Trzej mędrcy 2.gif

Mędrcy nie byli królami, lecz byli w Medii oraz w Persji mistrzami królów. Królowie rozkazywali hordom, ale mędrcy prowadzili królów. – W owym to czasie oś bieguna ziemskiego (na skutek zjawiska precesji) tkwiła w gwiazdozbiorze „Barana” – widomy znak epoki Baranka, symbolu Zbawiciela. Słuszną przeto było rzeczą, że przyszli pokłonić się Jezusowi. Po zwierzętach, które są jakby Naturą, po pasterzach, którzy są ludem, trzecia potęga – Wiedza – klęka przed żłobem Betlejem. Prastara kasta kapłańska Wschodu składa hołd nowemu Panu; mędrcy klękają przed tym, który wiedzę słów i liczb podporządkuje nowej Mądrości – Mądrości Serca.

Mędrcy w Betlejem – to stare teologie uznające prawdę ostatecznego objawienia; to wiedza korząca się u stóp Niewinności, to bogactwo bijące czoło ubóstwu. I nie Szatan ich tu przyprowadził, ale moc Boża, która za ich pośrednictwem powiadomiła całą Jerozolimę, ba całą Judeę, o wieści, która nie zostałaby przyjęta z ust biednych pasterzy, których na pewno odtrąciłyby straże sprzed drzwi pałacu Herodowego.

Ofiarowują oni Jezusowi to złoto, które On będzie deptał; ofiarują je nie przeto, że Maria, cierpiąc niedostatek, mogłaby go potrzebować na podróż, ale dlatego, iżby z góry już wypełnić nakaz Ewangelii: „Sprzedaj, co posiadasz i rozdaj ubogim”. Ofiarują kadzidło nie przeto, żeby pokonać zaduch stajni, ale że liturgie ich mają się ku końcowi i nie trzeba już będzie nadal dymów ani wonności dla ich ołtarzy. Ofiarują myrrę służącą do balsamowania zwłok, ponieważ dziecię to umrze młodo i matka, która dziś się uśmiecha, potrzebować będzie, aby zabalsamować Jego ciało.

Jezus teraz już otrzymał wszystkie inwestytury, do jakich miał prawo. Skoro tylko oddalą się Mędrcy, rozpoczną się prześladowania ze strony tych, którzy nienawidzić Go będą aż do śmierci...

Umiłowani w Panu, jeżeli dziś przypominamy sobie to wszystko, to po to tylko, żeby oddać hołd naszemu Zbawicielowi, już wielkiemu Panu w chwale, który przyszedł po raz wtóry z koroną na głowie i sierpem w ręce, i rozpoczął kruszenie posągu z Danielowego proroctwa. Dla nas dziś Jezus jest tą „Jutrznią” świetlaną, która oświeci serca nasze i jako gwiazda przewodnia wśród mroków świata prowadzi nas do Boga i do Królestwa Syna Jego Umiłowanego. „Dobrze czyńcie, ażby dzień oświtnął i jutrzenka weszła w sercach waszych” (2 Piotra 1:19).
J.Papini , Dzieje Chrystusa