A gdy staniesz nad lusterem wody w studni.jpg

slonzok-knipser / A gdy staniesz nad lusterem wody w studni.jpg

Download: A gdy staniesz nad lusterem wody w studni.jpg

Pobierz

248 KB

(1279px x 635px)

Gdy staniesz nad lustrem wody i się uśmiechniesz ,niebo nad tobą zawiruje. W tulisz ,w płatki kwiatów swe marzenia,sercowe pragnienia nad lustro je wrzucisz.
Usłyszysz bajeczny głos z cembrowiny - całuje kwiaty, twoje dłonie w nich były

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

slonzok-knipser

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Nocą cisza jest jeszcze bardziej cicha, a tajemnica jeszcze bardziej ukryta. Utkana z gwiazd peleryna okrywa nasze dwie strony duszy, które po zmroku są jak kameleon, nieprzewidywalne i groźne. Księżyc niczym sędzia wynurza się zza horyzontu aby patrzeć na nas delektując się władzą
W oddali słychać tylko cichy "śpiew" wiatru, który opowiada swoją historie. Na ulicach można dostrzec jedynie samotników, którzy zagubili gdzieś samych siebie. W poszukiwaniu marzeń ruszyli nocą, aby płachta "niewidzialności" ukryła ich błędy. Gdy mrok otuli nasze ciała "zakładamy maski i idziemy na bal", który odbywa się...nocą...

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Mój maly caly świat - poezja.jpg

To jest mój kącik , fotelik, filiżanka z kawą, klawiatur ...

To jest mój kącik , fotelik, filiżanka z kawą, klawiatura mi posłuszna Ekran barwy na nim moja poezja która wzrusza Piszę poezję, to moja radość , to mój płacz radosny Płaczę w sobie – cichutko bez łez, jak kwiaty wiosny Piszę poezje, to mój cudowny słowny śpiew Moja poezja , to moja radość, to mój miłosny gniew. Pisać poezję , być z nią za pan brat- to bez końca żyć Bywać z tym pięknym samemu w obłokach by marzyć i śnić Schodzić z piedestału trzymając ją w garści jak barwnego ptaka Wypuścić ku ludziom, ku naturze, do pięknego świata

Przyjaciele nad woda.jpg

Pisać poezję Piszę poezję, to moja radość , to mój ...

Pisać poezję Piszę poezję, to moja radość , to mój płacz radosny Płaczę w sobie – cichutko bez łez, jak kwiaty wiosny Piszę poezje, to mój cudowny słowny śpiew Moja poezja , to moja radość, to mój miłosny gniew. Tworzę poezję nieustannie , dostrzegam ją co krok Przed snem , w mych snach, w uporczywą noc W mych skroniach pulsują słowa , jak gorąca krew Zataczam słowami poezji ogromny krąg , tańczących drzew W mojej poezji nie ma płaczu, strachu, gorzkich łez Jeżeli już to uśmiech smutny , jaki ma na twarzy klown z łezką Nie ma skarg , gestów przemocy, jest krzaczek na którym biały bez Pisać poezje i żyć z nią w zgodzie , to jeść miąż owocu z pestką Tworzyć wiersze – to każdego dnia kazać im zmartwychwstać Wstawać z klęczek i nieść radość w Wielkanocne święta Słowa w mojej poezji otulam i chronię w ciepłych dłoniach Delikatnie kładę je na papier, jak ptak swe jajko w gnieździe na łąkach Pisać wiersze, gdzie treść miłością ,dobrocią i zapachem tchnie To jak szlifierz cudowne wzory w kryształach tnie To bywać z nią na co dzień ,w domu w lesie, na wsi w mieście To jak iść spacerkiem ,w aleje i pchać wózek z własnym dzieckiem Każdą strofę układam w szereg – jak skiby na oranym polu By było widać lśniące blaskiem słońca ziemię , naszą matkę pospołu Kładę na nich dłonie, wzrokiem dotykam jak koneser ,jantaru, kryształu Owijam ciepłem własnym, wolniutko, delikatnie pomału Baczę by słowa me by było bezpieczne , jak w objęciu matki By niosły radość oczom , sercom , by wywoływały wspomnienia Pragnę by się podobały , by czytały je wielkie otoczenia Zawsze niosły z sobą , ku ludziom najpiękniejsze życzenia Pisać poezję , być z nią za pan brat- to bez końca żyć Bywać z tym pięknym samemu w obłokach by marzyć i śnić Schodzić z piedestału trzymając ją w garści jak barwnego ptaka Wypuścić ku ludziom, ku naturze, do pięknego świata Autor: knipser 2010 03 31

Siódme piętro.jpg

Siódme piętro Moje uczucia zimą uśpione, wi ...

Siódme piętro Moje uczucia zimą uśpione, wiosną do tańca zagrzewam, Unoszę je sercem ponad najpiękniejsze me myśli A kiedy wracają do mnie, siadam i na papier je przelewam, By zapamiętane mogły mi wszystkie marzenia się ziścić. Siebie oplatam w pięknych marzeniach przez całe swe życie Na jawie i w śnie uczucia chowam w sobie jak wszyscy ludzie Te najpiękniejsze , ukochane –w sercu skrycie Niejednokrotnie czynię to w wielkim trudzie Każdego ranka buduje ze słów. mały domek dla mojej poezji Gdzie będzie mieszkać ze mną przez wszystkie mego życia lata Pod jego oknami , ogródek mały, w nim pozasadzam frezji, Bo ich najpiękniejszy jest zapach, zapach całego świata Z domku poezji widzę blok , wieczorem okna świecą złotym Siadam, spoglądam ku oknom , owijam się kocem jak marzenia w tedy myśli do mnie biegną po dróżkach tęsknoty miłe ciepło niosą w swoich delikatnych dłoniach I wtedy myślę jak niewiele mnie samemu potrzeba Starczy kawałek nieba,, w moim małym barwnym świecie Jak ukochane słowa, jak ciepły dotyk i nasz bochen chleba I spojrzeć na blok, ku górze do siódmego piętra, , to jak do nieba Zamykam piękno i swoja twarz w dłoniach ..... 2010 04 02

wiersz napisany dla mnie.JPG

Wiersz napisany dla mnie Po błękicie letniego nieba ...

Wiersz napisany dla mnie Po błękicie letniego nieba słońcem skarmionym żeglowała biała mewa wolnością wiosłując wszelkie smutki gubiąc odgarniała wiatr spod miękkich śniegowych jej skrzydeł Słońce ogrzewało do ostatniego żaru ziemię skrzypce nie snuły smutnych tonów melodii z echem śpieszyła radość Wodospad mojej pieśni poezji narodził się na nowo hucząc wiatrem rwącym strumieniem ukazując piękno ożywionej kaskady Objęłam ziemię spojrzeniem by trwać w tym pięknie w zachwycie trzymając w dłoniach białe tulipany przywitałam wiosnę pełną wdzięku pierwszego walca na twej łące Moje nagie ciało w dłoniach boga oddawało zapach nieba białej sukni wijącej się do stóp ziemi a włosy splecione w kwiaty nocy spływały obejmując nagie ramiona pieszcząc je czule zaś na twarzy mojej uśmiech w konturach czarownego szkicu balansujących kolorów bym nigdy nie płakała oczy jak maleńkie bursztyny morza głębin malowniczej otchłani pełnej magii czarów Ścigając się z wiatrem dotykałam każdy najmniejszy szept nie dotkniętej ziemi ustami spijałam rosę marzeń z gałęzi pełnych złotych liści kołyszących się drzew by napoić serce spragnione miłości. Noc się chyli przysłaniając cieniem gaszące słońce po uśpionym sennym niebie Dosięgam dna mojej poezji powieki ciężkie układają do snu ciało moje bezwietrzna cisza leniwie okryła białym welonem oddech mój drżącą ziemią a sen rodził spokojną noc a ten wiersz napisałam dla ciebie bo wszystkie inne mają w sobie smutek :)

Marzenie - niespełnione.jpg

Szedłem przez życie swe zawodowe zostawiając za sobą p ...

Szedłem przez życie swe zawodowe zostawiając za sobą projektów mnóstwo Projektowałem i budowałem przemysłowe obiekty Pokonywałem przeszkody, kłopotów bez reszty Dziś to wspominam , jak piękny roboczy czas Już przeszły, już przeszły.--- Ale uporczywie wracam do mojego życiowego marzenia Pragnąłem zaprojektować i wybudować most wiszący Długi, zwiewny, lekki w dzień i nocą piękny Pozostało to we mnie do dziś,już go nie zbuduję Ale jak go projektowałem i go w sercu czuję. W szufladzie jest dokumentacja takiego właśnie mostu Miał być postawiony,nad rzeką Wisłą - w Grudziądzu Na inwestycje zabrakło pieniędzy I tak się skończyła moja przygoda, szkoda, szkoda. Marzeniami żyję sobie, i jest mi dobrze..

Piszę wiersze, piszę.JPG

Pisze wiersze Pisać słowa wiersza - to patrzeć na ...

Pisze wiersze Pisać słowa wiersza - to patrzeć na piękno z każdej strony Ubierać słowa , te o barwach ciepła jak brązowe kasztany Iść z pięknym w dłoniach , jakby życiem gnany Uśmiechać się wokoło, tulić piękno, być dla innych kochany Tworzę w sobie aureolę, oświetlam ją dla poezji Chcę by to co stworzę, mieściło się w wiązance pachnących frezji Pisze słowa, ubieram w kwiaty, kwiaty sadzę w ziemi, nawet na plaży Nutami muzyki je otulam , by słuchać, słuchać i marzyć Pisze w mych snach ołówkiem barwnym , czynię to i na jawie Wkładam je w wazony gdzie barwne bukiety ,układam na trawie W głowie przychodzą myśli, spacerując nad wodą gdzie łabędzie Zaglądam ku niebu, na ścianę zielonego lasu, piękno widzę wszędzie . Jaką mieć siłę w sobie ,wolę by w dłoniach słowa zachować By moje wnętrze , serce ,piękno zamieniało w słowa Bo ono wszędzie dookoła, wzrokiem objąć trzeba By żyć w miłości z pięknem - więcej mnie nie potrzeba Pragnąłbym, by natura wyposażyła mnie w wrażliwość, gdzie miłość Pójdę z kagańcem wiedzy , z tomikiem wierszy w słowne meandry Może uda mi się , napisać wiersz o pięknej miłości ludzi dwojga By był piękny , czarowny, by wiersz ten czytały oczy Boga.. Autor: B. Zaja Knipser 2010 03 14

wieczorny nastrój.jpg

Śnieżny dzień już odszedł, mróz spuścił z tonu W pokoju ...

Śnieżny dzień już odszedł, mróz spuścił z tonu W pokoju kwiaty, wino , ręce rozgrzane Muzyka, klawisze śpiewne wystukują piękno dzwonu Nastrój piękna, pragnienia pożądane . Przysiądź się do stolika , usiądź na ławce ..tuz obok mnie, karmiąc się bliskością siebie pozwólmy dłoniom zmęczonym odpocząć Stwórzmy nastrój , namiastkę - jak w niebie Myśli nasze zmęczone - goniły po całym świecie Teraz przy lampce wina, szeptem Tobie słów kilka Te kwiaty, Twoje cieple dłonie , tak delikatne Piękno, piękno wokół nas,jak powiew skrzydła motylka

Syneczek górnika.doc

Syneczek górnika Dom nasz z ogródkiem parkanem okolony W oknach firany , białe w przepiękne wzory Wokoło jaśminów krzaki, chronią nas i dają schronienie Dom zbudował ojciec , to jego i matki marzenie ich spełnienie Każdego dnia o różnych porach, ojciec nasz do pracy podążą Nie mówi do widzenia , w oczach mała łezka jakby się żegnał Gdy z siostrą w łóżeczkach swych śpimy , wychodząc całuje nas wzrokiem Mamusie naszą czule obejmuje , , całuje, oczy , twarz i jej kochane dłonie Tam gdzie nasz ojciec pracuje , nie ma kwiatów, nieba barwnego jest tylko kolor czarny i wiatr przenikliwy. Gdy wraca z tamtą, garniemy się i przytulamy do niego Wszyscy wtedy jesteśmy razem bardzo szczęśliwi W swej pracy ojciec nie widzi nieba niebieskiego, żadnej chmurki Nad nim niebo i przestrzeń zawsze ciemna, Świecące na niebie gwiazdy. to latarki na roboczych hełmach W ciemności myśli o nas , przytula mnie, matkę naszą, całuje buzie swej córki Do pracy idzie zawsze nienagannie ubrany , biała koszula, krawat barwny Wracając, kupuje nam łakocie , naszej kochanej mamie - kwiaty Dom i ogródek pełen barw od kwiatów , ojciec nasz o schludność dba Potrafi wszystkiego dokonać, również pięknie na pianinie gra Ręce ojca spracowane ,szorstkie , pracą w węglu w ziemi Gdy dotyka naszych z siostrą główek ,bardzo delikatnie to czyni, tak jakby dotykało nas szczęście , pachnące kwiatów płatki Przytula nas do siebie, całuje włosy, oczy naszej matki W naszym domu ciepło i dobro wygląda z każdego jego kąta Mam cudownych rodziców , do nas dobry bóg co dzień zagląda Wszędzie książki, obrazów wiele, muzyka ojca grającego, głosy naszej radości Biegają w śród nas elfy szczęścia, barwne elfy bezgranicznej miłości Czuwa nad nami nasza śląska opiekunka , patronka górniczego bractwa Barbara ma na swe imię, nad nami czuwa, w domach i na dworze Witamy się , tak jak u ojca w pracy, mówimy SZCZĘŚĆ BOŻE Spowiadam się Bogu , dziękując za stworzenie rodzinnego gniazdka

Dłonie w wierszu.JPG

– dziewczyno słońca w moim pięknym śnie widziałem Two ...

– dziewczyno słońca w moim pięknym śnie widziałem Twoje alabastrowe dłonie, niesłychanie cudowne w kształcie, a tak delikatne, ze musnęłaś mi cześć serca - ono napisało dla Ciebie słowa wiersza -" Piękne dłonie poezje tworzą " Na dłoni twej jakże delikatnej gdzie linia piękna mieszka z linia życia wypielęgnowana dłoń , kształtne palce dobrze byłoby w niej na stale zamieszkać Wziąć twoje ręce w moje obie - iść z nimi przez koleje życia Spoglądać na świat przez linie papilarne garnąć do siebie i twych dłoni ciepło letnie Na dłoni twej o kształtach boskich barwa różowa , piękna , pełna życia całuje ja , ona się w motyla zmienia jest piękna alabastrowa. Na Twojej dłoni widać to co przed nami dziś zima sroga, idzie wiosna barwnymi krokami Już szepczą drzewa, krzewy , powitania skore by wszystko wokoło zapachniało lasem, borem By Twoja dłoń , ta subtelna w swej formie dotknąć mogła promieni słońca Trzymam twe ciepłe dłonie w miłości Świat to widzi i umiera z zazdrości Pieścić w swych dłoniach Twoje piękno Iść, iść z nimi przez życia ,dróżką , mostem Krzyczeć ku niebu , jestem wybrańcem boskim Dzień w noc przechodzi zawsze samotnie pozostawia wspomnienia Ja trzymam Twe piękne dłonie jak zieleń jak światło by moje uczucie ku Tobie nigdy nie zgasło Zakochałem się w twych pięknych dłoniach, pokochałem ich zapachy , ścieżki żyłek niebieskich Oczu od nich nie mogę oderwać , te dłonie , dłonie Zapisuje je w swych oczach jak na filmowej błonie Twe ciepłe, pachnące dłonie ,zapachem kuszą jak motyla nektar słodki Tak jak on, pokochałem je , tak jak on , to piękno, ten kształt boski Obie Twe piękne dłonie , stanowią Ciebie cząstkę małą, poprzez tą cząstkę , pokochałem Ciebie całą ....

Ja tylko patrzę ...jpg

Ja tylko patrzę Gdzieś w moim świecie które jest ...

Ja tylko patrzę Gdzieś w moim świecie które jest w pięknych snach widzę Cię moje dziecię Widzę biegnącą po łąkach Widzę rój ptaków na niebie wracających do wiosny Widzę dziecię Ciebie Ja tylko patrzę Biegniesz dziewczyno , gonisz ptaki w obłokach ściągasz się z wiatrem Ja tylko patrzę Machasz szeroko rękami ku ptakom w locie Ja tylko patrzę Oddychasz pełną piersią uwielbienia Widzę z pod niebios młodość istnienia Oddaję się w marzenia Zima , ta mroźna wiszącymi soplami zasypia Uśpiona budzi się wiosna do życia Budzę się w realnym świecie Widzę Ciebie piękną, Tyś już nie dziecię Ja tylko patrzę....tylko...

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin