00 Antologia poezji polskiej XX wieku.jpg
-
1 Tylko niewinni (14h 16m 22s) -
1 W pułapce pamięci (13h 36m 35s) -
2 Droga ucieczki (12h 43m 16s) -
3 Żywioły Lukrecji (6h 38m 45s) -
6 Szóste okno (12h 33m 55s) -
6 Wisząca dziewczyna (19h 19m 41s) -
7 Podejdź bliżej (9h 41m 4s) -
8 Idealne kłamstwo (10h 37m 27s) -
Abaczurowska Olka -
Acid for the Children (10h 40m 53) -
Almond David -
Arczyńska Zuzanna -
Armentrout Jennifer L -
Biała noc (14h 33m 35s) -
Blisko domu (5h 18m 10s) -
Caldwell Erskine -
Cokolwiek to znaczy (5h 28m 43s) -
Dwa światy (9h 40m 45s) -
Dystrykt Warszawa (13h 0m 40s) -
Dziewczyna bez makijażu (10h 0m 17s) -
Flea (Michael Balzary) -
Gabriel (13h 29m 36s) -
I tak wygrasz (17h 52m 3s) -
Instytut (7h 49m 27s) -
Ja, Klaudiusz -
Jenny (6h 1m 16s) -
Konsul (12h 9m 15s) -
Koziorożec Jeden (1977) -
Lucyfer (13h 30m 50s) -
Mój szef (11h 1m 35s) -
Mój szef Mój AS (10h 13m 16s) -
Mój szef Mój AS 2 i pół (8h 25m 24s) -
Nędznicy (pełna wersja) (czyta M. Walczak) -
Odzyskane dzieciństwo (8h 48m 17s) -
Ostatnia noc lata (słuch.) (1h 19m 0s) -
Pani Wyrocznia (13h 56m 46s) -
Pieśń dla Elli Grey (5h 11m 8s) -
Plotka (słuch.) (12m 47s) -
Poletko Pana Boga (7h 12m 25s) -
Serce nie słucha (9h 36m 27s) -
Skazy na pancerzach (12h 59m 32s) -
Spacerem po Zakopanem (2h 13m 22s) -
Szarlatan (słuch.) (13m 40s) -
Szpony i kły 1-9 (10h 14m 31s) -
Świat Hani Bani (6h 17m 17s) -
Światło (7h 10m 57s) -
Świetlany mrok (8h 35m 17s) -
Ucho igielne (13h 0m 59s) -
Zabójczy pocisk. Polska krew (11h 26m 8s) -
Zychowicz Piotr
Wielkość całości: 47.7 MB
Czas: 3h 28m 37s
Bit rate: 32kbps
Zawartość uploadu: plik .mp3
Wersja językowa: polska
Czyta: czołówka polskich aktorów
OPIS:
Antologia zawiera utwory najważniejszych poetów polskich, począwszy od Leopolda Staffa, a skończywszy na Wisławie Szymborskiej. Wiersze, ułozone w porządku chronologicznym, poprzedzono rozbudowanym opracowaniem dla uczniów i nauczycieli, co z pewnością pomoże w ich analizie i interpretacji. Oto wiersze, które łączy tylko jedno: wszystkie powstaly w dwudziestym, stuleciu. Czy coś z tego faktu wynika? Przez całe wieki uważano, że poezja nie podlega działaniu czasu. Że jest nieśmiertelna i zawsze będzie dla wszystkich zrozumiała. Za Horacym przez wiele stuleci powtarzano: "nie wszystek umrę" - poeta żyje, dopóki ktoś czyta jego wiersze. I to na pewno jest prawda. Prawdą jest również to, że poezja zawsze się zmieniała. To, co człowiek tworzy, podlega nieustannym zmianom. Ale ostatnie sto lat upływającego tysiąclecia przyniosło zmian wyjątkowo dużo. Można je chyba uznać za szczególne w historii naszej cywilizacji. I poezja dwudziestego wieku także różni się znacznie od poezji powstałej w stuleciach poprzednich.- Ze "Wstępu"