polish026.jpg

Download: polish026.jpg

Pobierz

101 KB

(600px x 450px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Viola_Valeriana222

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Zanim na naszych choinkach zabłysły bombki z dmuchanego szkła i kolorowe elektryczne lampki, w przeszłości wieszano własnoręcznie wykonane ozdoby. Nie mogło zabraknąć wycinanek z opłatka: krążek, gwiazdek i półksiężyców oraz dużych kolorowych sklejonych z opłatków światów. Gwiazdy i światy to oryginalne i wyłącznie polskie ozdoby nieznane poza naszym krajem.

obrazek

Choinki zdobiły też papierowe: długie łańcuchy, ażurowe koszyczki na orzechy laskowe i bakalie, różnego rodzaju wisiorki, pajączki, pawie oczka, Mikołaje, baletnice i aniołki – z oleodrukowymi główkami, wyciętymi z gotowego, kolorowego i błyszczącego szablonu.

obrazek

Ale to co najważniejsze poza świeczkami i lepionymi w domu łańcuchami z różnokolorowego papieru wszystko tam (na choince) można było do gęby włożyć - pisał Melchior Wańkowicz. Drzewko było tak zasobne, że można było koło niego i trzy dni chodzić i objadać się gruntownie. Wisiały na nim i jabłka, i figi, pierniki, orzechy i cukierki, a także bakalie w koszyczkach.

obrazek

Do tradycyjnych ozdób choinkowych zwiazanych z okresem Bozego Narodzenia należały m. in. pająki, koszyczki na orzechy, jeże i grzybki z bibuły, anioły o pięknych skrzydłach, łańcuchy z bibułki i słomy lub kolorowego papieru, które wielokrotnie owijały drzewko. Tradycyjne ozdoby choinkowe były wykonywane z: orzechów, małych, czerwonych tzw. rajskich jabłuszek, własnoręcznie wykonywanych w czasie adwentu ozdób z bibuły, kolorowych papierów, piórek, wydmuszek, słomy i źdźbeł traw, pozłacanych kłosów zbóż. Ozdobami były również ciastka, pierniczki.

obrazek

Adwent – to okres, w którym wieczorami rodzina siadała wspólnie przy stole i wykonywała własnoręcznie ozdoby na choinkę. Do najdawniejszych ozdób bożonarodzeniowych należały pająki, które wykonywano przede wszystkim ze słomy żytniej, mogły to być również ziarna białej i kolorowej fasoli, grochu oraz kolorowej bibułki. Ze względu na materiały z jakich wykonywano pająki były to ozdoby niezwykle delikatne. Wisząc w izbie pod sufitem ulegały zniszczeniu, zabrudzeniu a niekiedy spaleniu. Pająki nie były przechowywane na kolejny rok ponieważ ich coroczne wykonanie stanowiło część świątecznej tradycji.

obrazek

Pająki można podzielić na kilka typów: Do najprostszych należą pająki kuliste. Do zwykłego buraka, ziemniaka lub kulki glinianej wbijano słomki. Na słomki nawlekano kolorowe bibułki, które najczęściej miały kształt gwiazdek. Czasami słomki maiły zostawione na końcu kłosy. Oprócz słomy wtykano w gałki gęsie pióra. Pająki o opisanej formie nazywano jeżami. Pająki krystaliczne budowano z dwóch połączonych podstawą piramid; jedna ukierunkowaną wierzchołkiem ku górze, druga miała wierzchołek skierowany ku dołowi. Na rogach kwadratu, który stanowił podstawę tych ostrosłupów, doczepiano mniejsze ostrosłupy lub ich kombinacje. Pająk był wykonany ze słomy żytniej nawlekanej na nitki a dodatkowo ozdobiony kolorową bibułką, czasami dodawano inne elementy, takie jak w pająkach kulistych. Najbardziej różnorodne były pająki żyrandolowe. Ich przeróżne formy ogólnie naśladowały żyrandole – te z kościołów i te, które wisiały w dworskiej bawialni. Konstrukcja nośna wykonana była z cienkich gałązek wikliny lub drutu. Mogły to być różnej wielkości koła, także inne formy np. stożki, kule, sześciany itp. Następnie konstrukcja była owijana kolorową bibułką i nawlekano na nią kolorowe koraliki. Zdobiono gęsimi piórami, dodawano szyszki, żołędzie. W późniejszym okresie pewne elementy pająków wyplatano z żytniej słomy, tak że poniekąd przypominały wieńce dożynkowe. Inne bezpośrednio nawiązywały do żyrandoli i umieszczano w nich świeczki.

obrazek