pierniczki__450_x_338_.jpg

Wigilia Bożego Narodzenia w Wielkopolsce również ma swoje charakterystyczne cechy. We wsiach gospodarz wychodzi do swoich zwierząt, by podzielić się z nimi "opłatkiem", a reszta domowników już szykuje stół wigilijny. Pod nim zazwyczaj kładzie się kosz z sianem. Z zup królowała tu grzybowa, rybna i zupa z konopi. Później na stół wjeżdżała kapusta z grochem - lub, w zamożniejszych domach, z fasolą "jaś" przetartą na miazgę.


Zawsze były też śledzie w śmietanie serwowane z ziemniakami, pieczony lub smażony karp, a także śledzie w oleju, najczęściej rydzowym, bo to była regionalna specjalność.


"Rydz” (rydzyk, ryżyk, lennica, lnicznik, judra), to potoczna nazwa „lnianki” (łac. Camelina sativa L.) - jednej z najstarszych uprawnych roślin oleistych, blisko spokrewnionej z rzepakiem. Jest olej rydzowy jednym z nielicznych olejów łatwo rozpoznawalnych po charakterystycznym zapachu i cebulowo-gorczycowym (lekko korzennym) smaku. Ma ciepłą, złocistą i złocisto-zielonkawą barwę. Kolejną ciekawą jego cechę stanowi wysoka trwałość.


Podawano także sos grzybowy lub grzyby suszone uprażone na maśle.


Wieczerzę kończyło podanie na deser pierników i makowca.


Wspolczesnie królem wielkopolskiego stołu wigilijnego jest sledz pod roznymi postaciami: smażony na ciepło, w sałatce z olejem lnianym i cebulką, z warzywami.


Podaje sie jak kiedys groch z kapustą, barszcz i poznańskie makiełki oraz oczywiście karpia, w tym regionie przyrządzanego w sosie piernikowym.


Święta w okolicach Poznania, często kojarzonych z ziemniakami, nie mogą obyć się bez tego regionalnego przysmaku. Dlatego "pyry" często są serwowane do wigilijnych dań.


Do najbardziej popularnych słodyczy zalicza się szyszki z kaszy z bakaliami.


Lamańce z makiem i miodem, wielkopolskie makiełki, jada się je ze łazankami a niez chałką jak w innych regionach Polski.


W Dąbrówce koło Zbąszynia (Wielkopolska) przygotowania do świąt zaczynają się już na początku grudnia. Wtedy piecze się pierniki, czyli fefe. Przepisy są tajemnicą przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Dlatego smaki mogą być różne. Łączy je jedno - są twarde jak kamień. - Stopniowo miękną, aż w Wigilię są mięciutkie jak masełko i rozpływają się w ustach. Fefe to jednak niejedyne słodkości na świątecznym stole. Obowiązkowo są makiełki, ciasteczka ze skwarek i słodkie bułeczki.