Stanislaw_Ostrowski_wiki.jpeg

Tofinek3-reaktywacja / █KOLEKCJE / O n i stali na czele Polski / Stanislaw_Ostrowski_wiki.jpeg

Download: Stanislaw_Ostrowski_wiki.jpeg

Pobierz

59 KB

(512px x 550px)

Stanisław Ostrowski - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1972-1979.
Urodził się 29 października 1892 roku we Lwowie, gdzie ukończył gimnazjum i w roku 1919 wydział lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza. Od 1912 roku należał do zakonspirowanej Organizacji Młodzieży Narodowej. Był członkiem Związku Strzeleckiego, w którym ukończył szkołę podoficerską i oficerską. W czasie wojny znalazł się w I Brygadzie Legionów, a następnie w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego.

Służył w armii austriackiej (w roku 1918 uczestniczył w obronie Lwowa), a potem, do 1922 roku, w wojsku polskim jako kapitan-lekarz.

Po wojnie był docentem Uniwersytetu Jana Kazimierza, a od 1934 roku wiceprezydentem, a następnie prezydentem Lwowa.

Więziony przez NKWD we Lwowie i Moskwie, skazany na 8 lat obozu na Syberii i w Mongolii. Jako żołnierz 2 Korpusu gen. Andersa uczestniczył w kampanii włoskiej. Po wojnie lekarz i profesor medycyny.

9 kwietnia 1972 roku zaprzysiężony jako prezydent, ustąpił po siedmioletniej kadencji, przekazując funkcję Edwardowi Raczyńskiemu. Zmarł w Londynie 22 listopada 1982 roku.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Tofinek3-reaktywacja

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Jozef_Pilsudski1.jpg

Józef Piłsudski wybrany na Prezydenta 31 maja 1926 nie p ...

Józef Piłsudski wybrany na Prezydenta 31 maja 1926 nie przyjął urzędu

Bronisław_Komorowski_official_photo.jpg

Wojciech_Jaruzelski2_550.jpeg

Wojciech Jaruzelski - prezydent w latach 1989-1990 Urod ...

Wojciech Jaruzelski - prezydent w latach 1989-1990 Urodził się 6 lipca 1923 r. w Kurowie koło Puław, w rodzinie inteligenckiej o tradycjach ziemiańskich, jego ojciec był administratorem miejscowego majątku rolnego. Uczył się w renomowanym gimnazjum O.O. Marianów na Bielanach w Warszawie. W czasie wojny jak setki tysięcy innych Polaków, którzy znaleźli się na terenach zajętych przez Armię Czerwoną, został deportowany na Syberię. Kiedy w ZSRR powstała armia polska, w jej szeregach ukończył szkołę oficerską w Riazaniu. Był dowódcą plutonu zwiadu, a potem szefem zwiadu pułku w 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. Uczestniczył w walkach nad Wisłą, na Przyczółku Magnuszewskim, walczył o wyzwolenie Warszawy, nad Bałtykiem, Odrą i Łabą. Brał też udział w starciach ze zbrojnym podziemiem. Ukończył z wyróżnieniem Wyższą Szkołę Piechoty oraz Akademię Sztabu Generalnego. Był wykładowcą taktyki i służby sztabu, szefem zarządu akademii wojskowych i szkół oficerskich. W 1965 r. został szefem Sztabu Generalnego. Od kwietnia 1968 r. minister Obrony Narodowej. Równolegle awansował w hierarchii partyjnej. W grudniu 1975 r. został członkiem Biura Politycznego PZPR. 11 lutego 1981 r. objął urząd prezesa Rady Ministrów, a 18 października tego roku - pierwszego sekretarza KC PZPR. 13 grudnia 1981 roku wprowadził stan wojenny, stając na czele Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. 6 listopada został przewodniczącym Rady Państwa, rezygnując z funkcji premiera. 19 lipca 1989 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało go na urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Urząd ten pełnił do grudnia 1990 r. - kiedy to prezydentem RP wybrany został Lech Wałęsa.

Edward_Raczynski_wiki.jpeg

Edward Raczyński - prezydent RP na uchodźstwie w latach ...

Edward Raczyński - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1979-1986 Urodził się 19 lipca 1891 roku w Zakopanem. Syn arystokraty, przez matkę spowinowacony z Habsburgami. Lata gimnazjalne spędził mieszkając w rodzinnej kamienicy krakowskiej pod Baranami, a podczas wakacji w wielkim latyfundium rodziny - Rogalinie. Studia odbył w Niemczech i Anglii, doktorat z prawa uzyskał w Krakowie. Polityk i pisarz. Od 1934 roku był ambasadorem Rzeczypospolitej w Londynie, aż do cofnięcia uznania władzom polskim na emigracji przez Wielką Brytanię. W latach 1941-1943 kierował Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W marcu 1979 roku objął urząd prezydenta, zapowiadając, że ustąpi ze swego stanowiska w 1986 roku. 8 kwietnia tego roku został zaprzysiężony jego następca - Kazimierz Sabbat. Edward Raczyński zmarł 30 lipca 1993 roku w Londynie.

Stanislaw_Wojciechowski_papa_550.jpeg

Stanisław Wojciechowski - prezydent RP w latach 1922-192 ...

Stanisław Wojciechowski - prezydent RP w latach 1922-1926 r. Urodził się 15 marca 1869 r. w Kaliszu w rodzinie inteligenckiej. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim - studiował na Wydziale Fizyki i Matematyki. Należał do grona najbardziej aktywnych konspiratorów, uczestników tajnych studenckich grup samokształceniowych. Był członkiem konspiracyjnego Związku Młodzieży Polskiej "Zet". Działał w tajnej organizacji Zjednoczenie Robotnicze. Brał udział w Zjeździe Paryskim powołującym Polską Partię Socjalistyczną. W latach 1895-1899 przebywał nielegalnie w kraju. W 1893 roku uczestniczył w zjeździe założycielskim PPS w Wilnie, gdzie poznał Piłsudskiego, z którym się zaprzyjaźnił. Do roku 1905 współpracowali bardzo blisko, a Wojciechowski był w tym czasie członkiem kierownictwa Partii. Wraz z marszałkiem redagował i wydawał pismo "Robotnik". Rok później wrócił do kraju i, wystąpiwszy z partii, stał się pionierem ruchu spółdzielczego. Podczas wojny udał się do Rosji, gdzie po obaleniu caratu został Prezesem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie, która współdziałała z Komitetem Narodowym Polski w Paryżu. Zaangażował się w tworzenie armii polskiej w Rosji. W 1918 roku wrócił do Warszawy i ponownie zajął się działalnością spółdzielczą. Naczelnik Państwa mianował go 15 stycznia 1919 roku ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie Ignacego Paderewskiego. Współpracował przy przygotowywaniu projektu konstytucji. 20 grudnia 1922 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało go Prezydentem Rzeczypospolitej. W wyniku zamachu stanu przeprowadzonego przez Józefa Piłsudskiego, 14 maja 1926 roku złożył urząd Prezydenta. Zmarł w 1953 r. w Gołąbkach koło Warszawy.

Ignacy_Moscicki_pap_550.jpeg

Ignacy Mościcki - prezydent RP w latach 1926-1939 r. Ur ...

Ignacy Mościcki - prezydent RP w latach 1926-1939 r. Urodził się 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie pod Ciechanowem, jako syn ziemianina, uczestnika Powstania Styczniowego. Szkołę Realną ukończył w Warszawie, a następnie studiował chemię na Politechnice w Rydze, podejmując równolegle działalność konspiracyjną w partii "Proletariat". Po powrocie do Warszawy, zagrożony aresztowaniem wyemigrował w 1892 r. do Londynu. Tam współdziałał z polskimi socjalistami pracując głównie jako robotnik. W 1896 roku poznał Józefa Piłsudskiego. W rok później zaangażowano go jako asystenta na Uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii. Następnie pracował w przemyśle. Pierwszy zastosował na skalę przemysłową uzyskiwanie azotu z powietrza do produkcji kwasu azotowego. Opracował konstrukcję kondensatorów ogromnej mocy, stając się jednym z najlepszych specjalistów europejskich w tej dziedzinie. W 1912 roku objął katedrę chemii fizycznej i elektrochemii technicznej Politechniki Lwowskiej. W 1925 roku wybrany został rektorem Politechniki Lwowskiej i w tymże roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Otrzymał doktoraty honoris causa wielu uczelni krajowych i zagranicznych. 4 czerwca 1926 r. został zaprzysiężony na Zamku Królewskim przed Zgromadzeniem Narodowym na prezydenta Rzeczypospolitej. 9 maja 1933 r., również na Zamku Królewskim, który uczynił swą siedzibą, został zaprzysiężony po wybraniu przez Zgromadzenie Narodowe na drugą kadencję prezydencką. Po internowaniu w Rumunii we wrześniu 1939 r. przekazał urząd Władysławowi Raczkiewiczowi. Zmarł pod Genewą 2 października 1946 r. Na zdjęciu akt przejęcia władzy przez prezydenta Ignacego Mościckiego z rąk marszałka Sejmu Macieja Rataja - akt odczytuje premier Kazimierz Bartel - 04.06.1926 r.

Ryszard_Kaczorowski_pap_550.jpeg

Ryszard Kaczorowski - prezydent na uchodźstwie w latach ...

Ryszard Kaczorowski - prezydent na uchodźstwie w latach 1989-1990 Ostatni prezydent Rzeczypospolitej na uchodźstwie, urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku, gdzie ukończył szkołę handlową. Jak jego poprzednik był harcerzem. W 1940 roku aresztowany przez NKWD i skazany na śmierć, a następnie po amnestii w 1941 roku zaciągnął się do armii gen. Andersa, a po jej ewakuacji do III Dywizji Strzelców Karpackich, gdzie ukończył liceum dywizyjne. W Anglii skończył szkołę handlu zagranicznego. Do roku 1986 pracował w przemyśle jako księgowy. W latach 1955-1967 był Naczelnikiem Harcerzy, a następnie przewodniczącym ZHP na emigracji. Był ministrem do spraw krajowych, co stało się podstawą do mianowania go następcą prezydenta Sabbata. W 1990 roku insygnia władzy prezydenckiej II Rzeczypospolitej przekazał prezydentowi Lechowi Wałęsie. Zmarł tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie rządowego samolotu w Smoleńsku.

August_Zaleski_pap_550.jpeg

August Zaleski - prezydent RP na uchodźstwie w latach 19 ...

August Zaleski - prezydent RP na uchodźstwie w latach 1947-1972. Urodził się 13 września 1883 roku. Przed I wojną światową ukończył studia w Londynie. Pracował w Warszawie jako bibliotekarz ordynacji Krasińskich. W roku 1917 podjął w Londynie stałe wykłady z literatury i języka polskiego i związał się z masonerią, wykorzystując tę organizację jako środek oddziałujący w interesie Polski. W czasie wojny jednym z jego zadań było przekonanie Brytyjczyków, że akcja wojska Piłsudskiego nie jest skierowana przeciwko mocarstwom koalicji, a wyłącznie przeciw Rosji. Był dyplomatą akredytowanym w Szwajcarii, Grecji, Włoszech. Po przewrocie majowym objął tekę ministra spraw zagranicznych. Od 1928 roku do 1935 piastował mandat senatora. Następnie został prezesem Rady Naczelnej Banku Handlowego w Warszawie. Po objęciu urzędu prezydenta na emigracji (VI 1947 r.) powołał na premiera gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego. Po 7 latach jego kadencja została przedłużona na czas nieokreślony. Jego zwolennikiem był Stanisław Cat-Mackiewicz, który objął po gen. Borze-Komorowskim urząd premiera, natomiast gen. Anders wypowiedział mu posłuszeństwo. Przed śmiercią w kwietniu 1972 roku wyznaczył na swego następcę Stanisława Ostrowskiego.

Gabryjel_Narutowicz_pap_550.jpeg

To oni rządzili Polską - zobacz zdjęcia Gabriel Narutow ...

To oni rządzili Polską - zobacz zdjęcia Gabriel Narutowicz - prezydent w czasie 11 - 16.12.1922 r. Pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Wybrany 11 grudnia 1922 roku. W tydzień po objęciu urzędu został zastrzelony przez Eligiusza Niewiadomskiego. Urodził się 17 marca 1865 r. w Telszach na Żmudzi, w rodzinie powstańca styczniowego, właściciela majątku. Gimnazjum kończył w Lipawie na Łotwie. Ze względu na stan zdrowia przerwał naukę na Uniwersytecie w Petersburgu. Studia ukończył na Politechnice w Zurychu. W okresie studiów związany z emigracyjną grupą partii "Proletariat", co uniemożliwiło mu powrót do kraju, gdzie władze rosyjskie wydały nakaz jego aresztowania. Pracując w budownictwie hydroenergetycznym, uzyskał międzynarodowy rozgłos. Objął katedrę na Politechnice w Zurychu. Został uznany za jednego z najwybitniejszych europejskich twórców elektrowni wodnych i świetnego znawcę zagadnień geologicznych. Podczas I wojny światowej podjął działalność charytatywną na rzecz Polaków i stopniowo zbliżył się do koncepcji realizowanych przez Józefa Piłsudskiego. Po zakończeniu wojny współpracował w sprawie regulacji Wisły. W czerwcu 1920 r. otrzymał nominację na ministra robót publicznych. Został prezesem Akademii Nauk Technicznych i przewodniczącym Państwowej Rady Odbudowy. W czerwcu 1922 r. powołany na ministra spraw zagranicznych. Prasa prawicowa atakowała go za powiązania z Józefem Piłsudskim i popieranie polityki Naczelnika Państwa, z którym był spowinowacony. Po wyborze na pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej, został zaprzysiężony 11 grudnia 1922 roku. 16 grudnia na otwarciu wystawy dzieł sztuki został zastrzelony przez Eligiusza Niewiadomskiego. Na procesie zabójca oświadczył, że zamierzał najpierw zabić Józefa Piłsudskiego.

Boleslaw_Ignacy_Wieniawa_Dlugoszowski_pap_550.jpeg

Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski - funkcję ...

Bolesław Ignacy Florian Wieniawa-Długoszowski - funkcję prezydenta sprawował 1 dzień Żył w latach 1881-1942. Był jedną z najbarwniejszych postaci II Rzeczypospolitej. Doktor medycyny i student malarstwa, poeta i zawodowy oficer, dziennikarz (redaktor naczelny "Dziennika Polskiego" w Detroit) i dyplomata, wreszcie jednodniowy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Był także długoletnim adiutantem Józefa Piłsudskiego. Brał udział w walkach Legionów Polskich w czasie I wojny światowej. W latach 1938-1940 pełnił funkcję ambasadora polski w Rzymie. We wrześniu 1939 r. desygnowany dekretem prezydenta Mościckiego na stanowisko prezydenta. Zrezygnował jednak z tego najwyższego stanowiska państwowego, które formalnie pełnił tylko jeden dzień. Urząd prezydenta objął Władysław Raczkiewicz (30 września 1939 r.). W 1940 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie czynnie uczestniczył w życiu Polonii. W 1942 r. popełnił samobójstwo.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin