(2)

Gatunek: Biograficzny, Dokumentalny
Produkcja: Polska

Maciej Bodasiński przedstawia historię życia młodej Niemki Anneliese Michel. Anneliese przyszła na świat 21 września 1952 roku w Leiblfing w Bawarii. Pochodziła z głęboko wierzącej rodziny katolickiej, jednak to nie uchroniło jej przed opętaniem przez szatana. Pierwszych objawów opętania doświadczyła na studiach. Była leczona przez psychiatrów, lecz, gdy to nie przyniosło efektów, rodzice zdecydowali się poprosić o pomoc egzorcystę, który stwierdził, że dziewczyna jest opętana przez 6 demonów (Nerona, upadłego księdza Valentina Fleischmanna, Hitlera, Kaina, Judasza i Lucyfera). Egzorcyzmy przyniosły tylko połowiczną ulgę, dziewczyna zmarła 1 lipca 1976 roku z powodu trwałego wycieńczenia organizmu. Po jej śmierci, rodzice i ksiądz - egzorcysta zostali postawieni przed sądem za nieumyślne spowodowanie śmierci. Zostali skazani na pół roku więzienia.
Do dziś śmierć młodej Niemki wzbudza kontrowersje, nigdy do końca nie udowodniono, czy dziewczyna zmarła wskutek choroby psychicznej, czy też opętania. Na podstawie jej życia nakręcono dwa filmy: "Egzorcyzmy Emily Rose" oraz "Requiem".
Film przedstawiony jest z perspektywy opowieści polskiego księdza, który przeprowadzał wywiad z matką Anneliese, wypowiedzi jej matki, a także księdza, który przeprowadzał egzorcyzmy na młodej dziewczynie. Ponadto w dokumencie prezentowane są taśmy z nagraniami przeprowadzanymi podczas egzorcyzmów.

Tytuł oryginalny: Marthe Robin
Gatunek: Dokumentalny, Religijny
Produkcja: Francja

„Pewnego razu było sobie gospodarstwo, rodzina, para z sześciorgiem dzieci. Najmłodsze z nich, Marta, będzie wiodła bardzo zwyczajny żywot w ukryciu, oddana wyłącznie Bogu". Mistyczka, stygmatyczka, przez pięćdziesiąt lat przeżywała mękę i jednoczyła się z cierpiącym Chrystusem. Jej życie stało się inspiracją dla tysięcy ludzi poszukujących Boga.

Gatunek: Dokumentalny, Krótkometrażowy
Produkcja: Polska

Pasjonująca dokumentalna opowieść o Żydach Mesjańskich, którzy zachowując tradycję żydowską, są jednocześnie chrześcijanami ("Jesteśmy pomostem pomiędzy Izraelem a Kościołem, a także jednym z kluczy do jedności całego Kościoła, ponieważ Bóg widzi Kościół jako jeden - żydowski i nie żydowski razem"). Słuchamy opowieści czworga z nich: Reuvena Bergera, Shmuela Szuranowicza, Shimona Nachuma oraz Pameli Suran. Wychowani w religii i tradycji żydowskiej, już jako dorośli ludzie odkryli w swoim życiu Chrystusa. Dla Szuranowicza, amerykańskiego Żyda, nawrócenie zaczęło się przy obrazie Leonarda da Vinci "Ostatnia wieczerza". Malarce Pameli Suran, odnaleźć Jezusa pomogła jej przyjaciółka. Kamieńska pokazuje Jerozolimę jako miasto, w którym świat żydowski przeplata się z chrześcijańskim. W tym samym mieście, w którym Żydzi modlą się pod Ścianą Płaczu, wiedzie szlak Drogi Krzyżowej, którym podążają pielgrzymi. Kościół, gdzie modlą się Żydzi Mesjańscy, to właściwie synagoga, w której obok menory stoi krzyż, a symbole ze Starego i Nowego Testamentu umieszczono na witrażach. Podobnie jak w "Misjonarkach miłości", Kamieńska przeplata wypowiedzi bohaterów z ujęciami z mszy świętej. Pod koniec filmu Reuven Berger mówi:
"Dla nas jest to samotna wędrówka ponieważ większość społeczności żydowskiej nas nie rozumie. Kościół idzie odrębną drogą, więc wielu chrześcijanom trudno zrozumieć kim jesteśmy. Ale jednak chodzenie z Jezusem jest czymś najwspanialszym na świecie."
Posługując się konwencją współczesnego dokumentu telewizyjnego Kamieńska pokazuje - jak w wielu wcześniejszych filmach - ludzi gorących i żarliwych (wystarczy wspomnieć młodą nauczycielkę z "Dzień dobry, dzieci", reżysera Janusza Wiśniewskiego z "Notatek z prób", czy kardiochirurga, prof. Zbigniewa Religę z "Na otwartym sercu"), oddanych bez reszty temu, co nadaje sens ich egzystencji.

Marek Skwarnicki, pracownik "Tygodnika Powszechnego", zyskał popularność cyklem felietonów. Pewnego dnia kardynał Wojtyła zaproponował mu udział w Forum Europejskiego Laikatu Katolickiego. Wkrótce decyzją Pawła VI dziennikarz został członkiem Papieskiej Rady do Spraw Świeckich. Podstawą dokumentu jest wywiad-rzeka z Markiem Skwarnickim. Uzupełniają go wypowiedzi znajomych bohatera: Czesława Miłosza, prof. Władysława Bartoszewskiego, kardynała Franciszka Macharskiego i ojca Jana Góry. Wykorzystano również materiały archiwalne TVP.

Część 2/2
Św. Giuseppe Moscati (1880-1927) – lekarz ciał i dusz ludzkich
Tytuł oryginalny: Giuseppe Moscati. L’amore che guarisce
Gatunek: Biograficzny, Dramat, Religijny
Produkcja: Włochy

Historia oparta na faktach opowiadająca o trudnej sytuacji biednych i bezdomnych neapolitańczyków. Jest początek XX wieku, czasy wielkiej nierówności i ubóstwa. W Neapolu wybucha epidemia cholery. Pełen poświęceń doktor - Giuseppe Moscati jest gotów narazić nie tylko swój dobytek, ale i własne życie by pomóc w walce z chorobą otaczając opieką osoby chore i opuszczone... Żył w czasach, kiedy nauka i wiara nie szły ze sobą w parze. Nie bał się jednak przyznać, iż jest katolikiem, chociaż był świadomy, że spotka go za to krytyka ze strony wielu kolegów ze środowiska medycznego. Leczył nie tylko ciało, bo wiedział, że cierpienie może dotyczyć także duszy. Zachęcał swoich pacjentów do nawrócenia, proponował spowiedź i przyjęcie Komunii św.
Do kronik Neapolu trafił epizod, który zaskoczył wielu ówczesnych lekarzy. Wszystko wydarzyło się w lutym 1927 r., gdy na kongresie medycznym przemawiał słynny profesor Leonardo Bianchi. Wszyscy wiedzieli, że był nie tylko wielkim naukowcem, ale także zdeklarowanym masonem. Wcześniej pełnił m.in. funkcje ministra edukacji narodowej i ministra obrony. Po zakończeniu wykładu niespodziewanie upadł na podłogę. Nie mógł mówić, wydawało się jednak, że szuka kogoś swoim wzrokiem. Szybko znalazł się przy nim doktor Moscati. Wziął go za rękę i podpowiadał mu słowa aktu żalu i nadziei. A następnie wezwał do niego kapłana. Zadziwiające było to, że wielki przeciwnik Jezusa umarł na rękach wielkiego świętego. Moscati wspominał, że nie chciał jechać na ten kongres, ale pchała go tam jakaś nieznana siła.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 16 listopada.