Purchawka chropowata.jpg

adrenalina100 / OBRAZKI RÓŻNE / NA GRZYBY / Purchawka chropowata.jpg

Download: Purchawka chropowata.jpg

Pobierz

33 KB

(425px x 390px)

Barwa owocnika po przekrojeniu śnieżno biała, a dojrzałych owocników oliwkowoczarna. I tylko te białe purchawki są jadalne (smaczne).

Ogólnie traktowane są jako niejadalne, a do tego są trudne do transportu. To taki rarytas dla smakoszy.
W Polsce występuje około 30 gatunków purchawek. Zwykle tylko cieszą oko.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

adrenalina100

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Kurka - pieprznik jadalny.jpg

Kurka najczęściej występuje w borach iglastych gdyż wspó ...

Kurka najczęściej występuje w borach iglastych gdyż współżyje z sosną i świerkiem. Owocniki średniej wielkości występują gromadnie po kilka, a nawet kilkanaście sztuk. Dzięki swojej charakterystycznej żółtej barwie są bardzo widoczne w ściółce. Kapelusz młodych osobników lekko podwinięty, a starsze stają się lejkowate z postrzępionymi brzegami. Trzon lekko zwężający się u dołu, często lekko wygięty. U góry trzona zbiegają się fałdki kapelusza. Kurka jest jednym z najważniejszych gospodarczo grzybów w Polsce. Posiada dużą wartość odżywczą, aromatyczny zapach i miły dla oka kolor. Nie robaczywieje, występuje wszędzie i w dużych ilościach, bez problemy znosi transport. Nadaje się do różnych sposobów przetwarzania - duszenia, marynowania, kiszenia (solenia), choć mniej do suszenia.

kania.jpg

Smak i wartość odżywcza (kapelusza) są wysoko cenione. N ...

Smak i wartość odżywcza (kapelusza) są wysoko cenione. Najczęściej smażony jak panierowany schabowy, ale nadaje się też do suszenia. Ostatnio modny do smażenia na grillu. W handlu, ze względu na to, że jest trudny do transportu nie jest spotykany. W Polsce występuje kilkanaście gatunków czubajka, z których tylko kilka zalicza się do jadalnych. Młode są podobne do trujących muchomorów, zostawmy więc je innym grzybiarzom.

Mleczaj rydz.jpg

Mleczaj rydz jest powszechnie znany i uważany za jeden z ...

Mleczaj rydz jest powszechnie znany i uważany za jeden z najsmaczniejszych, zwłaszcza uduszony na maśle. Chętnie marynowany, solony i konserwowany, ale do suszenia nie nadaje się.

Koźlarz czerwony.jpg

Cudowny, po prawdziwkach chyba najbardziej poszukiwany. ...

Cudowny, po prawdziwkach chyba najbardziej poszukiwany. Smaczny, ma wspaniały aromat i jest cudownej urody. Szukać go można na polanach leśnych, w niewielkich zagajnikach, na obrzeżach lasu, a najlepiej pod brzozami i osikami, z którymi współżyje (bez niedomówień). Owocniki miewa bardzo duże, a średnica kapelusza i trzon mogą mieć nawet 20 cm i więcej. Kapelusz (gruby i mięsisty) osadzony jest na grubym mięsistym trzonie. Barwa górnej powierzchni kapelusza jest brązowo ceglasta, a dolnej szara. Miąższ po przekrojeniu stopniowo zmienia barwę - pierw różowy, później ciemno lila, wreszcie czerniejący i dlatego nie suszy się tych grzybów. Młode - wspaniałe do marynowania, a starsze do duszenia

Maślak zwyczajny.jpg

Inne maślaki: - maślak ziarnisty - maślak pieprzowy - ...

Inne maślaki: - maślak ziarnisty - maślak pieprzowy - maślak żółty - maślak sitarz - maślak pstry Wszystkie maślaki są bardzo smaczne, występują obficie i dość szybko się je zbiera, ale czyszczenie przed duszeniem nie wszystkim sprawia przyjemność - a ja to lubię.

Kozak - koźlarz babka.jpg

Grzyb bardzo popularny, chętnie i często spożywany. Nada ...

Grzyb bardzo popularny, chętnie i często spożywany. Nadaje się do każdego rodzaju przerobu ale wskutek miękkiego kapelusza jest bardzo trudny do transportu. Niestety wiele znalezionych grzybów jest zaczerwionych - po prostu „robaczywych”. Susz przybiera czarną barwę więc nazywano go czarnymi grzybami. Gatunkiem pokrewnym jest koźlarz grabowy. Równie

Opieńka miodowa.jpg

Owocniki żółtawobrązowe, mają półkolity, a później płask ...

Owocniki żółtawobrązowe, mają półkolity, a później płaski a nawet wklęsły okrągły kapelusz z charakterystycznymi cętkami, takie ścieralne łuski . Trzon wysmukły z jasnym pierścieniem. Mało znany i rzadko zbierany choć ma duże wartości smakowe i odżywcze. Najczęściej jest marynowany, a w latach dużego wysypu przemysłowo wykorzystywany jest do produkcji konserw z grzybami. Najlepiej zbierać młode owocniki

Podgrzybek złotawy.jpg

Najczęściej występuje w lasach liściastych i często na s ...

Najczęściej występuje w lasach liściastych i często na styku z lasem sosnowym. W Polsce dość pospolity ale nie występuje w dużych ilościach. Można znaleźć po kilka sztuk w jednym miejscu. Kapelusz początkowo wypukły, później płaski. Górna powierzchnia kapelusza zgniłozielonkawa przypominająca zamsz. Czasami bardzo silnie spękana. Wnętrza spękań mają barwę czerwonawą bo taką barwę ma kapelusz pod skórką. Dolna - zielonkawożółta. Trzon bez pierścienia z przebarwieniami żółtozielonymi i czerwonawymi (stąd jedna z jego nazw

Podgrzybek aksamitny.jpg

Kapelusz- 3 do 12 cm, aksamitny, matowy, młody ciemno cz ...

Kapelusz- 3 do 12 cm, aksamitny, matowy, młody ciemno czerwonobrunatny albo kasztanowy, często z domieszką fioletu. Trzon– wysokość 4-12 cm, grubość 1-2,5 cm, cylindryczny podłużnie włóknisty, młody intensywnie żółty, później przechodzi od dołu w czerwony do brązowo czerwonego, u młodych owocników miękki, później włóknisty i twardy Miąższ– delikatny i soczysty, po przekrojeniu błękitnieje, podczas suszenia czerwienieje Pory– duże, złocisto-żółte, później brązowo-żółte Zapach– owocowy Wysyp zarodników– oliwkowo-brązowe, zarodniki są eliptyczne, wrzecionowate, drobno rowkowane wzdłużnie Zastosowanie– jadalny, bardzo smaczny

Czubajka kania.jpg

Kapelusz : średnica 10-35cm , u młodych owocników kulist ...

Kapelusz : średnica 10-35cm , u młodych owocników kulisty, jajowaty, potem wypukły, u dojrzałych płaski z garbkiem na szczycie, parasolowaty . Młody brązowy, później jasnobrązowy, płowy, szarobrązowy, kremowy, białawy, garbek gładki, ciemnobrązowy, brzeg białawy, włókienkowaty powierzchnia sucha, popękana, pokryta brązowymi, grubymi, odstającymi, dachówkowatymi łuskami, pomiędzy którymi prześwituje jaśniejsza skórka. Blaszki : białe, białawe, kremowe, wolne, gęste Trzon: Wysokość 15-50 cm, grubość 1-2,5 cm barwy kapelusza, z ciemniejszymi łuskami tworzącymi zygzakowaty deseń na jaśniejszym tle ,wysmukły, cylindryczny, bulwiasta podstawa grubości około 5 cm. Kremowy, podwójny, nie przyrośnięty, ruchomy pierścień, początkowo wewnątrz gąbczasty, później pusty, łatwo odłamuje się od kapelusza. Miąższ: Biały, niezmienny. W kapeluszu miękki, gąbczasty. W trzonie łykowaty, włóknisty, zdrewniały. Rzadko zasiedlany przez owady. Smak orzechowy, zapach: miły grzybowy. Wysyp zarodników: Biały Występowanie : Od czerwca do listopada, saprofityczny, w świetlistych lasach różnych typów, na skraju lasu, przy drogach leśnych, w zaroślach, na wrzosowiskach, zrębach, polanach, w parkach, na łąkach i pastwiskach najczęściej pojedynczo lub po kilka sztuk , dość pospolity. Uwagi: Smaczny grzyb jadalny, do spożycia nadają się tylko kapelusze, szczególnie nadaje się do smażenia (panierowane jak kotlety) . Ostrzeżenie: powszechnie znany, a mimo to bywa mylony ze śmiertelnie trującymi: muchomorem zielonawym (sromotnikowym) oraz muchomorem plamistym. Bywa często mylony z czubajką czerwieniejąca która powoduje też zatrucia.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin