Sven Hassel - Komisarz.jpg

Sven Hassel stworzył niepowtarzalną serię powieści wojennych o losach niemieckiej kompanii karnej w czasie II wojny światowej, której był żołnierzem. (W czasie ataku na Polskę służył w dywizji pancernej, gdzie był kierowcą czołgu. W rok później zdezerterował w wyniku wyczerpania psychicznego. W wyniku tego zajścia, złapany Hassel został przeniesiony do jednostki karnej Wehrmachtu (niem. sonderabteilung), która składała się z dezerterów, maruderów, kryminalistów i dysydentów. Dyscyplina w tej jednostce była niezwykle surowa.

Hassel walczył na wszystkich frontach z wyjątkiem Afryki Północnej. Ranny osiem razy. Otrzymał Krzyż Żelazny pierwszej (Eisernes Kreuz I klasse) i drugiej klasy (Eisernes Kreuz II klasse), a także kilka odznaczeń fińskich oraz włoskich. Wojnę zakończył w randze porucznika wzięty do niewoli w Berlinie w 1945 r. przez żołnierzy radzieckich. Kilka następnych lat spędził w obozach jenieckich. W czasie uwięzienia zaczął pisać książki. Przebywał w obozach jenieckich radzieckich, amerykańskich oraz duńskich. Wypuszczony na wolność w 1949 r. nosił się z zamiarem wstąpienia do Legii Cudzoziemskiej).
Pierwsza książka Legion potępieńców jest zapisem przeżyć autora. Następne książki w coraz większym stopniu stanowią fikcję literacką, jednakże z elementami autobiograficznymi. Jego książki składają się z kilku lub kilkunastu opowiadań związanych ze sobą miejscem wydarzeń i bohaterami. Bohaterami opowiadań są: Sven (autor, narrator wszystkich powieści), Joseph Porta (humorystyczny gawędziarz),Wolfgang Creutzfeld - Mały (olbrzym z nadanym ironicznie przezwiskiem), Willie Beier - Stary (doświadczony stary sierżant), Alfred Kalb - Legionista (były żołnierz Legii Cudzoziemskiej), Julius Heide (doświadczony żołnierz,zatwardziały nazista), Peter Blom -Barcelona (weteran wojny domowej w Hiszpanii), Pluto i inni. Ich losy autor przedstawił na różnych frontach II wojny światowej koncentrując się na brutalności i bezsensowności wojny oraz roli pojedynczego żołnierza w wojnie. Książki cechują się również sporą dawką humoru (gdyż, jak twierdzi autor, tylko humor i alkohol dawał zapomnienie od brutalności wojny).

Wojna w książkach Hassela jest brutalna. Nie obowiązują w niej konwencje Genewskie, ludzi zabija się tylko po to aby samemu przetrwać.