itqm-1ih-2f25.jpg

W święta Bożego Narodzenia w Peru jest bardzo gorąco, Grudzień to tutaj środek lata. Temperatura sięga 35 stopni Celsjusza. Na kilka dni przed świętami, w wielu miejscach pracy czy w szkołach Peruwiańczycy organizują tzw. chocolatadę.


Przy kubku gorącej czekolady częstują się ciastem z suszonymi owocami, które nazywa się panneton (rodzaj babki mediolańskiej). Tradycyjnie także w całej Ameryce Łacińskiej na Wigilię nie może zabraknąć kakao z mlekiem i babki z rodzynkami, zwanej „panetón" (od słowa „pan”, które oznacza chleb). Jest to zwyczaj pochodzący z Włoch, ale rozpowszechniony w wielu krajach. Ostatnio coraz popularniejszy staje się też szampan, którym jest musująca „sidra", czyli wino z jabłek.


W Peru sa trzy świateczne dania: kurczak pieczony faszerowany owocami, może być szynka oraz indyk - co znajdzie się na stole w dużej mierze zależy od możliwości danej rodziny. Najtańszy jest kurczak i on jest w Peru najbardziej popularny. Najczęściej kurczaka podaje się z musem jabłkowym. Tradycyjnie, oprócz dużej ilości owoców, na stole musi się pojawić panteon – ciasto, które przybyło do Peru z Włoch. Tego dnia pije się również czekoladę z mlekiem i rumem. W ogóle na stole wigilijnym jest dosyć słodko.


Peruwiańskim przysmakiem podczas świąt Bożego Narodzenia są świnki morskie. Mięso tych zwierząt ma niewiele tłuszczu i jest tanie, dlatego może być świetną alternatywą dla wieprzowiny. Tradycja jedzenia świnki morskiej jest bardzo silna w andyjskich krajach. Na dowód tego, w katedrze w dawnej stolicy imperium Inków – Cusco, na obrazie przedstawiającym ostatnią wieczerzę, Chrystus i jego uczniowie jedzą właśnie świnkę morską.


Peruwiańczycy rozpoczynają obchody Bożego Narodzenia Mszą św. odprawianą o godz. 20 i dopiero po niej spożywają kolację w gronie rodzinnym. Msza rozpoczyna się od wniesienia figurki Dzieciątka Jezus i położenia go w żłóbku. Śpiewane są bardzo radosne południowoamerykańskie kolędy przy akompaniamencie wielu instrumentów. Jest to dla Peruwianczyków bardzo radosny czas, ale zarazem podniosły. Miasto jest oświetlone światełkami, na głównych placach są choinki. Po liturgii wszyscy wychodzą z kościoła i składają sobie życzenia. Peruwiańczycy są bardzo uczuciowi, więc przytulają się i całują. Duże znaczenie ma dla nich dotyk, dlatego podczas adoracji Dzieciątka Jezus w żłóbku podchodzą i dotykają figurki.


Drobne podarki przekazuje się na spotkaniach przedświątecznych, choć w kulturze iberyjskiej, również w Ameryce Południowej, prezenty otrzymuje się także na święto Trzech Króli, które oni je właśnie przynoszą. Pod obrusem w peruwiańskiej rodzinie nie znajdzie sie sianka, ale z pewnością nie brakuje go w szopkach Bożonarodzeniowych, które są ich ulubioną ozdobą. Szopki wykonywane są różnymi technikami i spotykane w różnych wielkościach - od miniaturowych, po takie w skali 1:1. - Szopki są popularne, niemniej jednak w niektórych domach pojawiają się również choinki - raczej sztuczne, bo prawdziwe są bardzo drogie.