cover_us.jpg

Developer - Square
Wydawca - Square Electronic Arts
Rodzaj - RPG
Nośnik - CD
Platforma - PSX, PS One
Data wydania - 13/11/2000


WSTĘP
Final Fantasy jest jedną z najpopularniejszych serii gier na konsole Sony. Dziewiąta odsłona była ostatnią, która ukazała się na „poczciwego szaraka”. Przełomowa, siódma część wywarła na graczach ogromne wrażenie, którego fenomen trwa do dziś. Kolejna część była odmienna w założeniach, przez co nie zdobyła już tak wielkiej popularności. Final Fantasy IX wraca do sprawdzonych pomysłów z innych gier tego gatunku. Squaresoft pokazało, że mimo odwzorowywania starych schematów można uzyskać świetny efekt.

Baśniowy klimat widoczny na każdym kroku. Spotykamy rozmaitych mieszkańców poszczególnych kontynentów i wiosek. Mamy do czynienia z łańcuchem intryg i podstępów. Tajemnicze jednostki mieszają się do spraw państwowych i naszych prywatnych. Jesteśmy albo bohaterami, albo więźniami i uciekinierami. Pomagamy księżniczce Garnet jako Zidane. Młody złodziejaszek, który początkowo kształtuje fabułę. Jednak duża siła charakteru innych pozwala im osobno w niemniejszy sposób oddziaływać na swoje przygody. Towarzyszą nam, osobista ochrona księżniczki w postaci, rycerza jej przyboczne straży, a także mamy czarodziej, szukający sensu swojego istnienia. Kolejne wątki w grze ujawniają pozostałe postacie. Wokół nas jest mnóstwo magicznej energii, a także zmyślnych maszyn. Statki powietrzne pływają po niebie, a tubylcy obserwują nowych przybyszy. To wszystko wciąga ogromnie nas umysł w świat gry.

SYSTEM
Jak na poważny tytuł „kwadratowych” przystało, specjaliści musieli zbudować solidny system, który stał się kompilacją patentów z innych gier Square. Do dyspozycji naszej czteroosobowej drużyny jest wyposażenie podzielone na klasy zawodowe. Tak samo jak poszczególni bohaterowie, którzy mogą ze sobą współpracować podczas technik bojowych, jak i zwiedzania miasteczek. Poszczególne części wyposażenia mogą być modyfikowane w specjalnych Synthesis Shop. Mamy tam możliwość łączenia dwóch elementów w celu uzyskania lepszego od składowych. Jak głosi pewna plotka, istnieje sekretne laboratorium, pozwalające wykuć naprawdę świetne wyposażenie. Ponieważ każdy z zawodników może wykonywać tylko konkretne czynności to kwestię zdolności bojowych rozwiązano następująco. Postacie uczą się właściwych zdolności poprzez noszenie danego ekwipunku, zawierającego owe cechy. Jeśli chcemy się nauczyć, należy zdobyć odpowiednią ilość punktów AP w czasie walki. Wówczas mamy możliwość korzystania z umiejętności bez konieczności dalszego noszenia sprzętu. W grze występują swoisty Limit Break, który jest indywidualny dla wszystkich członków drużyny. Po zainkasowaniu odpowiedniej ilości obrażeń wskaźnik, TRANCE informuje o zwiększonej sile zawodnika lub możliwości specjalnego ataku. Ponieważ nie zawsze mamy kontrolę nad całą drużyną zastosowano ATE (Active Time Events), który polega na możliwości obserwacji poczynań pozostałych członków, którzy akurat są poza naszym zasięgiem. Motywy, gdy wchodzimy do nowego miasta, a cała ekipa rozbiega się w różne strony to normalna sytuacja. Dzięki ATE oprócz zabawnych sytuacji i dialogów, dowiemy się, gdzie są pozostali, co znaleźli, a nawet zobaczymy momenty z innych części świata. Bo kiedy spokojne penetrujemy uliczki i budynki jakiegoś miasteczka, to w drugiej części kontynentu Bahamut niszczy okręty powietrzne królestwa. Jak w poprzednich częściach mitologiczne stwory o wielkiej sile mogą zostać przywołane podczas walki. Ifrit, Odyn czy Phenix to tylko niektóre, z tych, które można podziwiać w otwartej walce, jak i renderowanych wstawkach fabularnych. Jako wielki plus traktujemy szereg minigierek, pobocznych questów czy innych sekretów. Powróciły wielkie kurczaki, które oprócz środka transportu pełnią inną ważną rolę. W określonych miejscach możemy poszukać skarbów, które wykopie dla nas wspomniany Chorobo. Istnieją również specjalne mapy Chocographs, prowadzące do ciekawych przedmiotów i cennych skarbów. Mamy do dyspozycji karciankę – Tetra Master, która opiera się o stół z 16 polami oraz przejmowanie kart przeciwnika. Poszczególne karty mają do ośmiu strzałek w różnych kierunkach. Atak i Obrona kart zależy od parametrów kart. Jeśli nasza karta wskazuję przeciwnika, który nie ma strzałki skierowanej na nas przejmujemy jego kartę. Jeśli nie następuje szybka walka, której wynik często zaskakuje, a dodatkowo pozostałe karty wskazywane przez przejętą kartę także stają się nasze. Ogólnie do zdobycia jest 100 kart, co jest zadaniem czasochłonnym. Jednak są także krótsze i przyjemniejsze zajęcia jak choćby skakanie na skakance, branie udziału w licytacji czy choćby Battle Arenie. Wszystko to daje wytchnienie podczas ciągłych poszukiwań różnych przedmiotów i osób.

Walki, które toczymy odbywają się na osobnych arenach. Oprócz czterech osób w podstawowym składzie, dochodzi także podział na przedni oraz tylni rząd. Daje to spore możliwości ustawień jeśli do wyboru mamy aż ośmioro grywanych postaci. Oprócz technik specjalnych i zdolności bojowych czy czarów dla konkretnych zawodów, istnieją techniki łączone. Nasz czarodziej - Vivi może naładować ognistą energią miecz Steinerana, który oprócz zwiększonej siły otrzymuje charakterystykę Fire. Ogólnie żywioły w Final Fantasy IX dzielimy na osiem grup. Oprócz Fire przeciwko lodowym przeciwnikom mamy Thunder dla mieszkańców wód. Czary Wind są skuteczne przeciw latającym potworom, a Water władcom ognia. Ice dobrze sprawdza się w walce z owadami, a Earth jest nieskuteczny wobec wszelkich „latałek”. Pozostały jeszcze Shadow i Holy, jako środki zwalczające „świętość” oraz „ciemność”.

GRAFIKA
Scenerie w Final Fantasy IX wykonano z wielką starannością. Renderowane tła nie dają żadnych zastrzeżeń i wyglądają bardzo naturalnie. Postacie składają się ze sporej ilości trójkątów, które ładnie prezentują się w czasie rzeczywistym. Tak samo wszystkie wstawki filmowe powalają rozmachem. Jest ich sporo i na bieżąco wiążą wątki fabularne. Jedynym zarzutem w wykonaniu wizualnym należy mieć do aren podczas walk, które są zdecydowanie zbyt ubogie. Opisana gra bardzo dobrze ukazuję potencjał małej szarej skrzyneczki.

MUZYKA
Ponieważ Squaresoft jest liderem w swojej dziedzinie nie może pozwolić sobie na choćby małe niedociągnięcia. Nad muzyką z gry oraz wszystkimi dźwiękami, które słyszymy z naszych głośników pracował sztab ludzi. Mimo, że nie doświadczymy tu wielkich przebojów godnych poprzednich dwóch części serii to melodie i tak chwytają za serce, a poziom jest wysoki. Czasami przeszkadza obecna prostota, ale nie wszystko może być doskonałe.

PODSUMOWANIE
Spośród wielu zalet, jakie wymieniłem powyżej najważniejszą jest stopień trudności. Jeśli tylko szybko skończymy pierwszy dysk i rozprawiamy się z łatwymi przeciwnikami to na drugim czeka nas niespodzianka. Siła spotykanych wrogów jest zadziwiająca. Nie wystarczy tylko klapać na przemian dwa przyciski, ponieważ nierzadko należy zastosować specjalną strategię. Zwykli przeciwnicy mogą być bardziej wymagający niż ostatni boss. A zatem mamy niebagatelną pozycję ze bardzo dobrym systemem, jednak dość trudną dla początkujących graczy. Grafika i muzyka dopełnia całości. Jedynie wszechobecna liniowość i niektóre japońskie pomysły mogą irytować, ale to częsty wynik znany jako przedobrzenie. Zagrajcie, a nie będziecie chcieli przestać.
!!!Uwaga:!!!
W razie czego jakby nie działały poniższe pliki rezerwowe pliki do tej gry są w folderze:Final Fantasy IX Pl.