11 - [XI] - Krzyzowanie.jpg

koteczek017 / 💦🔑 Galeria9 / Golgota Jasnogórska Jerzego Dudy Gracza / 11 - [XI] - Krzyzowanie.jpg

Download: 11 - [XI] - Krzyzowanie.jpg

Pobierz

0,73 MB

(1275px x 1754px)

stacja XI - Jezus do krzyża przybity/ Modlitwa miejska/

Przybicie do krzyża, chociaż brak oprawców. Chrystus sam kładzie się na krzyżu, "przygwożdżony" do niego ludzkim bólem, męczeństwem ofiar, co cierpiały i umarły w więzieniach, obozach i łagrach, za Boga i Ojczyznę. Pamięć o nich to symbole Polskiej Drogi wiodącej do naszego Zmartwychwstania. Wagon - pomnik Pomordowanych na Wschodzie - i samochód - "pomnik" męczeństwa ks. Popiełuszki. Zwieńcza je Stacja - Pomnik Krzyżowanego Chrystusa, gdzie nie ma dumy męczeństwa, lecz ludzki ból i strach. "Przebodli ręce i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje". (Ps,22(21)-17,18)
(J. Duda Gracz)

Ach, Chryste z niebios wychwalony
Co podtrzymujesz nasze domy
I nasze życie także krzywe
Bolą Cię krzyże

Taki ugięty od wiecznego
Do śmiertelnego? Nawet Bóg
Ledwo wytrzyma. Gdyby mógł
Odgiąłby się od krzyża swego

Ale nie może. Bo ma dłonie
Przybite tam gdzie my żyjemy
I chce od złego nas osłonić
A my nie wiemy... Czy też chcemy?

A rany Boskie... Kto je widzi?
Dla naszych oczu to nie rana

Tylko asfaltu łza wylana
W pęknięciu co przez miasto idzie
(Ernest Bryll)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

koteczek017

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Obrazy Jerzego Dudy Gracza umieszczone zostały w przestrzeni zamkniętej - na górnej kondygnacji wejściowej części kaplicy Matki Bożej, tzw. przybudówki, przeprojektowanej w latach 1929-1933. Tu, w miejscu okolonym murami, tak bliskim serca Sanktuarium, jakim jest prezbiterium kaplicy z hebanowo-srebrnym ołtarzem-tronem mieszczącym obraz Matki Bożej Królowej Polski, znalazło swoją lokalizacjÄ osiemnaście dużych obrazów, które jak okna wyprowadzają nas w świat pozornie bliski realizmowi, ale w istocie pełen niepokojów współczesności, skrótów i deformacji. W ciągu ostatnich stu lat sztuka w ogóle, a sztuka religijna w szczególności, przeszły ogromną drogę i nikogo nie dziwi ani nie oburza w dniu dzisiejszym obecność w dziełach sztuki sakralnej świadomego zniekształcenia, ani tym bardziej specjalne podkreślenie wagi symbolu, skrótu myślowego czy malarskiej metafory.

Jednak Jerzy Duda Gracz pozostaje w swojej "Golgocie Jasnogórskiej" w pewien sposób wierny ideałom poetycko pojętego realizmu - prawda, że specyficznie rozumianego, pełnego elementów groteski, przerysowanego i oscylującego chwilami w stronę karykatury. Duda Gracz bowiem zawsze przedstawia świat realnych ludzi: nieco zdeformowanych, brzydkich, gorszych,śmiesznych lub źałosnych. Na tle tego dziwacznego tłumu postaci współczesnych i historycznych, codziennych i świątecznych, typowych i wyjątkowych artysta ustawia cierpiącego, jakźe ludzkiego Chrystusa, pozbawionego powabu, upokorzonego i zwycięskiego zarazem: Jezusa, do którego każdy z nas może zbliżyć się ze swoim cierpieniem bez obawy odrzucenia.

Obrazy i komentarze : Jerzy Duda Gracz
wiersze: Ernest Bryll

Inne pliki do pobrania z tego chomika

17 - [XVII] - Galilea.jpg

stacja XVII - Jezus ukazuje się w Galilei Chrystus wy ...

stacja XVII - Jezus ukazuje się w Galilei Chrystus wydaje dyspozycje Piotrowi, Apostołom i wszystkim Ich następcom przez wieki powierzając im swój Kościół: "Paś owce moje", (J,21,17); "(...) Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie". (J,21,6). Udziela Im ostatniej lekcji, aby zwróceni do Boga karmili ludzkość Chlebem Żywota, "I rzekł do nich: >> Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom...<<" (Łk,24,46) (J. Duda Gracz) Gdy dwóch z was zbierze się w imię moje Ja będę z wami... Ale Go nie było Choć czekaliśmy z wielkim niepokojem Żeby się szeptem słowo zaświeciło Żeby ruch ręki, chleba przełamanie Ale nie przyszedł na nasze spotkanie Więc trzeba iść do siebie gdzie zwykle siedzimy Gdzie ciemno i bezpiecznie w tej ciemności znanej? Bo w niej nie musi być wszystko widziane I już niczego się nie przestraszymy Więc trzeba iść do siebie? Znowu patrzeć w ścianę Gdzie nie ma ani szpary tylko beton lity Przed świtem Trzeba już iść do siebie. A więc się żegnamy I każdy nagle poczuł jakby dotknął rany Drugiego, i jak gdyby Przyjaciel Nieznany Dotknął rąk naszych, co były spocone Brudne a teraz nagle oczyszczone Jak ten chleb, co już spleśniał a został wezwany Bo stał się chlebem, który mamy dzielić Jak woda co się nagle zaczęła weselić I nie cuchnęła więcej rdzą i chlorem A stała się tak miękka jako deszcz wieczorem Kiedyś tam. We śnie czy dzieciństwa kraju (Ernest Bryll)

11 - [XI] - Krzyzowanie.jpg

stacja XI - Jezus do krzyża przybity/ Modlitwa miejska/ ...

stacja XI - Jezus do krzyża przybity/ Modlitwa miejska/ Przybicie do krzyża, chociaż brak oprawców. Chrystus sam kładzie się na krzyżu, "przygwożdżony" do niego ludzkim bólem, męczeństwem ofiar, co cierpiały i umarły w więzieniach, obozach i łagrach, za Boga i Ojczyznę. Pamięć o nich to symbole Polskiej Drogi wiodącej do naszego Zmartwychwstania. Wagon - pomnik Pomordowanych na Wschodzie - i samochód - "pomnik" męczeństwa ks. Popiełuszki. Zwieńcza je Stacja - Pomnik Krzyżowanego Chrystusa, gdzie nie ma dumy męczeństwa, lecz ludzki ból i strach. "Przebodli ręce i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje". (Ps,22(21)-17,18) (J. Duda Gracz) Ach, Chryste z niebios wychwalony Co podtrzymujesz nasze domy I nasze życie także krzywe Bolą Cię krzyże Taki ugięty od wiecznego Do śmiertelnego? Nawet Bóg Ledwo wytrzyma. Gdyby mógł Odgiąłby się od krzyża swego Ale nie może. Bo ma dłonie Przybite tam gdzie my żyjemy I chce od złego nas osłonić A my nie wiemy... Czy też chcemy? A rany Boskie... Kto je widzi? Dla naszych oczu to nie rana Tylko asfaltu łza wylana W pęknięciu co przez miasto idzie (Ernest Bryll)

14 - [XIV] - Grob.jpg

stacja XIV - Jezus do grobu złożony Przez 2000 lat zakł ...

stacja XIV - Jezus do grobu złożony Przez 2000 lat zakłócamy spokój cielesnej śmierci Chrystusa, od czasu grobu Józefa z Arymatei do dzisiaj. Grób Chrystusa od wieków budują teorie i księgi, głoszące Jego klęskę lub niebyt. Dzisiaj na polskim, oświęcimskim cmentarzu przygniata Go sterta krzyży zbezczeszczonych i wyrzuconych ze Żwirowiska. Ale Jezus w tym Grobie żyje i zmartwychwstanie Trzeciego Dnia, jak oznajmia Pismo. "Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?" (l Kor.15,55) Umierając, zniweczył naszą, śmierć, a Zmartwychwstając przywrócił nam życie. (J.Duda Gracz) BALLADA O WIELKIEJ SOBOCIE Wczoraj był w moim życiu znowu gorzki piątek Sucho i Czarno. Nagle Go spotkałem I jak to bywa zawsze - nie poznałem Choć miał na dłoniach krwawych blizn zaczątek Ani Mu było potrzebne gadanie Gdzie się świniłem, śliniłem, dławiłem - Obudź się - szepnął. Nagle się zbudziłem. - Jeśli chcesz Bryllu, jutro będzie Zmartwychwstanie (Ernest Bryll)

01- [ I] - Pilat.jpg

stacja I - Jezus na śmierć skazany Jezus staje przed Pił ...

stacja I - Jezus na śmierć skazany Jezus staje przed Piłatem. Ten fakt budzi nasze wątpliwości jak również medialną, sensację. Czy Oskarżony jest wiarygodny i prawdziwy, skoro Jego Królestwo nie jest z tego Świata? Chrystus pogrąża się w mroku, zamyka oczy przed ziemskim prawem, gdyż wie, że nie jest podsądnym, lecz Sędzią Niebieskim, który ponownie przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Będzie Boskim Sędzią, dobrym i naturalnym jak słońce, w przeciwieństwie do Piłata, któremu przyświeca sztuczny blask reflektorów, aby wszyscy widzieli, jak obmywa ręce z krwi Baranka. (kom. J. Duda Gracz) Wstajemy. Ciężko brodzimy w cieniu Każdy Judasza ma na ramieniu Judasz nas dziobem uderza w szyję I milczkiem sprawdza jak serce bije I ostrzy pióra, i łyka ślinę I pleśń wyczuwa, sen i padlinę Pomoż nam Boże, bo upadamy Gdy nas zaciska swymi skrzydłami Rośnie, tłuścieje sobie na chwałę Chce byśmy byli z nim jednym ciałem (Ernest Bryll)

04 - [IV] - Matka.jpg

stacja IV - Jezus spotyka Maryję W polskiej Golgocie C ...

stacja IV - Jezus spotyka Maryję W polskiej Golgocie Chrystus nie spotyka Matki - Człowieka, ale Maryję w Obrazie Jasnogórskim i wszystkie Matki będące odbiciem Jej Oblicza. Częstochowska Hodegetria ukazuje drogę do zbawienia. Pierwszy raz Chrystus w czasie Pasji i Chrystus - Emanuel stoją obok siebie. Emanuel - to początek drogi. Krzyż - to jej koniec. Bogurodzica Częstochowska i wszystkie Matki w wiecznej pielgrzymce podążają przez Golgotę do Boga. One rodzą, będą rodzić i będą grzebać, tworząc nieustanne dzieło Zbawienia i Odkupienia. Matki pod krzyżami synków człowieczych mają wymiar boski, bo ich serce przebije miecz, aby się wypełniło. (J.Duda Gracz) Od wesela biedaków w galilejskiej Kanie Nie było o Niej słowa w Ewangielijach Bo niepotrzebna tam była Maryja Gdzie było cudów wielkie świętowanie Nie słychać było o Niej w Palmowej Niedzieli Gdy każdy w mieście chciał być uczniem Twoim Gdy każdy wołał, że już się nie boi Bo zna Mesjasza i wyzwolicieli Nie było Jej, gdzie ciemność, wieczerza zdradziecka Nie będzie Jej, gdy Judasz śliną was obliże Ale tak będzie stać pod naszym krzyżem Jako stała pod męką Boga - swego dziecka Gdy nas odejdą wszyscy, Ona pozostanie Tak jak była przy każdym gdyśmy się rodzili Ona wyprosi dla nas - byśmy wino pili Nie ciemną wodę śmierci Ale Zmartwychwstanie (Ernest Bryll)

05 - [V] - Cyrenejczyk.jpg

stacja V - Przypowieść o Cyrenejczyku Był tak blisko, b ...

stacja V - Przypowieść o Cyrenejczyku Był tak blisko, bliżej niż Maryja, bliżej niż Jan, którego - choć mężczyzna, nie wezwano, aby pomagał. Jak długo trwał ten przymus? Jak długo tak szedł obok zaznaczając, że nic go nie łączy ze skazańcem i Jego winą, i Jego karą?" (Kard. K. Wojtyła, Rekolekcje w Watykanie 1976 r.) Trzeba było przymusu, żeby przerwać wynędzniałą codzienność i byle jakie obrzędowe świętowanie. Trzeba było upokorzenia, strachu przed obcymi, samotności wśród swoich, aby pod ciężarem krzyża zobaczyć sponiewierany Chleb Życia. (J. Duda Gracz) Ani był przez Boga wybrany Ani był przez Piłata skazany Tylko stał przy krzyżowej drodze Wystraszony i ciekawy przechodzień I wybrali go żołnierze z tłumu I zaczęli uczyć rozumu Żeby wiedział co to jest padanie Umieranie przed ukrzyżowaniem Jak on bał się? - Tak my się boimy Jak on pocił się? - Jak my krwawimy Płynąc nocą w pościeli wilgotnej Ślepiąc w sufit jak w niebo samotnie Jak on doszedł? - Tak jak my dojdziemy Jeszcze bladzi, zdyszani, niemi W puste miasto spod krzyża puszczeni Co jest drzewo, ból i gwóźdź nauczeni I będziemy się bać całym ciałem Jak on bał się - Żydowina zwykły Do pomocy Bogu nienawykły Który wiedzie tylko - Że się stało Że wyrwano go w gorzki piątek I twarz Bogu musiał pokazać I nie może już swej twarzy zamazać I udawać, że stoi z łzą w oku W miękkiej mgle tych co patrzą się z boku (Ernest Bryll)

07 - [VII] - Drugi upadek.jpg

stacja VII - Jezus po raz drugi upada " A wiadomo, że t ...

stacja VII - Jezus po raz drugi upada " A wiadomo, że takie godziny przed świętem bywają gorączkowe. I uliczki są zatłoczone". (Kard. K. Wojtyła, Rekolekcje w Watykanie 1976 r.) Powtórny upadek Chrystusa ma miejsce w tłumie ludzi skrzętnych i zabieganych, bo to Wielki Tydzień i za parę dni - Wielkanoc. Z Niedzieli Palmowej, kiedy witaliśmy Chrystusa, na pamiątkę wjazdu do Jerozolimy zostały tylko obrzędowe palmy. Chrystus upadł, ale jeszcze walczy, jeszcze żyje, a myśmy Go już pogrzebali i zakryli fioletem. Tylko pies, który nie klasyfikuje zdarzeń, widzi, poznaje i czuje, że Bóg jest Żywy. (J. Duda Gracz) Wziął, upadł na ulicy a więc się nie liczy Bo tylko z nas układa się piękny rachunek Tylko nam jest dodane. I tylko my sumę Umiemy zdawać przed boskim obliczem Nie ma litości najmniejszego włoska Pan nasz z główką malutką, jak plemnik liczenia A więc się nie oglądaj. Cóż, że Jezus został Możesz zapłakać za nim. Ale oczu nie masz Kto głupio się obejrzy może się obudzić Z głową na zawsze w przeszłość przekręconą Tak właśnie człapie wielu dobrych ludzi Ubogą stroną (Ernest Bryll)

10- [X] - Obnażanie.jpg

stacja X - Jezus do naga odarty Ciało Chrystusa ikonogr ...

stacja X - Jezus do naga odarty Ciało Chrystusa ikonograficznie łączy się z przypowieścią o jawnogrzesznicy i ciskaniu kamienia przez tych, co są bez grzechu. "Grzech" Chrystusa, to Jego człowieczeństwo, czyli Ciało - Boże Ciało. My jednak postrzegamy je jako białe Ciało w złotej monstrancji, adorowane wśród bicia dzwonów, w ceremonialnej procesji. Przed tym Ciałem, zamiast kamieni, rzucamy płatki róż, nie widząc upokarzającej nagości Ciała Syna Bożego, Tymczasem: "Ciało Chrystusa wyraża miłość Ojca. To Ciało obnażone pełni wolę Syna i wolę Ojca".(Kard. K. Wojtyła, Rekolekcje w Watykanie 1976 r.) "Ja zawsze czynię to, co się Jemu (Ojcu) podoba". (J,8,29) (J. Duda Gracz) Bóg od tego cierpienia Niepodobny do bożego stworzenia Plecy jak połamane Rana zakrywa ranę Twarz nieboska - jak sina ziemia Trzeba Go odziać na obrazach naszych W srebrne sukienki Bo straszy W pieśni o Bożej męce Ale tylko rzewne i miękkie - Rany boskie. Zakryjcie to Ciało Żeby tak po ludzku nie śmierdziało (Ernest Bryll)

09 - [IX] - Trzecii upadek.jpg

stacja IX - Jezus po raz trzeci upada To dalszy ciąg po ...

stacja IX - Jezus po raz trzeci upada To dalszy ciąg poprzedniej Stacji, gdzie jest płacz nad naszymi dziećmi. "Uniżył Samego Siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci". (Flp,2,8) Lecz tym razem, to Chrystus płacze. Przez cierpienie dzieci Syn Boży jest najbardziej cierpiący. Jest bezbronny jak dziecko w łonie matki. Chrystusowa Pasja to także bicie, molestowanie, gwałcenie i zabijanie najbardziej niewinnych. Ta Pasja również skończy się Zbawieniem. Za dziecięcym piekłem majaczy drabina ze snu Jakuba. Z niej, przed wszystkimi męczennikami, w pierwszej kolejności dopuszczone będą dzieci, "bo ich jest Królestwo Niebieskie". (J. Duda - Gracz) Co u nas? Jak to u nas. Lepiej być nie może Bóg upadł. Lecz w ogóle u nas nie najgorzej Żyjemy świetnie bo jeszcze żyjemy I nie zginęło nam nic oprócz kraju Trochę go ludzie po nocach szukają Bóg upadł. Lecz w ogóle zwyczajnie się dzieje Jakeśmy tu zwyczajni, że się zawsze działo Każdy dowcip pędzi i do gardła leje Jak ci opowiem strasznie się uśmiejesz To co się działo gdzieś się zapodziało Dzień zwyczajny. Bóg upadł. Więc nic się nie stało (Ernest Bryll)

15 - [XV] - Zmarchwywstanie.jpg

stacja XV - Jezus zmartwychwstaje Alleluja! Jezus Żyje, ...

stacja XV - Jezus zmartwychwstaje Alleluja! Jezus Żyje, lecz Jego Golgota się nie kończy. Dalej jest Drogą przez Zmartwychwstanie, odnawiając Księgę Genesis, staje się Duchem Bożym unoszącym się nad ludzkimi "wodami". Twarz Chrystusa to jedyna widoczna twarz, choć ludzi jest wielu. Chrystus w każdym człowieku jest Nowym Adamem, Pierwszym i Ostatnim Człowiekiem, jest każdym z nas i w każdym z nas. W Jego Zmartwychwstaniu spełnia się Idea Boskości. Jezus wychodzi z nas, a my wchodzimy w Niego. "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego". (J,19) (J. Duda Gracz) Bóg odrzucił ten kamień jakby nic nie ważył I wstał tak lekko z grobu, że na twarzach straży Nie było widać lęku i zdumienia Może nie zobaczyli nawet, że się świat odmienia Bóg odrzucił ten kamień jakby nic nie ważył Bóg zmartwychwstał, odwalił groby naszych domów Gdzie tak już dobrze we śnie dusznym było I nie przepuścił tej nocy nikomu Spod ciepłych pierzyn wywlekał nas siłą Bóg zmartwychwstał, odwalił groby naszych domów Byśmy stanęli. Na światło spojrzeli Byśmy wołaniem wielkim odetchnęli Bóg odrzucił ten kamień (Ernest Bryll)

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin