manjar675x525.jpg

Kolumbijskie Boże Narodzenie jest inne, ale ma swój własny czar, swoje własne kolory i zapachy, bardziej tropikalne. Kolumbijskie Boże Narodzenie jest zielone i błyszczące, pełne Słońca i lata. Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie Nowenną, która, mimo że dla wielu przeniosła się do centrów handlowych a nawet do telewizji, dla tradycjonalistów zaczyna się 16 grudnia i przez kolejnych dziewięć dni związana jest ze spotkaniami z przyjaciółmi i rodziną, modlitwami do Dzieciątka Jezus, kolędami, pączkami i pysznym sabajonem, przy którym kończy się każda noc.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie małym Jezusem, ponieważ tutaj to nie finlandzki Gwiazdor z długą, białą brodą, niebieskimi oczami, w grubym płaszczu, wełnianych rękawiczkach i kozakach przynosi prezenty. Koło Polarne jest za bardzo oddalone od Kolumbii i nielogicznym byłoby myśleć, że Gwiazdor podróżuje tak daleko. On przynosi słodycze, rzeczy i zabawki dzieciom w Europie, a Dzieciątko Jezus pamięta o małych Kolumbijczykach.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie żłóbkiem, figurami Jezusa, Maryi, Świętego Józefa, Trzech Króli, zwierząt z Betlejem, które układane są w kąciku pokoju i w ten sposób przedstawiają symboliczną noc 24 grudnia.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie indykiem, polędwicą drobiową z sosem z ananasa i śliwki, lechoną (czyli faszerowanym wieprzem), sałatką jarzynową, małymi, żółtymi ziemniaczkami i tamalami owiniętymi w liście platana.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie białym manjarem (tradycyjny, kolumbijski słodycz z mleka i cukru), pączkami, hojaldres (smażone ciastka podobne do chruścików) i natillą przygotowaną z kukurydzy, mleka i cukru.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie goździkami, cynamonem, skórką cytryny, owocem mamey i figami w lukrze.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie girlandami i tysiącami świeczek i lampek rozciągniętych po całym mieście, które pokrywają latarnie, drzewa, dachy domów, słupy energetyczne.


Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie tradycyjną, bożonarodzeniową muzyką - melomerengues, które słychać w każdym miejscu i które rozśmieszają satyryczną krytyką kolumbijskie społeczeństwo. Kolumbijskie Boże Narodzenie pachnie inaczej niż to, które znamy, ale niezależnie od tego, gdzie się w danym momencie znajduję, na całym świecie pachnie ono tak samo. Pachnie: rodzinnym spotkaniem, wspólnym stołem, serdecznością i uśmiechem i taki jest właśnie jego prawdziwy zapach – zapach magii, który jest niewątpliwie międzynarodowy. Kolumbijskie Boże Narodzenie jest pełne kolorów, ciepła, muzyki i smaku. Podczas gdy na półkuli północnej śnieg zasypuje chodniki, drzewa i czapki, które przykrywają nasze głowy, a noc zapada już o 15, tutaj – w tropiku wszyscy cieszą się Słońcem i przygotowują do wielkiej, grudniowej zabawy.


Każdy kraj i każdy region posiada własne tradycje i zwyczaje, które nadają Gwiazdce specyficznego charakteru i czaru. Jednym z takich elementów określających daną kulturę, jest niewątpliwie gastronomia. Typowe, gwiazdkowe, kolumbijskie desery to: chleb bożonarodzeniowy, desamargado, tort pasterzy, natilla, manjar blanco, hojaldres (kolumbijskie chruściki) i pączki.