Fractals218.jpg
* ma nietrywialną strukturę w każdej skali,
* struktura ta nie daje się łatwo opisać w języku tradycyjnej geometrii euklidesowej,
* jest samo-podobny, jeśli nie w sensie dokładnym, to przybliżonym lub stochastycznym,
* jego wymiar Hausdorffa jest większy niż jego wymiar topologiczny,
* ma względnie prostą definicję rekurencyjną,
* ma naturalny ("poszarpany", "kłębiasty" itp.) wygląd.
Dokładniej, fraktalem nazwiemy zbiór, który posiada wszystkie te charakterystyki albo przynajmniej ich większość (zob. Falconer (1997)). Na przykład linia prosta na płaszczyźnie jest formalnie samo-podobna, ale brak jej pozostałych cech i zwyczajowo nie uważa się jej za fraktal. Z drugiej strony, zbiór Mandelbrota ma wymiar Hausdorffa równy 2, taki sam jak jego wymiar topologiczny. Jednak pozostałe cechy wskazują, że jest to fraktal.