rabanadas z.jpg

Viola_Valeriana222 / 🌺 CZAR BOŻEGO NARODZENIA / ŚWIĘTA BOŻEGO NARODZENIA NA ŚWIECIE / Portugalia / rabanadas z.jpg

Download: rabanadas z.jpg

Pobierz

60 KB

(555px x 370px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Viola_Valeriana222

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Portugalczycy opieraja się dośc mocno amerykanizacji świąt i w większości domów spędza się je tak jak kilkadziesiąt i kilkaset lat temu. Oczywiście wszędzie na ulicy widać „Mikołajów” i każde centrum handlowe przypomina jedną wielką choinkę, z ludźmi ogarniętymi szałem zakupów ale najistotniejsze czyli sama wigilia i Dzień Świąteczny spędza się z rodziną w domu (w Anglii czy Irlandii co raz popularniejsze jest spędzanie świąt ze znajomymi w Pubie). Do kolacji wigilijnej siada się około godziny 7 i zaczyna się nie od opłatka bo tej tradycji brak. Zaczyna się od Bacalhau. Ryba jest gotowana razem z kapustą (kapusta galicyjska - jako jedyna występuje w postaci liści a nie „główki”) i ziemniakami. Obowiązkowo z jajkiem ugotowanym na twardo i pokrojonym w kostkę i czosnkiem. Nie ma śledzi, pierogów ani tym podobnych rzeczy. Tylko Dorsz.

obrazek

Po rybie zaczynają się desery. No i to jest to co Portugalczycy lubią najbardziej. Właściwie dla nich „normalne” jedzenie w czasie świąt może nie istnieć dopóki mają swoje desery. A ich ilość jest dosyć duża. Wszystkie tradycyjne robione tylko na święta. Takim szczególnym jest „bolo rei” czyli ciasto królewskie lub z angielska King’s Cake. Jest to dość twarde ciasto drożdżowe z rodzynkami i migdałami w środku a na zewnątrz różne suszone owoce oraz owoce kandyzowane. Kształt ciasta- okrągłe. Czas przygotowania - cała noc. Istnieje jeszcze trochę uboższa wersja tego ciasta i nazywa się „bolo rainha” lub Queen’s Cake. Różni się tym, że nie posiada ono owoców na zewnątrz.

obrazek

Oprócz tego mamy jeszcze na stole: sonhos (takie nasze małe pączki), filhoses (podobne do naszych faworków), tronco de natal (wygląda jak tort ), farofias (podobne do naszych bezów), mexidos, rabanadas (kawałki chleba tostowego moczone w przesłodkim żółtku jajka i smażone), aletria (przesłodki makaron z a jakże by inaczej żółtkiem jajka), arroz doce (budyń ryżowy - oczywiście przesłodki ), pasteis de jerimu. Generalnie wszystkie portugalskie słodycze są niemiłosiernie słodkie i w 90% zawierają duże lub bardzo duże ilości żółtka wymieszanego z cukrem.

obrazek

Jak już się zasłodzimy i mamy dość to jak w każde święta należy iść do Kościoła. Portugalska „pasterka” zaczyna się o godzinie 23 i trwa do około godziny 1 w nocy. W Portugalii ceremonia Narodzenia Pańskiego jest w trakcie mszy. Dokładnie w połowie. Po kościele - prezenty. Prezenty układane są na butach pod „choinką”. Drzewo jakie jest używane to malutka sosna albo drzewo korkowca. W pierwszy Dzień Świąt nie je sie sniadania. Nikt nie ma siły po takiej ilości słodkiego. Później do kościoła (tak, tak najpierw „pasterka” do 1 a później o 10 z powrotem na msze) i następnie przygotowanie do obiadu. Na obiad podaje się pieczone jagnię. To jest tradycyjne portugalskie danie w czasie świąt. Później wszyscy siedzą popijając porto w pobliżu kominka, zajadając się pozostałymi deserami, prowadząc rozmowy w miłej rodzinnej atmosferze. Tylko kolęd i śniegu brak.

obrazek

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Portugalia.jpg

W Wigilię Bożego Narodzenia – Véspera do Natal -w portug ...

W Wigilię Bożego Narodzenia – Véspera do Natal -w portugalskich domach i miasteczkach nie może zabraknąć świątecznej szopki – presépio, nad której przygotowaniem pracują zazwyczaj całe rodziny. Ta domowa budowana jest w skrzynce pokrytej korkiem, z którego formuje się małą grotę. Zgodnie z tradycją, aż do pasterki pozostawia się w niej puste miejsce na Dzieciątko Jezus. Jego figurka pojawia się tam dopiero po północy, w dzień Bożego Narodzenia. W zależności od regionu, szopki wyglądają nieco inaczej. W tej tradycyjnej, portugalskiej (zwłaszcza na północy kraju), oprócz Świętej Rodziny, pasterzy i Trzech Króli, można zobaczyć także postacie w strojach ludowych – np. młynarza, praczkę czy kobietę z dzbanem. Najbardziej znanym przykładem takiej szopki jest dzieło rzeźbiarza Machado do Castro. Scenę narodzenia składającą się z 500 kolorowych figurek można podziwiać wlizbońskim kościele Basílica da Estrela. Szopki z Algarve różnią się znacznie od tego, co znamy. Jest to dość skromna konstrukcja, składająca się zezwężających się ku górze schodków, na szczycie których stoi Dzieciątko Jezus. W zależności od zamożności rodziny, stopnie przykrywane są obrusem lub serwetami, a na nich ustawiane są kwiaty, owoce oraz małe spodeczki z poletkiem zbóż – pszenicy, żyta i kukurydzy. Ziarna sadzone są na spodeczkach już 8 grudnia, a następnie uważnie pielęgnowane aż do Święta Trzech Króli. W tym dniu przesadza się roślinki w inne miejsce, życząc sobie nawzajem udanych zbiorów w nadchodzącym roku. Oprócz szopki nieodłącznym symbolem świąt jest choinka – Árvore de Natal. Jednak i w tym przypadku Portugalczycy nie mają jednego jej wzoru. Tam, gdzie jest to możliwe, w domach pojawia się mała sosenka, natomiast na południu kraju, którego roślinność jest już bardziej śródziemnomorska, rolę choinki pełni najpopularniejsze drzewko w okolicy. W niektórych domach można też spotkać samodzielnie wykonane choinki. Z masy papierowej tworzony jest pień, w który wsadza się gałązki. Taką choinkę umieszcza się w wiklinowym koszu lub wazonie i stawia na stole.

Pai natal.jpg

Podobnie jak w Polsce, wigilia w Portugalii obchodzona j ...

Podobnie jak w Polsce, wigilia w Portugalii obchodzona jest bardzo uroczyście. Po zachodzie słońca do świątecznej kolacji, zwanej tutaj consoada, zasiadają całe rodziny, a czas płynie na radosnej rozmowie i wspólnym biesiadowaniu. Obowiązkowo na stole pojawia się wigilijny dorsz (bacalhau de consoada), przyrządzony według specjalnej receptury. Dorsz gotowany jest z ziemniakami oraz z kapustą galicyjską (couve galega) (zwaną przez niektórych „portugalską kapustą”), a następnie doprawiany oliwą, octem winnym i czosnkiem. Wszystko to serwowane jest wraz z przekrojonym na pół, gotowanym jajkiem. Zaraz po daniu głównym nachodzi czas na deser. Wybór jest ogromny. Można się skusić na ryżowy pudding z cynamonem (arroz doce), grzanki smażone z cukrem i cynamonem (rabanadas) (popularnezwłaszcza na północy Portugalii), zapiekane w cieście kawałki dyni (sonhos), tradycyjny przysmak z Madery – bułeczki z miodem lub melasą (broas de mel) czy też małe pączki o posmaku pomarańczy (filhoses). Gdyby komuś i tego było mało, na stole mogą pojawić się także ciasteczka z marmolady i grochu (pasteis de doce de grăo) czy słomki migdałowe (palitos de amendoa). Przez cały wieczór, podaje się tradycyjny grzaniec, będący połączeniem młodego czerwonego wina z miodem i cynamonem. Ciekawą tradycją jest także palenie wigilijnego ogniska – fogueira da consoada. Rozpala się je w domowym kominku podczas uczty lub też pod kościołem, po pasterce, gdzie można się ogrzać i złożyć życzenia znajomym (Boas Festas! – czyli – Wesołych Świąt!). Tradycyjnie używa się do tego celu dębowych polan oraz sosnowych szyszek. Popiół i węgielki z ogniska przechowuje się przez cały rok, a gdy nadciąga burza, wrzuca się je do ognia, aby ich dym ochronił dom przed uderzeniem pioruna. O północy lub rankiem 25 grudnia dzieci znajdują prezenty przy kominku, w ustawionych przez siebie bucikach. Wierzą, że otrzymane podarunki oraz drobne słodycze (kandyzowane owoce oraz słodkie wypieki) przynosi Święty Mikołaj, zwany tutaj Pai Natal, któremu pomaga… Dzieciątko Jezus przygotowując listę prezentów.

images.jpg

Każdy dom posiada bogaty zestaw stół w salonie pełni z t ...

Każdy dom posiada bogaty zestaw stół w salonie pełni z tradycyjnej żywności, ciasta, smażone ciasteczka, orzechy i inne gadżety! Turcja jest często danie główne teraz. Tradycyjnie było kozie lub jagnięce, w północnej Portugalii i wieprzowina w południowej części kraju. Ponadto, każdy region ma swoje własne tradycyjnie wybór deserów. W północnej prowincji Minho, bogaci ludzie mają bogate desery wykonane z dużą ilością jaj, takich jak "Lampreia de ovos". Normalni ludzie będą bardziej prawdopodobne, że coś jak pudding ryżowy. Francuskie tosty (zwany "Rabanadas") jest popularny w całym kraju, które są smażone desery ciasta posypane cukrem i cynamonem, jak "FILHOS". FILHOS są również wykonane w różny sposób w różnych regionach. Prowincji Alentejo czyni je ze skrzynią marchwi i kształtuje ich kul. Beira Województwo sprawia, że są płaskie i okrągłe tylko z mąki i wody, a czasem jakiś pomarańczowy i skórkę z cytryny do smaku ciasta. Tradycyjny placek jest "Bolo Rei" (co oznacza "króla") Tort i jest umieszczony w środku tabeli. Istnieje również wersja bez kandyzowanych owoców o nazwie "Bolo Rainha". Tradycyjnie bób i darem (mały żeton) są ukryte w torcie. Jeśli masz token wolno ci jej trzymać. Ale jeśli okaże się bobu, trzeba zapłacić w przyszłym roku Bolo Rei! Ludzie piją wino porto, tradycyjnych płynów i jeść "azevias" i "felhozes" (portugalskie ciastka i słodycze). Impreza trwa aż do wczesnych godzin porannych!

index.jpg

Po wigilijnej wieczerzy cała rodzina wybiera się do kośc ...

Po wigilijnej wieczerzy cała rodzina wybiera się do kościoła na pasterkę, która w Portugalii nazywana jest „Mszą Koguta” (Missa do Galo). Jej nazwa pochodzi od legendy, według której jeden jedyny raz kogut zapiał dokładnie o północy, a było to w noc przyjścia na świat Zbawiciela. Nazwa ta ma także znaczenie symboliczne, bowiem pianie koguta zapowiada koniec ciemności i początek nowego dnia – dzień Bożego Narodzenia. W dawnych czasach, w niektórych wsiach Portugalii, na pasterkę zabierano koguta, gdyż wierzono, że jeśli zapieje, to będzie to oznaczało pomyślne żniwa w nadchodzącym roku. Dzień Bożego Narodzenia w Portugalii to czas odwiedzin przyjaciół i dalszej rodziny. Podczas uroczystego obiadu na stole pojawia się pieczony kurczak, potrawy z indyka lub też jagnięciny. Tradycyjnym i bardzo smacznym daniem (wbrew swojej nazwie) jest Roupa Velha (dosłownie „stare ubrania”). Składa się ono z resztek pozostałych po wigilijnym bacalhau de consoada, czyli dorsza, gotowanych ziemniaków i jajek oraz kapusty galicyjskiej – wszystko to jeszcze raz podduszone na oliwie z oliwek. Mniam! Tradycyjnym deserem w tym dniu (który może pojawić się na stole aż do 6 stycznia, czyli Święta Trzech Króli) jest Królewskie Ciasto (Bolo Rei). Z jego powstaniem związana jest legenda. Podobno trzej mędrcy, wędrując za gwiazdą betlejemską do Betlejem, spierali się o to, kto z nich powinien jako pierwszy wręczyć swój podarunek nowonarodzonemu Dzieciątku. Rozwiązanie znalazł napotkany w drodze piekarz, który przygotował ciasto z ukrytym wewnątrz ziarnem bobu: w czyim kawałku się ono znajdzie, ten będzie pierwszym, który się skłoni przez Dzieciątkiem. Stąd też dzisiejszy, drożdżowy wypiek przypomina swoim wyglądem koronę: najczęściej ma kształt wieńca, jest bogato udekorowany – przypominającymi klejnoty, kandyzowanymi owocamii orzechami, a jego rumiana skórka przywodzi na myśl złoto. W środku ciasta można było niegdyś znaleźć mała zabawkę (co oznaczało szczęście w Nowym Roku) oraz nasiono bobu (jego znalazca musiał kupić ciasto w przyszłym roku). Jednak ze względów bezpieczeństwa zaniechano tego zwyczaju.

bolo rei.jpg