fraktale_5u.jpg
-
☻ Antonio Banderas -
2 -
626 -
A6 -
ACARSd -
AUDI -
Biblia -
Biblia - APOKRYFY -
Biesiada -
Blaupunkt -
Bravo Hits Lato (2015) -
CitroenPF1.bin -
Crysler -
Ditec -
dsp17 -
Dyplomy -
Emisje cyfrowe -
Etykiety piwne stare -
Faac -
Filmy rożne -
Ford -
Golf 3 -
Golf3 -
Grundig -
Ham Radio Delux -
Ham Radio Deluxe -
Instrukcje -
Mazda -
Mercedes -
mp3 -
MULTIPSK -
MultiPSK 4.5 Unlimited -
Opel -
Panasonic -
Philips -
Programy -
Programy(1) -
Radiokomunikacja -
Rozrywka -
Różowe Lata 70 (Sezon 7) -
Różowe Lata 70 (Sezon 8) -
Samsung -
Siemens -
Sony -
spidometr-ino -
Ślaska Biesiada -
USB_FTDI Driver -
Volkswagen -
VOLKSWAGEN -
VW
Fraktal (łac. fractus – złamany, cząstkowy) w znaczeniu potocznym oznacza zwykle obiekt samo-podobny (tzn. taki, którego części są podobne do całości) albo "nieskończenie subtelny" (ukazujący subtelne detale nawet w wielokrotnym powiększeniu). Ze względu na olbrzymią różnorodność przykładów matematycy obecnie unikają podawania ścisłej definicji i proponują określać fraktal jako zbiór, który:
* ma nietrywialną strukturę w każdej skali,
* struktura ta nie daje się łatwo opisać w języku tradycyjnej geometrii euklidesowej,
* jest samo-podobny, jeśli nie w sensie dokładnym, to przybliżonym lub stochastycznym,
* jego wymiar Hausdorffa jest większy niż jego wymiar topologiczny,
* ma względnie prostą definicję rekurencyjną,
* ma naturalny ("poszarpany", "kłębiasty" itp.) wygląd.
Dokładniej, fraktalem nazwiemy zbiór, który posiada wszystkie te charakterystyki albo przynajmniej ich większość (zob. Falconer (1997)). Na przykład linia prosta na płaszczyźnie jest formalnie samo-podobna, ale brak jej pozostałych cech i zwyczajowo nie uważa się jej za fraktal. Z drugiej strony, zbiór Mandelbrota ma wymiar Hausdorffa równy 2, taki sam jak jego wymiar topologiczny. Jednak pozostałe cechy wskazują, że jest to fraktal.