
Autor:knipser