untitlednnn.bmp

Najbardziej uroczysty obyczaj świąteczny to zapalenie światełek na choince. Ale świece muszą być prawdziwe świece i płonąć prawdziwym ogniem, żadnych elektrycznych lampek. Tak było zawsze i tak ma być nadal. Wielu ludzi niestety zastępuje świece sznurami żaróweczek. Owszem, nie kapią, nie brudzą, nie grożą pożarem, ale nie mogą stworzyć takiej atmosfery jak świece płonące prawdziwym ogniem.

Jeśli już wybiera się elektryczne lampki, trzeba pamiętać, że nie powinny być kolorowe. Drzewko przystrojone jest u góry srebrną lub złotą gwiazdą (nigdy aniołkiem), wstążkami w kolorach flagi narodowej, tutkami z owocami, słodyczami lub ciasteczkami i miniaturkami instrumentów muzycznych. Choinkę pokrywa się często włosami anielskimi lub paskami srebrnej folii, które pięknie odbijają światło świec i tworzą bajkową atmosferę.

Ale sławne duńskie wzornictwo także i tu dokonało innowacji. Tak znane firmy jak Georg Jensen produkują bardzo eleganckie i kosztowne ozdoby świąteczne, cenione przez kolekcjonerów i znawców na całym świecie.

Niegdyś to ojciec rodziny miał przywilej zapalenia świeczek na choince. Po kolacji szedł sam do sąsiedniego pokoju, gdzie stało drzewko, i zapalał świeczki. Dopiero wtedy zapraszał resztę rodziny, by uroczyście zaprezentować im ten wspaniały widok.

Dzisiaj także i dzieci biorą udział w tych uświęconych tradycją przygotowaniach. Skoro Gwiazdka zachowała swój charakter w dużej mierze dzięki dzieciom, dlaczego nie włączyć ich do tych przygotowań? Właśnie dlatego kolacja świąteczna podawana jest dość wcześnie, nie później niż o szóstej. Wtedy to, co dla niektórych najważniejsze, czyli prezenty dla dzieci, można otwierać, kiedy najmłodsi nie są jeszcze śpiący.