liz-taylor-amethyst-necklace.jpg

Ametysty zajmują nieprzeciętne miejsce w historii biżuterii. Do końca XVIII wieku były to bardzo drogie kamienie, noszone przez arystokrację i dostojników Kościoła Katolickiego. Ci znali się na klejnotach i wiedzieli co dobre. Potem odkryto duże złoża w Brazylii i ametysty staniały. W dalszym ciągu jednak zdobią berła i korony królewskie najpotężniejszych monarchii - Rosji, Wielkiej Brytanii, Bawarii.


Nazwa ametystu pochodzi z języka greckiego i oznacza „trzeźwy”. W starożytności przypisywano mu moc ochrony przed pijaństwem i wykonywano z niego nawet puchary, wierząc, że picie z nich zapewni trzeźwość. Uznawano go również za symbol wstrzemięźliwości i czystości, stąd chętnie umieszczany był w klejnotach kościelnych a papieże i biskupi nosili go w swoich pierścieniach. Ametystowi przypisuje się jeszcze wiele innych, niezwykłych cech. Ponoć potęguje intuicję, wzmaga zdolności parapsychologiczne, uspokaja emocje, wspomaga leczenie nerwic, bóli głowy i przyspiesza regenerację. Aby uzyskać efekt leczniczy wystarczy pocierać skronie, położyć na środku czoła w miejscu trzeciego oka a potem schować pod poduszkę. Jest zalecany osobom cierpiącym na bezsenność.


W Starym Testamencie ametyst występuje jako jeden z 12 kamieni na pektorale Arona. W Hinduizmie uważany jest za jeden z najpotężniejszych kamieni szlachetnych. Wspomaga otwieranie trzeciego oka i jest używany w obrzędach ajurwedyjskich jako wspomagający kontrolę emocji. Jak widać w wielu kulturach jest uznawany za kamień wyjątkowy, wspomagający doskonalenie duchowe. Ametystowi przypisuje się również cechy talizmanu. Ponoć chronił przed trucizną. W tym celu zawsze był oprawiany w srebro jako magiczny metal. Zalecany był również podróżnikom jako swoisty barometr – podobno zmiana barwy w ciągu dnia zapowiadała nadchodzącą burzę i wiatr. Ametysty występują w różnych odcieniach fioletu – od różu do ciemnego fioletu biskupiego. Należą do grupy kwarców, co oznacza, że ich twardość w skali Mohsa wynosi 7. Mogą blaknąć pod wpływem światła słonecznego, dlatego w starej biżuterii często spotykamy jasne. Należy wziąć to pod uwagę wybierając kamień dla siebie. Ametysty w świetle sztucznym tracą trochę swojego uroku ze względu na spektrum światła ubogie w pasmo fioletu.


Istnieje również zielona odmiana ametystu , klasyfikowana jako prasiolit. Bardzo rzadka i obecnie najczęściej uzyskiwana poprzez podgrzewanie słabej jakości ametystów z niektórych złóż.


Ametysty nie są obecnie kosztownymi kamieniami, ich cena hurtowa w Polsce wynosi 10-15 zł netto za karat. Jednak duże, piękne okazy osiągają znaczące ceny, dlatego na rynku są również ametysty syntetyczne. Najpiękniejsze okazy pochodzą zwykle z Brazylii i Afryki. Ciekawostką jest, że biżuterię XVIII – wieczną z ametystami, które były wtedy bardzo drogie, rozpoznaje się pomocniczo na podstawie oprawy. Licha oprawa sugeruje, że to podróbka. Drogie kamienie były osadzane w bardzo wyszukane oprawy tylko przez dobrych złotników.

Informacje zaczerpniete ze strony http://redtangerinejewels.wordpress.com/2012/06/13/magia-klejnotow-cz-3-ametysty