Grangia cysterska7.jpg
-
Austria -
Ballada o Zakaczawiu -
Bitwa pod Legnicą -
Bolczów zamek -
Borowice 2010 -
Broumov -
Centrum -
Czarna Hańcza - spływ kajakowy -
Czechy -
Gdańsk -
Giełda Piosenki 2009 Szklarska Poręba -
Giełda Piosenki 2011 Szklarska Poręba -
Giełda piosenki 2013 Szklarska Poręba -
Imprezy, przeglądy -
Inscenizacje bitew -
Kamieniec Ząbkowicki -
Karkonosze -
Karkonosze 2008 -
Karkonosze 2009 zamglone -
Kościoły -
Kraków -
Kropka 2009 Głuchołazy -
Kropka 2010 Głuchołazy -
Kropka 2011 Głuchołazy -
Krzeszów -
Litwa -
Lubiąż -
Malbork -
Nowa Ruda -
Ostrzyca Proboszcz -
Park Miejski -
Podróże po Europie -
Polska mój kraj -
Praga -
Ratno Dolne zamek -
Srebrna Góra -
Stachuriada 2011 Grochowice -
Stachuriada 2013 Grochowice -
Szczytna-zamek Leśna na Szczytniku -
Troki -
Wambierzyce -
Warmątowice Sienkiewiczowskie -
Wiedeń -
Wigry -
Wilno -
Winnica-Grangia cysterska -
Wrocław -
Wyspiański St -
Zakaczawie -
Złotoryja
Razem z pobliską starszą wsią Słup, już od 1177 r. były własnością klasztoru lubiąskiego. W 1202 r. książę Henryk Brodaty nadaje Słupowi "leśnickie" prawa targowe i funduje oddzielną grangię (folwark) - Winnicę. Wkrótce, w 1217 r., powstaje cała osada wiejska, zakupiona od księcia Bolesława Lii przez opata Rudolfa w 1316 r. Podczas wojen husyckich w XV w., Słup i Winnica zostają spalone. Ponowny rozkwit grangii następuje w XVII i XVIII w. za sprawą opatów Nitschego (1669-1696) i Brzucha (1696-1729), dzięki którym powstały nowe zabudowania dworskie a Winnica stała się prepozyturą klasztoru lubiąskiego. Ten wzrost znaczenia potwierdzać może nazwanie Winnicy gminą w dokumencie z 1784 r. Po sekularyzacji dóbr zakonnych w 1810 r., folwark prowadzi przez dwa lata proboszcz a następnie kupuje go kancelista lubiąski Carl Josef Otto. W pot. XIX w. przechodzi na własność księżnej Marii Luizy Pauliny Hohenzollern-Hechigen mając w swoim składzie pałac z parkiem, część gospodarczą, kuźnię, dwa młyny wodne, cegielnię, browar i gorzelnię. Winnicka grangia lokowana była - zgodnie z najstarszą zakonną tradycją - w dolinie rzeki, tu - Nysy Szalonej, na płaskim terenie, ale w pobliżu lasów i wzgórz, na których można było uprawiać winorośl. Zapewne ta roślina data nazwę miejscowości. Do dziś zachował się kamienny mur okalający teren folwarku od pd., wsch. i częściowo pn., i dzielący go na dziatki. Istnieją również zabudowania mieszkalne i gospodarcze, z których na uwagę zasługują: cenobia - dom zakonników z XVIII w. (obecnie w ruinie), budynek gospodarczy (stajnie, obory), budynek mieszkalny, kuźnia na oktogonalnym planie, ruiny ogrodowego belwederu.(krotoszyce.pl)