2500 Filmów Dokumentalnych i Popularno-Naukowych

Zobaczmy trójwymiarową rekonstrukcję postaci kiedyś owiniętej w całun turyński. Czy to, co oglądamy dzięki wykorzystaniu praw fizyki i rewolucyjnej technice obróbki obrazu, to prawdziwa twarz Jezusa?

Dokumentaliści przyglądają się nietypowym strategiom obrony, stosowanym przez przedstawicieli świata zwierzęcego. Okazuje się, że w walce o przetrwanie najobrzydliwsze (z punktu widzenia człowieka) chwyty bywają najskuteczniejsze. Chcąc ujść z życiem zwierzęta potrafią zwymiotować na wroga, spryskać go własną krwią lub odchodami. Czasami zawinięte we własne fekalia, przeczekują nagły spadek temperatury. Kiedy indziej nawilżają całe ciało śluzem, który sprawia, że nie tak łatwo je złapać. Twórcy filmu podglądają różne sposoby walki o życie wymyślone przez przyrodę.

Jeden z największych współczesnych mediewistów, profesor Robert Bartlett z Uniwersytetu św. Andrzeja w Edynburgu bada intelektualny pejzaż średniowiecznej Europy. Przedstawia sposób postrzegania świata przez ówczesnych ludzi. Stara się zrozumieć zachowania związane z ich życiem seksualnym. Wnika w relacje rodzinne. Analizuje specyficzną duchowość oraz system klasowy panujący w tamtejszym społeczeństwie. Dochodzi do wniosków, które mogą zaskoczyć niejednego z widzów. Otóż zdaniem profesora pod wieloma względami ludzie średniowiecza byli bardzo podobni do nas.

Dave Salmoni wyjeżdża do Republiki Afryki Południowej. Na miejscu zamierza poznać życie lwów z Narodowego Parku Krugera. Naukowiec będzie się przyglądał zachowaniom tych wielkich kotów.

Od najwyższych, najmroźniejszych szczytów po najniżej położone, najgorętsze miejsca na Ziemi. Od najwynioślejszych wodospadów świata po najniezwyklejsze jaskinie. Ten program to wyjątkowe przeżycie, hołd dla niesamowitego bogactwa przyrody, które czyni planetę Ziemię tak różnorodną, wyjątkową i przepiękną. David Attenborough podróżuje po siedmiu kontynentach. Wyprawa zaczyna się w Ameryce Północnej, gdy nad nieprzystępną Doliną Śmierci wstaje słońce, a kończy się w jednym z najbardziej niedostępnych miejsc na świecie – na Antarktyce, która prowokuje do refleksji, jak niezwykłe, piękne i inspirujące są cuda natury naszej planety.

W programie przyjrzymy się czasom króla Ryszarda Lwie Serce, który stoczył bitwę, aby ocalić Jerozolimę przed muzułmańskim wodzem Saladynem. W programie rekonstrukcja wydarzeń, poznamy również opinie ekspertów.

W programie przyjrzymy się czasom króla Ryszarda Lwie Serce, który stoczył bitwę, aby ocalić Jerozolimę przed muzułmańskim wodzem Saladynem. W programie rekonstrukcja wydarzeń, poznamy również opinie ekspertów.

Poznajemy świat pól, otaczających linie wysokiego napięcia i sekretne, filmowane w podczerwieni życie ula.

Okazuje się, że maleńkie rzeczy - kryształki lodu lub drobinki śliny, wyrzucone z kichnięciem - mogą mieć przerażającą moc.

100 milionów lat temu na Ziemi królowały dinozaury. Kiedy jednak odpoczywały, swoją aktywność w lasach rozpoczynały ssaki polujące tylko nocą, żywiące się owadami. Zwierzęciem, które do dziś prowadzi taki tryb życia, jest ryjówka. 65 milionów lat temu dinozaury wyginęły, a ssaki zaczęły kolonizować nowe obszary: wodę i powietrze. Stopniowo zmieniły sposób odżywiania się i zwiększyły swoje rozmiary. Największe korzyści z tej ewolucyjnej zmiany osiągnęły zaś te ssaki, które wyspecjalizowały się w polowaniu na jeden, ale za to liczny gatunek owadów, np. mrówkojady, łuskowce, nietoperze.

Niedźwiedź grizzly to jeden z najbardziej charakterystycznych mieszkańców najstarszego parku narodowego na świecie, Yellowstone. Tereny Ameryki Północnej zamieszkuje on od przeszło stu lat. Drapieżnik ten, żywiący się pokarmem roślinnym, ale i polujący na ssaki, a nawet mniejsze niedźwiedzie baribale, dotychczas niepodzielnie panował na swoim terytorium. Od niedawna musi jednak nauczyć się żyć w zgodzie z nowymi przybyszami, do Yellowstone sprowadziły się bowiem wilki.

Kolejny odcinek cyklu poświęcony jest gryzoniom, które są najliczniejszymi przedstawicielami ssaków. Rząd gryzoni obejmuje około 1600 gatunków. Ich zęby są niezwykle twarde, co pozwala im przegryzać dosłownie wszystko. Obok największej grupy liczącej blisko tysiąc trzysta gatunków myszy i szczurów, do gryzoni zaliczane są też szczuroskoczki pustynne. Stworzenia te przenoszą setki drobnych nasion w wypchanych torbach policzkowych. Z kolei świstaki nie poprzestają na pożeraniu nasion. Zjadają całe rośliny - także łodygi kwiatów i źdźbła trawy. Również bóbr żywi się różnymi częściami roślin, w tym korą i liśćmi. Niezwykle ostrymi zębami przednimi dysponuje też aguti, niewielki mieszkaniec wilgotnego lasu równikowego Panamy, który potrafi rozgryźć każdą łupinę.

Wszyscy drapieżcy są wyposażeni w mocne kły i zęby służące do kruszenia kości, tak zwane łamacze. Przedstawiciele rodziny psowatych i kotowatych, niezależnie od wielkości, są doskonałymi tropicielami i mistrzami w zabijaniu. Fenki bytują na pustyni, a przed przegrzaniem chronią je ogromne uszy, których czułość pomaga im znaleźć zagrzebaną w ziemi larwę. Wilki, hieny, likaony, południowoamerykańskie psy leśne i lwy zawdzięczają swoją skuteczność działaniu w stadzie. W przeciwieństwie do nich gepardy, lamparty i tygrysy syberyjskie wyruszają na łowy samotnie.

Praktycznie żadne zwierzę nie może żyć bez wody. Niemal wszystkie muszą schodzić do wodopojów, aby zaspokoić pragnienie, a większość ssaków potrafi pływać. Doskonałym przykładem są słonie - niektórzy naukowcy sądzą nawet, że przodkowie tego gatunku większość czasu spędzali w wodzie, a trąba pierwotnie pełniła funkcję rurki do oddychania. Jest też wiele gatunków, dla których woda stała się środowiskiem życia. Zwabiła je w głębiny obfitość pożywienia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego. Co jakiś czas rozmaite ssaki w trakcie swojej długiej historii zapuszczały się w nie w poszukiwaniu pożywienia. Najlepiej do życia w wodzie przystosowały się delfiny i inne walenie, w tym największe zwierzę, jakie kiedykolwiek żyło na naszej planecie - płetwal błękitny, dwa razy cięższy niż najpotężniejsze znane nam dinozaury.

Brytyjscy dokumentaliści ukazują sposoby zdobywania pokarmu i życie społeczne orangutanów i szympansów, małp najbliżej spokrewnionych z człowiekiem. Skupiają się na istniejących między nami podobieństwach i próbują wyjaśnić, w jaki sposób możliwy był skok ewolucyjny od małpy do człowieka, oraz co stymulowało ten proces. Jedna z hipotez zakłada, że zmiany klimatyczne zachodzące na Ziemi wymusiły na naszych dalekich przodkach wypracowanie nowych sposobów zdobywania pokarmu. To wiązało się z koniecznością uwolnienia rąk i przyjęcia pozycji wyprostowanej.