bajka o kamieniu.jpg

.
Opowiem Ci bajkę o smutnym kamieniu
Co leżał samotny przy drodze gdzieś w cieniu
I o tym jak marzył by ktoś go przytulił
Lecz nikt go nie widział był szary i bury
Czasami ktoś przysiadł odchodził nie wracał
A kamień wciąż czekał i tęsknił...i płakał
Był taki samotny i pragnął bez przerwy
Należeć do kogoś kto dobry i wierny
Czas mijał ulotny zmieniała się ziemia
Niestety nikt nie chciał szarego kamienia
Aż kiedyś porankiem gdy rosa błyszczała
Tęcza usiadła, odpocząć gdzieś chciała
I gdy poczuła moc uczuć kamienia
Po kropli kolorów na niego kapnęła.
Łąkami, polami szła sobie dziewczyna
Zwyczajna, przeciętna, samotna, niczyja
Gdy kamień ujrzała zmieniony przez tęczę
Wiedziała, poczuła i wzięła go w ręce
Wzruszona szepnęła: Iść dalej nie muszę,
Bo kamień znalazłam i ...piękną w nim duszę.