niezapominajka.jpg
-
# rysowanie po sladzie -
♫ ODGŁOSY NATURY ♫ -
Audio -
Bajka o instrumentach muzycznych -
Bajki Samograjki -
BAJKI SAMOGRAJKI -
BAJKI Z RAMY -
Dekoracja Wisząca -
dom -
dyplomy - wielkanoc -
dziecięce masaże -
Hipopotam(1) -
Hipopotam(2) -
j. angielski -karty pracy -
Jeżeli - to -
język angielski dzieci karty pracy -
Karty pracy(1) -
Kolorowanie wg oznaczeń -
kolory -
Kołysanki Mini Mini 1 -
Książki, karty pracy, podręczniki -
Lokomotywa -
M.Grechuta - Piosenki dla dzieci i rodzicow -
Maluchy rosną nie tylko wiosną -
Mini Mini - Kolysanki 3 -
mini mini kołysanki 2 -
My jestesmy krasnoludki -
My jesteśmy krasnoludki -
Na zajęcia otwarte -
obrazki -
ODGŁOSY NATURY -
Pasowanie -
piosenki angielskie dla dzieci -
PIOSENKI DLA DZIECI -
Piosenki dla dzieci-Jedzie pociąg z daleka -
piosenki dzieciece -
Pląsy i do zabaw w kole -
Pod grzybkiem(1) -
podklad do Kopciuszka -
powitanki piosenki na powitanie -
Przygody wróbelka Elemelka -
Pszczółki -
Sprawozdania -
ubrania -
w rytmie kroków i podskoków -
Zabawy w kole -
Zgadnij co słyszysz -
Zima -
żaba -
Żaby
Jako kwiatki z bajki, niezapominajki muszą mieć swoją legendę. Według niej Bóg, nazywając poszczególne rośliny, zapomniał o małym niebieskim kwiatku. I kwiatek zapytał: Panie Boże, a jak się będę ja nazywał? I wtedy Pan Bóg odpowiedział: Ty zostań Niezapominajką.
To dlatego często dawany jest osobom, na których pamięci nam zależy, głównie przez zakochanych. "Nie zapomnij o mnie" miały mówić bukiety niezapominajek wręczane przez panny narzeczonym wybierającym się w długą podróż. W języku kwiatów niebieski kolor oznacza bowiem wzniosłe uczucia i życzenia.
Inna legenda o powiada o rycerzu, przechadzającym się ze swoją ukochaną nad brzegiem Tamizy w pełnym uzbrojeniu. W pewnym momencie, zrywając niezapominajki z intencją ofiarowania ich swojej dziewczynie, rycerz wpada do wody. W ostatnim momencie przed utonięciem udaje mu się krzyknąć "Nie zapomnij mnie".
Piękna religijna opowiastka zaś mówi o młodziutkim Jezusie, który siedząc na kolanach Matki Bożej, zapragnął, by wszystkie pokolenia pamiętały o najbliższej jemu sercu osobie. O matce. Dotykając oczu Maryi, pomachał swą drugą rączką nad łąką. Wtedy pojawiły się na niej tysiące niezapominajek.
Jeszcze inna opowiada o starcu, który przyglądał się niezapominajce. Zawstydzony kwiat zapytał: "Dlaczego tak na mnie patrzysz? Jestem przecież malutka i nic nie znaczę w porównaniu z innymi kwiatami! Starzec na to: "Znam się na urodzie. W tobie widzę prostotę, delikatność, naturalność, świeżość". Niezapominajka uradowała się: "Dopiero ty zwróciłeś mi na to uwagę. Od tej chwili przestaję uważać się za nijaką. Czuję się piękna i podziwiana, ponieważ taką jestem w twoich oczach".
Według Paraboles du Bonheur
Jeana Vernette'a i Claire Moncelon