Wojciech_Jaruzelski2_550.jpeg

Tofinek3-reaktywacja / █KOLEKCJE / O n i stali na czele Polski / Wojciech_Jaruzelski2_550.jpeg

Download: Wojciech_Jaruzelski2_550.jpeg

Pobierz

47 KB

(550px x 365px)

Wojciech Jaruzelski - prezydent w latach 1989-1990
Urodził się 6 lipca 1923 r. w Kurowie koło Puław, w rodzinie inteligenckiej o tradycjach ziemiańskich, jego ojciec był administratorem miejscowego majątku rolnego. Uczył się w renomowanym gimnazjum O.O. Marianów na Bielanach w Warszawie. W czasie wojny jak setki tysięcy innych Polaków, którzy znaleźli się na terenach zajętych przez Armię Czerwoną, został deportowany na Syberię. Kiedy w ZSRR powstała armia polska, w jej szeregach ukończył szkołę oficerską w Riazaniu. Był dowódcą plutonu zwiadu, a potem szefem zwiadu pułku w 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. Uczestniczył w walkach nad Wisłą, na Przyczółku Magnuszewskim, walczył o wyzwolenie Warszawy, nad Bałtykiem, Odrą i Łabą. Brał też udział w starciach ze zbrojnym podziemiem.

Ukończył z wyróżnieniem Wyższą Szkołę Piechoty oraz Akademię Sztabu Generalnego. Był wykładowcą taktyki i służby sztabu, szefem zarządu akademii wojskowych i szkół oficerskich. W 1965 r. został szefem Sztabu Generalnego.

Od kwietnia 1968 r. minister Obrony Narodowej. Równolegle awansował w hierarchii partyjnej. W grudniu 1975 r. został członkiem Biura Politycznego PZPR. 11 lutego 1981 r. objął urząd prezesa Rady Ministrów, a 18 października tego roku - pierwszego sekretarza KC PZPR.

13 grudnia 1981 roku wprowadził stan wojenny, stając na czele Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. 6 listopada został przewodniczącym Rady Państwa, rezygnując z funkcji premiera.

19 lipca 1989 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało go na urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Urząd ten pełnił do grudnia 1990 r. - kiedy to prezydentem RP wybrany został Lech Wałęsa.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Tofinek3-reaktywacja

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Boleslaw_Ignacy_Wieniawa_Dlugoszowski_pap_550.jpeg

Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski - funkcję ...

Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski - funkcję prezydenta sprawował 1 dzień Żył w latach 1881-1942. Był jedną z najbarwniejszych postaci II Rzeczypospolitej. Doktor medycyny i student malarstwa, poeta i zawodowy oficer, dziennikarz (redaktor naczelny "Dziennika Polskiego" w Detroit) i dyplomata, wreszcie jednodniowy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Był także długoletnim adiutantem Józefa Piłsudskiego. Brał udział w walkach Legionów Polskich w czasie I wojny światowej. W latach 1938-1940 pełnił funkcję ambasadora polski w Rzymie. We wrześniu 1939 r. desygnowany dekretem prezydenta Mościckiego na stanowisko prezydenta. Zrezygnował jednak z tego najwyższego stanowiska państwowego, które formalnie pełnił tylko jeden dzień. Urząd prezydenta objął Władysław Raczkiewicz (30 września 1939 r.). W 1940 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie czynnie uczestniczył w życiu Polonii. W 1942 r. popełnił samobójstwo.

Bronisław_Komorowski_official_photo.jpg

Jozef_Pilsudski1.jpg

Józef Piłsudski wybrany na Prezydenta 31 maja 1926 nie p ...

Józef Piłsudski wybrany na Prezydenta 31 maja 1926 nie przyjął urzędu

Stanislaw_Ostrowski_wiki.jpeg

Stanisław Ostrowski - prezydent RP na uchodźstwie w lata ...

Stanisław Ostrowski - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1972-1979. Urodził się 29 października 1892 roku we Lwowie, gdzie ukończył gimnazjum i w roku 1919 wydział lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza. Od 1912 roku należał do zakonspirowanej Organizacji Młodzieży Narodowej. Był członkiem Związku Strzeleckiego, w którym ukończył szkołę podoficerską i oficerską. W czasie wojny znalazł się w I Brygadzie Legionów, a następnie w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego. Służył w armii austriackiej (w roku 1918 uczestniczył w obronie Lwowa), a potem, do 1922 roku, w wojsku polskim jako kapitan-lekarz. Po wojnie był docentem Uniwersytetu Jana Kazimierza, a od 1934 roku wiceprezydentem, a następnie prezydentem Lwowa. Więziony przez NKWD we Lwowie i Moskwie, skazany na 8 lat obozu na Syberii i w Mongolii. Jako żołnierz 2 Korpusu gen. Andersa uczestniczył w kampanii włoskiej. Po wojnie lekarz i profesor medycyny. 9 kwietnia 1972 roku zaprzysiężony jako prezydent, ustąpił po siedmioletniej kadencji, przekazując funkcję Edwardowi Raczyńskiemu. Zmarł w Londynie 22 listopada 1982 roku.

Lech_Walesa_9_550.jpeg

Lech Wałęsa - prezydent w latach 1990-1995 Urodził się ...

Lech Wałęsa - prezydent w latach 1990-1995 Urodził się 29 września 1943 r. w Popowie, Ziemi Dobrzyńskiej w rodzinie rolnika. Przez 7 lat chodził do szkoły w Chalinie, a potem do klasy mechanizacji rolnictwa Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Lipnie, w której ukończył naukę po 3 latach i podjął pracę elektryka w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Łochocinie. Po niespełna 2 latach powołany do wojska odbył zasadniczą służbę w Koszalinie, a po przeszkoleniu został wysłany do szkoły podoficerskiej w Świeciu. Wojsko opuścił w stopniu kaprala. 30 maja 1967 r. rozpoczął pracę jako elektryk okrętowy w Stoczni Gdańskiej. Po grudniu 1970 r. został inspektorem bhp z ramienia związków zawodowych na swoim wydziale. W kwietniu 1976 r., za źle widziane przez ówczesne władze wystąpienie zwolniono go z pracy. Rozpoczął aktywną działalność opozycyjną. W 1980 r. został przywódcą strajku w Stoczni Gdańskiej. 31 sierpnia podpisał porozumienie MKS z Komisją Rządową. W latach 1980-1981, przez 16 miesięcy, stał na czele Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność". Starał się podtrzymywać stałe rozmowy z rządem dla rozładowania narastającego społecznego napięcia. 13 grudnia 1981 r. izolowano go w willach rządowych po ogłoszeniu stanu wojennego. 26 stycznia 1982 r. wręczono mu decyzję o internowaniu z datą 13 grudnia 1981 r. Przebywał w odosobnieniu w ośrodku rządowym w Arłamowie. 15 listopada wrócił do Gdańska. W mieście tym odwiedzają go przedstawiciele zachodnich państw. W 1983 r. otrzymał pokojową Nagrodę Nobla. Jest współtwórcą koncepcji Okrągłego Stołu. 9 grudnia 1990 r. został wybrany w powszechnych wyborach prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Urząd objął 23 grudnia. Po zakończeniu pięcioletniej kadencji przegrał w drugich powszechnych wyborach na prezydenta z Aleksandrem Kwaśniewskim.

Boleslaw_Bierut_wiki.jpeg

Bolesław Bierut - W latach 1944-1947 prezydent Krajowej ...

Bolesław Bierut - W latach 1944-1947 prezydent Krajowej Rady Narodowej. Prezydent RP od 1947 do 1952 r. Urodził się w rodzinie chłopskiej, we wsi Rury Jezuickie pod Lublinem 18 kwietnia 1892 r. Mieszkał z rodzicami w Lublinie, gdzie z ostatniej klasy szkoły został usunięty za udział w strajku w 1905 r. Pracował jako drukarz. Ukończył wieczorowe kursy handlowe. W 1912 r. wstąpił do PPS Lewicy. Zaangażował się w działalność spółdzielczą. W czasie pierwszej wojny, podobnie jak PPS-Lewica opowiadał się za międzynarodową rewolucją, a nie walką o niepodległość. Po wojnie wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i z jej ramienia działał w ruchu klasowej spółdzielczości robotniczej. Z władz spółdzielczych został usunięty za postawę komunistyczną. Do 1924 r. był kilkakrotnie aresztowany. Potem stał się zawodowym funkcjonariuszem partii. W rok później wyjechał do Moskwy. Po przygotowaniu w szkole Kominternu wykonywał różne zadania z ramienia Międzynarodówki Komunistycznej, skierowany między innymi do Komitetu Centralnego Bułgarskiej Partii Komunistycznej w Sofii. W 1933 r., po powrocie do kraju aresztowany i skazany na 7 lat więzienia, z którego wyszedł dzięki amnestii w końcu 1938 r. Po wybuchu kolejnej wojny przedostał się z Warszawy na teren okupacji radzieckiej. Na polecenie władz ZSRR i bezpośrednio NKWD w sierpniu 1943 r. powrócił do Warszawy. Należał do kierownictwa Polskiej Partii Robotniczej. 31 grudnia 1943 r. powołano go na przewodniczącego Krajowej Rady Narodowej. Od 31 grudnia 1944 r. Prezydent Krajowej Rady Narodowej. 4 lutego 1947 r. sejm wybrał go na prezydenta Rzeczypospolitej po uchwaleniu ustawy o trybie wyborów głowy państwa. Po uchwaleniu konstytucji PRL 22 lipca 1952 r., funkcję prezydenta zastąpiono funkcją przewodniczącego Rady Państwa. W latach 1952-54 był premierem. W 1948 r. wybrano go sekretarzem generalnym KC PPR. Następnie od 1948 do 1954 r. był przewodniczącym tej partii. W 1954 r. został I sekretarzem KC PZPR. Zmarł 12 marca 1956 r. w Moskwie podczas XX Zjazdu KPZR.

Edward_Raczynski_wiki.jpeg

Edward Raczyński - prezydent RP na uchodźstwie w latach ...

Edward Raczyński - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1979-1986 Urodził się 19 lipca 1891 roku w Zakopanem. Syn arystokraty, przez matkę spowinowacony z Habsburgami. Lata gimnazjalne spędził mieszkając w rodzinnej kamienicy krakowskiej pod Baranami, a podczas wakacji w wielkim latyfundium rodziny - Rogalinie. Studia odbył w Niemczech i Anglii, doktorat z prawa uzyskał w Krakowie. Polityk i pisarz. Od 1934 roku był ambasadorem Rzeczypospolitej w Londynie, aż do cofnięcia uznania władzom polskim na emigracji przez Wielką Brytanię. W latach 1941-1943 kierował Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W marcu 1979 roku objął urząd prezydenta, zapowiadając, że ustąpi ze swego stanowiska w 1986 roku. 8 kwietnia tego roku został zaprzysiężony jego następca - Kazimierz Sabbat. Edward Raczyński zmarł 30 lipca 1993 roku w Londynie.

Wladyslaw_Raczkiewicz_pap_550.jpeg

Władysław Raczkiewicz - prezydent RP na uchodźstwie w la ...

Władysław Raczkiewicz - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1939-1947 Urodził się 28 stycznia 1885 roku na Kaukazie. Był synem sędziego i wnukiem uczestnika Powstania Styczniowego, który po konfiskacie majątku i zesłaniu na Syberię został osiedlony na Kaukazie. Ukończył gimnazjum w Twerze, studiował w Petersburgu, gdzie wstąpił do nielegalnej Organizacji Młodzieży Narodowej, a później do Związku Młodzieży Polskiej "Zet". Wydział Prawa ukończył na Uniwersytecie w Dorpacie, w Estonii, w roku 1911. Po odbyciu służby wojskowej został adwokatem w Mińsku, stolicy Białorusi. W roku 1917 jako były chorąży armii carskiej zaangażował się w tworzenie polskich formacji wojskowych w Rosji. Na I Ogólnym Zjeździe Wojskowych Polaków w Piotrogrodzie wybrano go przewodniczącym. Był prezesem Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego, który po zwycięstwie bolszewików przeniósł się do Mińska. Współdziałał z Radą Regencyjną. W 1921 roku został ministrem spraw wewnętrznych. Był nim mianowany trzykrotnie. Kilkakrotnie był wojewodą. Został senatorem w 1930 roku, a następnie marszałkiem senatu. Po objęciu urzędu prezydenta 30 września 1939 r. mianował premierem gen. Władysława Sikorskiego, a po jego śmierci Stanisława Mikołajczyka. Po konferencji jałtańskiej wielkie mocarstwa koalicji cofnęły uznanie rządowi Rzeczypospolitej na uchodźstwie. 6 czerwca 1947 roku Władysław Raczkiewicz zmarł, desygnując przedtem na stanowisko prezydenta Augusta Zaleskiego.

Ignacy_Moscicki_pap_550.jpeg

Ignacy Mościcki - prezydent RP w latach 1926-1939 r. Ur ...

Ignacy Mościcki - prezydent RP w latach 1926-1939 r. Urodził się 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie pod Ciechanowem, jako syn ziemianina, uczestnika Powstania Styczniowego. Szkołę Realną ukończył w Warszawie, a następnie studiował chemię na Politechnice w Rydze, podejmując równolegle działalność konspiracyjną w partii "Proletariat". Po powrocie do Warszawy, zagrożony aresztowaniem wyemigrował w 1892 r. do Londynu. Tam współdziałał z polskimi socjalistami pracując głównie jako robotnik. W 1896 roku poznał Józefa Piłsudskiego. W rok później zaangażowano go jako asystenta na Uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii. Następnie pracował w przemyśle. Pierwszy zastosował na skalę przemysłową uzyskiwanie azotu z powietrza do produkcji kwasu azotowego. Opracował konstrukcję kondensatorów ogromnej mocy, stając się jednym z najlepszych specjalistów europejskich w tej dziedzinie. W 1912 roku objął katedrę chemii fizycznej i elektrochemii technicznej Politechniki Lwowskiej. W 1925 roku wybrany został rektorem Politechniki Lwowskiej i w tymże roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Otrzymał doktoraty honoris causa wielu uczelni krajowych i zagranicznych. 4 czerwca 1926 r. został zaprzysiężony na Zamku Królewskim przed Zgromadzeniem Narodowym na prezydenta Rzeczypospolitej. 9 maja 1933 r., również na Zamku Królewskim, który uczynił swą siedzibą, został zaprzysiężony po wybraniu przez Zgromadzenie Narodowe na drugą kadencję prezydencką. Po internowaniu w Rumunii we wrześniu 1939 r. przekazał urząd Władysławowi Raczkiewiczowi. Zmarł pod Genewą 2 października 1946 r. Na zdjęciu akt przejęcia władzy przez prezydenta Ignacego Mościckiego z rąk marszałka Sejmu Macieja Rataja - akt odczytuje premier Kazimierz Bartel - 04.06.1926 r.

Kazimierz_Sabbat_wiki.jpeg

Kazimierz Sabbat - prezydent RP na uchodźstwie w latach ...

Kazimierz Sabbat - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1986-1989 Urodził się 27 lutego 1913 roku w Bielinach Kapitulnych u stóp Łysej Góry. Ukończył gimnazjum w Mielcu, potem studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego tuż przed wojną. Prowadził aktywną działalność w polskim harcerstwie. Po krótkiej służbie w Marynarce Wojennej został skierowany do Brygady Zmotoryzowanej gen. Maczka. Po odniesieniu ran został odesłany do Wielkiej Brytanii. Skierowany do Sztabu Głównego został referentem do spraw młodzieży. Wojsko opuścił w 1948 roku i założył własne przedsiębiorstwo. Społecznie pracował w harcerstwie i Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów. W Egzekutywie Zjednoczenia Narodowego kierował odcinkiem skarbu, potem objął jego prezesurę. Usiłował jednoczyć emigrację. Po zakończeniu swej kadencji pragnął przekazać swoją funkcję ewentualnemu następcy w kraju. Zmarł w trakcie przełomowych wydarzeń w Polsce - 19 lipca 1989 roku.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin