Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.

Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu Chomikuj.pl – Kelo Corporation.

W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności - http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony Chomikuj.pl.

W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu chomikuj.pl.

Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych).

Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów
NIE TAK

Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.

Istnieje możliwość zmiany ustawień przeglądarki internetowej w sposób uniemożliwiający przechowywanie plików cookies na urządzeniu końcowym. Można również usunąć pliki cookies, dokonując odpowiednich zmian w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Pełną informację na ten temat znajdziesz pod adresem http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Nie masz jeszcze własnego chomika? Załóż konto

Geronimo.jpeg

rynka1 / INDIANIE / Wielcy wodzowie / Geronimo.jpeg
Wielcy wodzowie - Geronimo.jpeg
Download: Geronimo.jpeg

43 KB

(320px x 578px)

0.0 / 5 (0 głosów)
Geronimo właściwie Goyathlay (Ten, który ziewa) (16 czerwca 1829 - 17 lutego 1909), jeden najbardziej znanych wodzów Indian Chiricahua - plemienia należącego do grupy Apaczów Mescalero.
Urodził się około 1823 w obozowisku nad rzeką Gila w Meksyku. Imię Geronimo nadali mu Meksykanie. Na wojenną ścieżkę wkroczył w 1850 roku, po tragicznej śmierci matki, żony i trojga swoich dzieci z rąk meksykańskich żołnierzy. W wyniku napadu zginęło około 25 dzieci i kobiet, a ponad 50 zostało uprowadzonych. Był bezlitosny wobec ścigających go żołnierzy. W 1886 roku dowodzeni przez niego wojownicy byli obwiniani o zabicie około 600 Meksykanów tylko na terenie prowincji Sonora. W 1872 roku w Arizonie utworzono rezerwat dla Chiricahua, a w 1876 postanowiono go przenieść.
Geronimo zbiegł wraz z 700 członkami plemienia. W 1877 roku agent rządu do spraw Indian zaprosił Geronimo oraz jego ludzi na rokowania, a następnie ich uwięził. Chciano go nawet powiesić. Był przetrzymywany przez dwa lata w więzieniu. Geronimo przebywał przez cztery kolejne lata w rezerwacie, jednak na początku lat osiemdziesiątych postanowił ponownie chwycić za broń. Wraz ze swymi ludźmi wyruszył w góry Sierra Madre. W maju 1883 roku w pościg za nim wyruszył oddział amerykańskiej kawalerii dowodzony przez generała Georga Crooka (przez Indian zwanego Siwym Wilkiem). Crook skłonił Indian oraz Geronimo do powrotu do rezerwatu.W 1885 używając podstępu - rozpuścił plotkę o rzekomej śmierci oficera kawalerii i grożących w związku z tym aresztowaniach wśród Indian - wyprowadził ponownie swoich współplemieńców z rezerwatu. Przez kilka miesięcy wojownicy zabijali każdego napotkanego białego i kradli konie. Cześć Apaczów miała jednak dość uciekania i dobrowolnie powrócili do rezerwatu. W maju 1886 roku doszło do spotkania Geronimo z generałem Crookiem, po którym zgodził się na powrót do rezerwatu. Pewien handlarz wódką sprzedał Indianom alkohol i wmówił, że wojsko zamierza powiesić Geronimo. Jednocześnie władze federalne zażądały od Crooka przerwania negocjacji i bezwarunkowej kapitulacji Indian. 4 września 1886 roku Geronimo poddał się generałowi Newtonowi Milesowi. Kara jaka spotkała Apaczów była straszna. Wszyscy, nawet kobiety i dzieci byli trzymani w charakterze jeńców wojennych przez 30 lat na Florydzie, potem w Alabamie, a końcu w Fort Sill w Oklahomie.
Geronimo zmarł 17 lutego 1909 roku w Fort Sill w wieku 80 lat. Dla Amerykanów oraz Meksykanów był ze względu na swoje okrucieństwo najgorszym z wrogów. Dla Apaczów był najdzielniejszym z wojownikow oraz wodzów.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Inne pliki do pobrania z tego chomika
Wielcy wodzowie - Roman_Nose.jpg
Rzymski Nos (właściwie Woo-ka-nay lub Woqini, zginął 16 ...
Rzymski Nos (właściwie Woo-ka-nay lub Woqini, zginął 16 września 1867 r.) należał do plemienia Czejenów (Południowych), klanu Żołnierzy Psów. Po masakrze nad Sand Creek (28 listopada 1864 r.) pokojowo nastawionych Czejenów Czarnego Kotła, wraz z innymi wojownikami opuścił Kolorado i przeniósł się na ziemie Siuksów. Tam uczestniczył w obronie Krainy Powder River (Wojna Czerwonej Chmury). Brał udział w wielu bitwach. Starał się uczyć wojowników dyscypliny, podpatrywał zachowania żołnierzy. Wiosną 1866 r. powrócił do Kolorado, został wodzem wojennym Czejenów. Był zwolennikiem walki z białymi. Organizował ataki na karawany i stacje dyliżansów wzdłuż Smoky Hill River. 16 września 1867 r. zaatakował obóz pięćdziesięciu zwiadowców na małej wyspie w wyschniętym korycie Arikaree dopływu Republican River. Wyposażeni w nowoczesne, wielostrzałowe karabiny zwiadowcy odparli Indian z dużymi stratami. Zginęło 30 wojowników. W walce śmiertelnie ranny został Rzymski Nos. Dlatego Indianie nazwali tę bitwę "Bitwą, w Której Zginął Rzymski Nos".
Wielcy wodzowie - Little_Crow.jpg
Taoyateduta, Mała Wrona (Mały Kruk, Little Crow, Chetan ...
Taoyateduta, Mała Wrona (Mały Kruk, Little Crow, Chetan Wakan Mani, Samica Kruka, Która Pojawia Się Idąc) (ur. 1810?, zm. 3 lipca 1863) – wódz Santee Dakotów (Siuksów) zamieszkujących Minnesotę. Jeden z wodzów, którzy podpisali w 1851 r. traktat z rządem USA, w którym Indianie zrzekli się 90% swoich ziem i zostali stłoczeni wzdłuż rzeki Minnesota. Wchodził w skład delegacji Indian, która przebywała w Waszyngtonie. Tam przekonał się o sile białych i bezsensowności walki z nimi. Za wszelką cenę starał się zachować pokój. W 1862 r., gdy rząd USA nie wywiązywał się ze zobowiązań wobec Siuksów, wybuchły zamieszki, które przekształciły się w wojnę Małej Wrony. Zjednoczone odłamy Santee Dakotów pod wodzą Małej Wrony, Mankato i Wielkiego Orła bezskutecznie atakowały Fort Ridgely oraz osadę New Ulm nad Coltonwood River. W tym czasie luźne grupy Indian i młodzi wojownicy atakowali i mordowali osadników. Mała Wrona pobity przez wojsko pod Wood Lake wycofał się do kraju Teton Dakotów plemienia Brule – preriowych, stamtąd ruszył do Kanady licząc na pomoc Brytyjczyków przeciwko USA. Tymczasem Santee Dakotowie skapitulowali przed wojskiem, wydali jeńców, a wówczas wbrew wcześniejszym obietnicom zostali osądzeni i skazani. Ponad trzystu zostało skazanych na karę śmierci. Ostatecznie po odwołaniach i interwencji prezydenta Abrahama Lincolna powieszono trzydziestu ośmiu. Mała Wrona powrócił w rodzinne strony. Został zastrzelony przez osadników wracających z polowania na jelenie. Jego skalp i czaszkę wystawiono na widok publiczny w miasteczku Saint Paul. Rząd USA unieważnił wszelkie układy z Dakotami, pozbawił ich praw do ziem w Montanie. Niedobitki plemienia zostały umieszczone w rezerwacie Crow Creek w Dakocie.
Wielcy wodzowie - LittleWolf.jpg
Mały Wilk (1820 - 1904) wielki wódz Czejenów. Był indiań ...
Mały Wilk (1820 - 1904) wielki wódz Czejenów. Był indiańskim przywódcą, który nie godził się na osadnictwo białych na Zachodzie. Wielokrotnie ocierał się śmierć, wojna wypełniła większą część jego długiego życia (żył 84 lata). W 1830 roku prowadził zwycięską bitwę w Pawnee.
Wielcy wodzowie - Tashun-Kakokipapi.jpg
Boją Się Nawet Jego Koni (Tasunkakokipapi) (ur. 1830 – z ...
Boją Się Nawet Jego Koni (Tasunkakokipapi) (ur. 1830 – zm. 1900) – był dziedzicznym wodzem plemienia Oglala Teton Dakotów. Żył współcześnie z Czerwoną Chmurą, którego był głównym oficerem w wojnie o Szlak Bozemana w 1866 r. Po zawarciu pokoju w 1868 r. zamieszkał w rezerwacie Pine Ridge i mieszkał tam aż do śmierci.
Wielcy wodzowie - Quanah_Parker.gif
Quanah Parker (1845 - 23 lutego 1911) - wódz indiańskieg ...
Quanah Parker (1845 - 23 lutego 1911) - wódz indiańskiego plemienia Komanczów Kwahadi. Był synem wodza Peta Nocony i Cynthii Anny Parker, wziętej do niewoli 19 maja 1836. Sławę przyniosły mu liczne wyprawy przeciw Meksykanom i amerykańskim osadnikom. Jako jeden z nielicznych wodzów Indian z południowych równin nigdy nie zawarł pokoju z białymi. Wziął czynny udział w wojnie nad Rzeką Czerwoną w latach 1874-1875. Po licznych starciach z wojskiem poddał się jako ostatni 2 czerwca 1875 w forcie Sill. Osiadł w rezerwacie w południowo-zachodniej Oklahomie i już nigdy nie walczył. Przez resztę życia był głównym przedstawicielem nie tylko swojego ludu, ale także Kiowów i Kiowa-Apaczów. Działał wśród współplemieńców na rzecz oświaty i uprawy ziemi. Pozostał jednak do końca wierny indiańskim obyczajom. Zachował strój indiański, długie włosy i kilka żon. Przyczynił się do rozpowszechnienia pejotyzmu, który doprowadził do powstania Kościoła Tubylczoamerykańskiego (ang. Native American Church) kilka lat po śmierci wodza.
Wielcy wodzowie - Manuelito.jpg
Manuelito (1818-1893) - wódz Nawahów z czasów Wielkiej W ...
Manuelito (1818-1893) - wódz Nawahów z czasów Wielkiej Wędrówki Nawahów. 21 września 1861 r. na terenie Fortu Wingate doszło do zatargu Indian z żołnierzami przy okazji wyścigu konnego Manuelita z jednym z oficerów. Następnego dnia wojsko zaatakowało obozujących wokół fortu Indian. Rozpoczęła się długotrwała wojna. Wiosną 1862 r. na tereny Nawahów wkroczyły oddziały, którymi dowodził James Carleton . Chciał on rozwiązać problem Indian umieszczając ich w rezerwatach. Najpierw rozprawił się z Apaczami Mescalero umieszczając ich w rezerwacie Bosce Redondo nad Pecos River , potem zajął się Nawahami. Kluczem do sukcesu było pozbawienie Indian zapasów, dlatego wojsko niszczyło zbiory i zabijało zwierzęta Indian. wprowadzono nagrody pieniężne za zdobyte na Indianach zwierzęta, potem również za skalpy wojowników. Stopniowo kapitulowały poszczególne grupy Nawahów, które umieszczano w rezerwacie w Bosce Redondo. Na wolności pozostał ze swymi ludźmi tylko wódz Manuelito. Tymczasem jesienią zaczęli pojawiać się Indianie, którzy nie mogąc znieść warunków panujących w rezerwacie uciekali i wracali do swej ojczyzny. Ich opowieści napawały wolnych Nawahów grozą i zachęcały do dalszego oporu. W rezerwacie nie dostawali ubrań, koców, wystarczającej ilości jedzenia, nie było tam drzew do palenia ognisk, żyli w jamach wygrzebanych w ziemi, ziemia była jałowa i nie nadawała się do uprawy, panowały choroby, na które wielu umarło. Generał Carleton chciał zakończyć sprawę z Nawahami i starał się zmusić do kapitulacji Manuelita, który przez wiosnę i lato 1865 r. wymykał się żołnierzom. Poddał się dopiero 1 września 1866 r. z dwudziestoma trzema wycieńczonymi wojownikami. Niedługo potem poddali się ponownie Nawahowie, którzy uciekli z rezerwatu. Na ich szczęście generał Carleton przestał być dowódcą wojsk USA w Nowym Meksyku . Jego następca był nastawiony do Indian dużo przychylniej. Warunki w rezerwacie były bardzo złe, co stwierdzali sami biali. Indianie prosili o możliwość życia na swojej dawnej ziemi. W końcu ich prośby zostały wysłuchane. Z Waszyngtonu przybył generał Sherman, który zawarł układ z wodzami Nawahów. W jego wyniku otrzymali nowy rezerwat na swej dawnej ziemi.
Wielcy wodzowie - Sitting_Bull.jpg
Siedzący Byk (w języku dakota Tatanka Yotanka, ang. Sitt ...
Siedzący Byk (w języku dakota Tatanka Yotanka, ang. Sitting Bull) (ok. 1831 - 15 grudnia 1890) wódz i szaman Indian plemienia Hunkpapa grupy Teton Dakotów (Siuksów). Współautor spektakularnego zwycięstwa połączonych sił Dakotów i Szejenów w bitwie nad Little Big Horn w 1876 roku. Od 1863 roku w silnej opozycji do białych. Po bitwie poprowadził swych ludzi do Kanady. Po negocjacjach wrócił jednak do Stanów Zjednoczonych i przez jakiś czas występował w "Wild West Show" Buffalo Billa podróżując wraz z rewią po wielu krajach Europy. W 1890 roku, po osiedleniu się w rezerwacie, został zastrzelony przez indiańskich policjantów na służbie armii USA, którzy mieli rozkaz aresztować go za udział w zakazanym Tańcu Ducha. Tymi policjantami byli Głowa Byka oraz Czerwony Tomahawk. Dwa tygodnie później próba uspokojenia nastrojów w rezerwacie Pine Ridge przez wojsko doprowadziła do zmasakrowania nad Wounded Knee grupy innego wodza Siuksów - Wielkiej Stopy (ang. Big Foot).
Wielcy wodzowie - American_HorseAmerykanski Kon.jpg
American Horse - Amerykański Koń (ur. 1840, zm. 16 grud ...
American Horse - Amerykański Koń (ur. 1840, zm. 16 grudnia 1908), wódz Indian Siuksów Oglala (nie mylić z Amerykańskim Koniem o przydomku Żelazna Tarcza). Syn Siedzącego Niedźwiedzia, również przez jakiś czas nazywanego Amerykańskim Koniem. Uczestniczył w pierwszej wojnie Czerwonej Chmury, później nie walczył. Wybitny mówca i dyplomata Siuksów. Towarzyszył wyprawom Czerwonej Chmury do Waszyngtonu; wziął udział w rewii Buffalo Billa. W 1889 roku wsparł rząd amerykański w przeprowadzeniu transakcji, w wyniku której Siuksowie stracili ponad połowę swoich ziem. Nie uczestniczył w Tańcu Ducha, dzięki czemu uniknął zapewne śmierci w masakrze nad strumieniem Wounded Knee 29 grudnia 1890 r. Zmarł w rezerwacie Pine Ridge.
Wielcy wodzowie - Big_FootWielka_Stopa.jpg
1824-1890 wódz Siuksów z plemienia Lakotów Minneconjou. ...
1824-1890 wódz Siuksów z plemienia Lakotów Minneconjou. Wodzem został w 1874 po śmierci ojca. Zginął w masakrze nad strumieniem Wounded Knee podczas ataku armii USA na grupę uczestników religijnego Tańca Ducha. Zwłoki poległego wodza zwycięscy żołnierze oskalpowali, a trofeum stanowiło cenny eksponat w muzeum 7.Pułku Kawalerii. Dopiero w 2000, po wieloletnich staraniach, szczątki zostały zwrócone rodzinie zabitego i pochowane zgodnie z indiańskim obyczajem.
więcej plików z tego folderu...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
W ramach Chomikuj.pl stosujemy pliki cookies by umożliwić Ci wygodne korzystanie z serwisu. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, będą one umieszczane na Twoim komputerze. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności