H.E.G.0007a.JPG

HYDRO ELEKTRO GENERATOR ( HEG )


Jest to urządzenie o wysokości ok. 8 m, średnicy ok. 1.5 m i ciężarze prawie 10 T, zainstalowane w jednej obudowie i umieszczone w zbiorniku wodnym ( obojętnie, jakim) na głębokości min 21m. Podstawą tego wynalazku jest wykorzystanie ciśnienia wody na głębokości posadowienia i wywołanie sztucznego falowania wody Wytworzony ciśnieniem głębinowym strumień wody, napędza turbinę wodna, która podłączona jest do elektrogeneratora wytwarzającego energie o bardzo wysokiej mocy. Przepływ wody przez urządzenie jest w systemie zamkniętym, jeden raz umieszczone HEG
w wodzie pozwala pozostawić go w reżimie ciągłej pracy na okres min. 12 – 15 lat bez wykorzystania żadnego innego, dodatkowego źródła zasilania, paliwa czy napędu.

Sekretem tego patentu jest wynaleziony prawie 200 lat temu tzw. "taran wodny" ("ram-pump") mechanizm wykorzystujący ciśnienie strumienia wodo do napędzenia turbiny oraz jednoczesnego zamknięcia obiegu wody, tworząc tym samym podciśnienie wewnątrz cylindra, który ponownie rozpędza turbinę oczywiście "taran wodny" został zmodyfikowany wstawiony został nowy zawór co pozwoliło osiągnąć stałe ciśnienie wody podawanej na turbinę . Jeden HEG w zależności od głębokości posadowienia go w wodzie, wytwarza energie ( prąd zmienny) o mocy 500 – 1.000 kW.

Jednym z najważniejszych walorów tego wynalazku jest możliwość
dowolnej konfiguracji ilości HEG montowanych jako jedna elektrownia w przygotowanym do tego, szczelnym basenie o wymiarach 20 x 40m o głębokości 21 m, mieści sie elektrownia o wyjściowej mocy 100 MW


Rosyjscy uczeni w rezultacie modernizacji znanego podnośnika wody nazywanego „Taran Wodny” (www.rumpumps.com) wynaleźli inne urządzenie, przekształcające potencjalną energię wody, które jest w rzeczy samej nowym źródłem niewyczerpanej, ekologicznie czystej i wydajnej energii.

Jest ono całkowicie zanurzone w wodzie na odpowiedniej głębokości i w określony sposób transformuje głębinowe statyczne ciśnienie wody w pulsujący nurt z wyższym niż istniejące na danej głębokości ciśnieniem wody.

Urządzenie to można wykorzystywać jako pompę głębinową, jako pulsujący wodny silnik reakcyjny i jako źródło prądu elektrycznego, jeśli do końcówki wylotowej urządzenia zostanie zamontowana turbina wodna z generatorem prądu elektrycznego. Przy czym o jego wyjątkowości świadczy fakt, że do pracy nie potrzebuje ani żadnego paliwa lub jakiejś innej doprowadzanej energii.

Wynalazek został opatentowany i opublikowany w różnych krajach.

Urządzenie zostało wynalezione bez pomocy jakichkolwiek państwowych organizacji i instytutów i należy wyłącznie do wymienionych autorów.
Przetwornik taki może pracować w słodkiej i morskiej wodzie, na lądzie i w oceanie, w wodzie ruchomej i stojącej, w jeziorach i basenach, w sztucznych zbiornikach na pustyni i w miastach. Urządzenie raz włączone, pracuje z niezmiennymi parametrami niezależnie od pory dnia i warunków klimatycznych nieprzerwanie przez wiele lat.

W przypadku zastosowania przetwornika razem z turbiną wodną i generatorem prądu, to znaczy przy wykorzystaniu w elektroenergetyce, na głębokości 15 metrów pod poziomem wody, z jednego metra kwadratowego otworu ujęcia wody można uzyskać wyjściową moc energetyczną ~ 0,75 MW, a na głębokości 300 metrów – wyjściową moc energetyczną ~ 30 MW. Badania dowodzą, że osiągalna moc energetyczna zwiększa się proporcjonalnie do głębokości zanurzenia przetwornika w wodzie. Pozwala to przy odpowiednio dużej powierzchni otworu ujęcia wody
lub przy jednoczesnym wykorzystaniu go w większej ilości w formie zespołu, otrzymać praktycznie każdą wymaganą wyjściową moc prądu elektrycznego. Przy czym dla elektrowni o dowolnej mocy potrzebny jest jedynie podziemny lub naziemny zbiornik całkowicie wypełniony wodą, mający powierzchnię nie mniejszą niż 8m2/ MW i głębokość wody nie mniejszą niż 15 metrów. Takim sposobem, staje się możliwa zasadniczo nowa zbiornikowa elektrownia mogąca zastąpić dowolną elektrownię cieplną lub atomową.

Przy określonym systemie pracy opisywany przetwornik jest w stanie, wytwarzanej energii elektrycznej, nagrzewać przechodzącą przez niego wodę. Na przykład, pionowy jednolity moduł o mocy 500 kW, umieszczony na głębokości 20 metrów, o określonych początkowych parametrach i nie odizolowany cieplnie od znajdującej się dookoła wody, może już w ciągu 4 godzin pracy rozgrzać wodę znajdującą się w podziemnym lub naziemnym zbiorniku z temperatury + 15 o C do temperatury + 75 o C. Takim sposobem może być efektywnie wykorzystywany do ocieplenia pomieszczeń.

Wszystkie eksperymentalne badania zostały sfinansowane przez autorów wynalazku i prywatnych inwestorów z Hiszpanii. W Hiszpanii została również stworzona baza badawcza.