Kopia AbVWnQEOYRs2.jpg

Muzyka na zdrowie

Od zarania dziejów muzyka była uważana za balsam dla duszy, przynosząc jej radość, ulgę i zdrowie.
O dobroczynnym wpływie dźwięku na duszę i ciało człowieka wiedzieli już mieszkańcy Starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu. Muzyka wykorzystywana w uroczystościach religijnych, uspokajała wspomagając skupienie wiernych, zaś ta rozbrzmiewająca podczas wojen, dodawała energii i odwagi żołnierzom. Bez względu na kraj i czas muzyka nie tylko sprzyjała zabawie, ale również ujmowała ból, smutek i gniew.
Od dźwięku do zdrowia
Jednak dopiero od około sześćdziesięciu lat muzykoterapia została na stałe włączona w kanon terapii. Wcześniej leczenie dźwiękiem nie było oficjalnie uznawane przez lekarzy, chociaż powszechnie znano zbawienny wpływ muzyki na otwarcie się osób nieśmiałych, czy uspokojenie zbyt gwałtownych i nerwowych pacjentów. Dopiero badania potwierdziły dobroczynną rolę muzyki w zharmonizowaniu psychiki, rozwój pozytywnego myślenia i chęci integracji z grupą a także poboczny wpływ na układy krążenia, pokarmowy i oddechowy.
Na początku muzykoterapię wykorzystywano przede wszystkim w leczeniu osób nerwowych, poprzez wysłuchiwanie wybranych utworów i dyskusję bądź zachęcanie do równoczesnego słuchania utworu i taniec bądź zabawę. Obecnie najbardziej popularnymi formami muzykoterapii są muzykoterapia naturalna i spontaniczna, w której główną rolę odgrywa muzyka czerpiąca z dźwięków przyrody lub śpiewu uczestnika oraz muzykoterapia kliniczno-diagnostyczna i profilaktyczna, w której materiał muzyczny zostaje wybrany przez lekarza i jest nierzadko połączony z tradycyjnym leczeniem farmaceutycznym.

Kaja Cudak, I.D.Media
fot.sxc.hu