pict 1.jpg

Cursed House
Tytuł gry "Cursed House" - w dosłownym tłumaczeniu powinien brzmieć "Przeklęty Dom", ale my, w ramach staranności o estetykę, poprawność i stylistykę literacką języka polskiego, bedziemy nazywać tę grę "Zaklętym Dworem". Każdy, kto ją rozpocznie i spojrzy na wizerunek budowli, w której toczy się akcja, przyzna mi rację, że bardziej zasługuje ona na miano dworu, niż pospolicie rozumianego domu.
Otóż ów "Zaklęty Dwór" stał się zaklętym od chwili gdy zamieszkały w nim złe, złośliwe i niebywale uparte duchy. Cała budowla momentalnie popadła w ruinę i zapomnienie. Ludzie, zwierzęta i ptaki zaczęli omijać ją szerokim łukiem. Drzewa, krzewy, i wszelka inna roślinność z trawą włącznie, przestaly zielenić się w jej otoczeniu. Nawet słońce zaprzestało swój bieg ponad jej dachem.
Zadaniem gracza jest zdjęcie klątwy, wypędzenie owych złych upiorów, zamieszkujących rezydencję i przywrócenie jej dawnej świetności. Zadanie to nie jest ani trudne, ani łatwe zarazem. Jego prostota i - jak by się wydawało - zasadniczy atut polega na tym, że rozgrywka nie podlega limitowi czasowemu. Gracz nie jest ograniczony, w swoich działaniach, postępującym ruchem wskazówek zegara. Poza tym udostępnionych jest sporo opcji "bonusowych", które pomagają rozwiązywać szarady zawarte w poszczególnych, następujących po sobie poziomach gry. Jednak ogromnym utrudnieniem jest złośliwość owych duchów, które muszą zostać wypędzone. O ile na pierwszych etapach wszystko wydaje sie być dość proste i nieskomplikowane, o tyle im bardziej zagłębiamy się w wędrówkę po "Zaklętym Dworze", tym większe kłody rzucane są pod nasze nogi. Wreszcie przychodzi taki moment, że gracz ma ochotę rzucić wszystko "w diabły" i raz na zawsze opuścić to siedlisko złośliwości.
Reasumując - gra przeznaczona jest głównie dla graczy obdarzonych sporą cierpliwością i wiarą we wlasne siły.
Mechanizm gry jest czytelny, prosty i znany z wielu innych produkcji - likwidujemy trzy, lub większą liczbę występujących obok siebie, na planszy, jednakowych elementów. Jednak w tym przypadku nie chodzi o ich całkowitą likwidację, lecz o takie umiejętne manewrowanie, aby utworzyły "drogę" dla wyłuskania innych artefaktów ukrywających się pomiędzy nimi, lub aby mechanizm ich unicestwiania posłużył jako element destrukcyjny tajemnych znaków umieszczanych na obrzeżach pola gry.
Moze brzmi to trochę zawile, ale w trakcie gry wcale takie nie jest. Bardzo szybko orientujemy się o co chodzi, a na dodatek wększość etapów poprzedzona jest swoistymi instrukcjami, co mamy zrobić w rozpoczynajacej się, kolejnej odsłonie naszej misji.
Grafika w grze jest wprost olśniewająca, a udźwiękowienie dobrane stosownie do klimatu w jakim się poruszamy, dzięki czemu "Zaklęty Dwór" staje się grą jeszcze bardziej wciągającą.
Ręczę, że każdy, kto zdecyduje się stanąć w szranki ze złymi duchami i uwoni tę ponurą rezydencję od klątwy, będzie niebywale usatysfakcjonowany.