Download: Dobermann_standing(1).jpg
Doberman to wysoki, smukły, muskularnie zbudowany pies. Kojarzony głównie jako pies stróżujący, agresywny w stosunku do potencjalnych włamywaczy. W rzeczywistości potrafi być wielkim pieszczochem, niestrudzonym w domaganiu się głaskania i drapania za uszami. Doberman to pies wrażliwy, delikatny, zazdrosny i trudny w wychowaniu. Nie każdy nadaje się na jego opiekuna, a tym bardziej tresera. Doberman nie ma dobrej opinii, ale prowadzony wprawną ręką, jest psem całkowicie bezpiecznym. Główne cechy jego charakteru to: czujność, szybkość w działaniu, energiczność, wierność, odwaga, inteligencja, bystrość. Niestety, doberman to także pies bardzo dominujący, dumny i trudny do opanowania. Wymaga szkolenia już w młodym wieku. Uczy się szybko, ale przyswaja sobie zarówno dobre, jak i złe nawyki. W Postępowaniu z nim trzeba być bardzo konsekwentnym i nieugiętym. Przy racy z dobermanem dobre efekty przynosi metoda nagród i kar. Nagrodą może być nie tylko smakołyk, ale tez zabawa z panem - rzuty piłeczką, aportowanie, itd. Dzięki takiemu postępowaniu pies będzie skoncentrowany na przewodniku i zawsze gotowy do działania. Doberman nie przepada za bezczynnością. Najbardziej lubi aktywny wypoczynek. Zdarza mu się poleżeć przez chwilę na kanapie, ale już po chwili roznosi go energia i chce zrobić cokolwiek, choćby przynieść gazetę. Dla swoich opiekunów jest miły i delikatny, uwielbia pieszczoty i potrafi domagać się ich bardzo natarczywie. O dziwo, doberman bywa najczulszym i najdelikatniejszym opiekunek dla dzieci. Towarzyszy dziecku w nauce chodzenia, podpiera je i chce być pomocny. Zwłaszcza suki odczuwają instynkt opiekuńczy w stosunku do ludzkich dzieci. Zarówno suki, jak i psy, są świetnymi towarzyszami starszych dzieci - grają z nimi piłkę, pilnują ich i Bronia przed zagrożeniami. Doberman, mimo swoich licznych zalet, jest jednak psem trudnym i nie powinien być wychowywany przez niedoświadczonych opiekunów. Traktowany źle, niesprawiedliwie, bez zrozumienia, może być zagrożeniem nawet dla właściciela. Absolutnie nie wolno drażnić go i prowokować, traktować niesprawiedliwie, zostawiać samego z obcymi, ograniczać jego ruchu, "bawić się" z nim w atakowanie i gryzienie. Nie powinien tez na długo zostawać sam w domu, gdyż samotność może kumulować w nim agresję. Uwaga - doberman to prawdziwy zazdrośnik. Nie przepada za innymi domowymi zwierzętami, ale jeśli jest do nich nauczony od małego, będzie wiernym przyjacielem i obrońcą.