aa73b7879e64641d36a023143ceab6c7.jpg

W zrujnowanej sali balowej Hotelu Bokor Palace, wśród rozbitych płytek podłogowych i spleśniałych ścian, można sobie łatwo wyobrazić brzęk kieliszków z szampanem i ożywione nocne pogaduszki gości tego maleńkiego kolonialnego kurortu w górach.

Symbol zarówno złotego wieku Kambodży, jak i apokalipsy, która po nim nadeszła, od dawna opuszczony - przez niektórych nazywany upiornym - hotel i kasyno nawiedzają teraz tylko ciekawscy turyści błąkający się po wilgotnych pokojach i wąskich korytarzach.

Grupa cudzoziemców, szukająca prawdopodobnie jakichś namacalnych dowodów mogących połączyć to zrujnowane miejsce z jakąś straszną zbrodnią z przeszłości, dyskutuje z podnieceniem na temat "dziur po kulach w ścianach".
Foto: TANG CHHIN SOTHY / AFP

- Wygląda jakby ktoś tu został rozstrzelany - mówi Rob Chapman, Brytyjczyk podróżujący z dwoma przyjaciółmi z Niemiec.

Rzeczywiście, zamurowane okno tylnego wejścia hotelu wygląda na podziurawione kulami. Ale czy jest to ponury dowód jakiejś egzekucji, czy jedynie ślady działalności szabrowników, tego pewnie nigdy się nie dowiemy.

Prawda jest na zawsze ukryta pod całunem tajemnicy stanowiącej część uroku Bokoru, dla tych, którzy decydują się na trzygodzinną wspinaczkę na 1000-metrową górę z widokiem na morze w Górach Słoniowych Kambodży.

Ale straszne wydarzenia faktycznie miały miejsce w tych okrytych mgłą ruinach; od załamanych hazardzistów rzucających się w przepaść z pobliskiego klifu do zaciekłych walk między Czerwonymi Khmerami i wojskami wietnamskimi kontrolującymi różne części tej małej miejscowości w latach 80. XX wieku.

Soczi wczoraj i dziś - największy kurort Rosji na zdjęciach archiwalnych i pocztówkach z lat 50. i 70. oraz współcześnie

Ośrodek Bokor został założony w roku 1922 i szybko zdobył popularność wśród francuskich urzędników kolonialnych szukających tu ucieczki od upałów stolicy Phnom Penh, około 150 kilometrów na północy.

W latach 60. był to raj dla śmietanki towarzyskiej. Książę Norodom Sihanouk - znany bon vivant - miał wtedy wystawną rezydencję kilka kilometrów poniżej góry, a w hotelu i kasynie organizowano wielkie przyjęcia dla kambodżańskich elit.

- To musiało być szaleństwo - to musiało wyglądać jak Nicea - mówi Chapman, podziwiając hotel i skupisko budynków rozsianych na omiatanym przez wiatr szczycie góry.
Foto: Thinkstock

Na pobliskim wzgórzu zachował się prawie nienaruszony kościół rzymskokatolicki, artefakt kolonialnych założycieli Bokoru, w którym schronienia szukali Czerwoni Khmerzy podczas swoich potyczek z wietnamska armią.