Dynie.jpg
-
Alan Lathwell -
Aqua Vitae magazyn o alkoholach -
Barwne półmiski -
Cat and Food -
Ciut frywolnie -
Dzieci gotują -
Dziewczyna o Perłowych Włosach -
Dziewczyna o Włosach jak Heban -
Ernst Nowak -
Grafika komputerowa -
Historia Pisanek -
Ilustracje Przetworów -
Jesienne Dziewczyny -
Juan Medina -
Kobieta i niebieskie Kwiaty -
Kobieta z szalem -
KOGUT -
Koty gotują -
Kwiaty Jadalne -
LADY -
Lady i Kapelusz -
Lady of Blue -
Lady of Green -
Lady of Orange -
Lady of Pink -
Lady of Red -
Lady of Spring -
Lady of Summer -
Lady of Violet -
Lady of White -
Lady of Winter -
Lady of Yellow -
Lady z koroną -
Michael Greyeyes -
Najdziwniejsze alkohole świata -
Najdziwniejsze bożonarodzeniowe przekąski -
Napoje -
Oktoberfest -
Ona ma oczy niebieskie -
Oszuści na chomiku -
Shirley Mischael-Morales -
Stworzone przez Generator SI -
SZCZUR -
Świąteczna Symbolika -
Świąteczne Słodycze -
Tatiana Deriy -
Terytoria Północno-Zachodnie -
Truskawki -
Yana Movchan -
Żurek
Dynia to warzywo o imponującym kształcie, rozmiarze i barwie. Jednak warto wiedzieć, że oprócz walorów estetycznych, posiada jeszcze liczne wartości odżywcze. Jadalny jest zarówno miąższ owocu jak i pestki. Od kilku lat nie słabnie popularność dyni. Jest to efekt pracy dietetyków, którzy docenili to warzywo z punktu widzenia zdrowotnego. Moment zbiorów dyni przypada na jesień – najbardziej kolorową porę roku. Botanicy rozróżniają blisko 800 gatunków dyni, jednak tylko dwa znalazły zastosowanie w kuchni. Należą tu dynia olbrzymia (Cucurbita maxima) oraz dynia zwyczajna (Cucurbita pepo). Pierwsza z nich uprawiana jest już od 9 tysięcy lat i pochodzi z północnej części Ameryki Południowej (Peru, Argentyna, Boliwia). Drugą, wywodzącą się z Meksyku i Ameryki Środkowej, jada się od 7 tysięcy lat. W Europie dynia rozpowszechniła się w XVI wieku, ale już Pliniusz wspomina o tym, że na stołach biesiadnych pojawiało się danie z dyni zanurzonej w złocistym miodzie. W Polsce poznano to warzywo na przełomie XVII i XVIII wieku. Od kilku lat uprawia się u nas dynię makaronową - popularną na Zachodzie. Jej nazwa pochodzi stąd, że po ugotowaniu miąższ owocu rozdziela się na pasma przypominające makaron.
Owoc dyni olbrzymiej może osiągnąć wagę 50-60 kg, jego miąższ ma kolor żółtopomarańczowy. Owoc dyni zwyczajnej, częściej uprawianej, jest mniejszy, waży 8-10 kg. Jej miąższ ma barwę intensywnie pomarańczową oraz delikatniejszy i słodszy smak. Wśród odmian dyni spotyka się niekiedy okazy o skórce szaroniebieskiej, żółtej, zielonej w jasne paski lub ciemnozielonej, gładkiej bądź rowkowanej. Są również małe owoce, uprawiane dla ozdoby. Dynia jest zasobna w wiele cennych składników mineralnych, m.in. potas, wapń, fosfor, magnez i żelazo. Miąższ dyni zawiera szczególnie dużo ma prowitaminy A (beta-karoten - przeciwutleniacz zapobiegający powstawaniu chorób nowotworowych), E oraz witamin B1 i B2. Zawiera też witaminy C i PP, kwas foliowy i pantotenowy, a także błonnik i pektyny. 100 g dyni dostarcza od 15 do 28 kcal. Kaloryczność dyni zmienia się w zależnie od warunków klimatyczno-hodowlanych, w których dojrzewał owoc. Znajdujące się w dyni witaminy korzystnie wpływają na wzrok, pracę serca i układu trawiennego. Regulują przemianę materii, wykazują działanie odtruwające i odwadniające. Najwięcej prowitaminy A, witaminy C oraz cukrów zawierają owoce w pełni dojrzałe. Nawet po dwóch miesiącach przechowywania ilość cukrów, prowitaminy A i witaminy C nie ulega zmianie. Po tym okresie ilość tych witamin i cukrów powoli maleje. Dynia dobrze się przechowuje w chłodnym, przewiewnym i suchym pomieszczeniu.