lecz-300.jpg

PanToto / ziółka / FOTO ZIOŁA Z OPISEM / lecz-300.jpg

Download: lecz-300.jpg

Pobierz

57 KB

(412px x 804px)

BORÓWKA BRUSZNICA
(Vaccinium vitis-idaea L.)

Krzewinka o pędach rozgałęzionych, liściach naprzemianległych, jajowatych, zimotrwałych, pod spodem jaśniejszych i brunatno punktowanych. Różowe kwiaty są zebrane w zwisłe grona na szczytach gałązek. Owocem jest czerwona jagoda. Gatunek ten występuje powszechnie w Europie, Azji i Ameryce, w runie leśnym, zawsze na glebie zakwaszonej. Borówki zbierano już w bardzo dawnych czasach, głównie ze względu na ich wartość odżywczą, ale również jako surowiec do uzyskania barwników do farbowania tkanin.
W celach leczniczych zbiera się liście (Folium Vitis-idaeae) w końcu lata. Suszy się je w miejscu cienistym, przewiewnym, uważając, aby nie zbrunatniały. Zawierają glikozydy (przede wszystkim arbutynę), garbniki, kwasy organiczne, cukry, witaminę C i antybiotyki roślinne. Substancje te działają dezynfekująco i ściągająco. Odwar (1½ łyżki liści na szklankę wody, pić 1/3-1/2 szklanki 2-3 razy dziennie), jest używany przeciw zapaleniom dróg moczowych i żółciowych, przeciw kamicy nerkowej, gośćcom i biegunce. Liście wchodzą w skład ziołowych mieszanek przeciwcukrzycowych.
Dojrzałe jagody są bogate w witaminę C (podobnie jak jagody żurawiny błotnej, w glikozydy fenolowe - arbutynę i metyloarbutynę, w cukry i kwasy organiczne. Osoby cierpiące na kamicę nerkową nie powinny jeść przetworów z brusznic, ponieważ zawierają one kwas szczawiowy.

Okres kwitnienia:
VI-VII
Zbiór liści:
VI-VIII
Zbiór owoców:
VII-IX

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

PanToto

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

lecz-112.jpg

RUMIANEK BEZPROMIENIOWY (Chamomilla suaveolens) Rumiane ...

RUMIANEK BEZPROMIENIOWY (Chamomilla suaveolens) Rumianek bezpromieniowy Roślina jednoroczna o łodydze wzniesionej, bogato rozgałęzionej i gęsto ulistnionej. Liście są pierzastodzielne, siedzące, naprzemianległe. Koszyczki pojawiają się pojedynczo na szczytach rozgałęzień. Mają barwę zielonożółtą, dno stożkowate, puste, bez brzeżnych kwiatów języczkowatych. Owocem jest niełupka. Cała roślina ma przyjemny aromat. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej i Azji Wschodniej. Do Europy został sprowadzony dopiero w ostatnim wieku, do ogrodów botanicznych. Spotyka się go na przydrożach, podwórkach i odłogach. Zastępuje rumianek pospolity w chłodnych rejonach, gdzie ten gatunek nie rośnie. Zbiera się koszyczki (Flos Matricariae discoideae) w pełni rozwoju razem z bardzo krótką szypułką. Po wysuszeniu w miejscu cienistym w cienkich warstwach, których się nie przewraca, uzyskuje się przyjemnie pachnący surowiec, który należy przechowywać w zamkniętych pudłach. Zawiera on olejek eteryczny (w mniejszej ilości niż rumianek pospolity), garbniki, glikozydy i gorycz. Służy do tych samych celów co rumianek pospolity, ale ma mniejszą wartość leczniczą. Odwar jest środkiem pomocniczym przy leczeniu grypy (środek napotny), działa skutecznie w przypadku zaburzeń w trawieniu (środek dezynfekujący i wiatropędny) oraz wypędza pasożyty jelitowe. Odwar o dużym stężeniu służy do płukania jamy ustnej i do obmywania wyprysków skórnych oraz egzem. Okres kwitnienia: IV-VII Zbiór koszyczków: IV-VII

lecz-153.jpg

KOPER WŁOSKI (Foeniculum vulgare) Roślina dwuletnia ...

KOPER WŁOSKI (Foeniculum vulgare) Roślina dwuletnia lub bylina o łodydze wzniesionej, drobno bruzdowanej, liściach naprzemianległych, 3-krotnie pierzastych, o odcinkach włosowatych. Na szczycie łodygi pojawiają się baldachy złożone, utworzone z drobnych, żółtych kwiatów. Owocem jest żebrowana podwójna rozłupnia. Cała roślina przyjemnie pachnie. Gatunek ten, pochodzący ze wschodniej części basenu śródziemnomorskiego, jest obecnie uprawiany w różnych odmianach w polu i w ogrodach. Dla celów leczniczych zbiera się owoce (Fructus Foeniculi). Najlepszą jakość osiąga się przy ręcznym ścinaniu dojrzałych baldachów i pozostawianiu na roślinie innych do czasu ich dojrzewania i masowego zbioru. Owoce suche i oczyszczone przechowuje się w szczelnie zamkniętych pojemnikach, w suchym miejscu. Zawierają do 6% olejku eterycznego (Oleum Foeniculi), którego głównymi składnikami są anetol i fenchon, jak również flawonoidy. Owoce działają rozkurczająco na mięśnie gładkie, przeciwbólowo (kolki) i wiatropędnie oraz wykrztuśnie. Ziółka z kopru włoskiego są zalecane przeciw biegunce i przeciw obstrukcji, do pobudzenia gruczołów mlecznych, przeciw chorobom układu moczowego i jako środek pomocniczy w leczeniu cukrzycy. Z olejku koprowego produkuje się wodę koprową (Aqua Foeniculi) używaną do płukania gardła i przemywania oczu. Koper włoski używany jest przez przemysł kosmetyczny, cukierniczy i produkujący likiery. Jest to doskonała roślina miododajna. Okres kwitnienia: VII-IX Zbiór owoców: VIII-IX

lecz-312.jpg

KUKURYDZA ZWYCZAJNA (Zea mays L.) Roślina jednorocz ...

KUKURYDZA ZWYCZAJNA (Zea mays L.) Roślina jednoroczna, jednopienna, wysoka, o źdźble pełnym, liściach naprzemianległych, równowąskich. Kłoski męskie są zebrane w szczytowe wiechy, kwiatostany żeńskie w postaci kolb są ukryte w pochwach, z których wystają tylko pęczki znamion. Owocem jest ziarniak. Kukurydza pochodzi z Ameryki, ale obecnie jest uprawiana na całym świecie ze względu na jej zalety gospodarcze. W celach leczniczych zbiera się znamiona wraz z szyjkami słupków (Stigma Maydis), gdy zaczynają ukazywać się na szczycie kolby. Obrywa się je ręcznie i suszy w miejscu cienistym, przewiewnym. Zawierają saponiny, olejek eteryczny, garbniki, cukry, substancję tłuszczową i sole mineralne. Są znanym środkiem moczopędnym, działają żółciopędnie i przeciwcukrzycowo oraz często używane są w kuracjach odchudzających. Sporządza się odwar z 2-3 łyżek znamion i 2-2½ szklanki wody i pije 1/2-2/3 szklanki 2-4 razy dziennie. Z kiełków kukurydzy wydobywa się olej, który stanowi główny surowiec do wyodrębniania witaminy E i do wyrobu produktów przeciw parodentozie. Odtłuszczona mąka z kukurydzy, jako pożywna i łatwo strawna, zalecana jest rekonwalescentom i osobom nie tolerującym glutenu pszenicy. Kukurydzę poraża często grzyb głowniowy Ustilago maydis, który przekształca kolby w guzy wypełnione czarnymi zarodnikami. Zarodniki te zawierają alkaloidy działające tak samo jak alkaloidy sporyszu. Okres kwitnienia: VII-VIII Zbiór znamion: VII-VIII

lecz-138.jpg

Krzew o gałązkach brunatnawych, rosnący w widnych lasach ...

Krzew o gałązkach brunatnawych, rosnący w widnych lasach od nizin po góry. Wczesną wiosną pojawiają się białe lub różowe, pachnące kwiaty zebrane w grona; klinowatolancetowate liście rozwijają się dopiero po kwitnieniu. Owocem jest czerwony pestkowiec. Gatunek ten rośnie dziko w dużej części Europy i Azji; w wielu krajach, m.in. w Polsce, znajduje się pod ochroną. Cała roślina jest bardzo trująca. Jej gatunkowa nazwa łacińska pochodzi od słowa mazeriyn = zabijać.W lecznictwie ludowym wawrzynek jest używany do uśmierzania bóli głowy i zębów. Zbiera się korę (Cortex Mezerei), którą należy zdejmować z nieco grubszych gałązek na początku wiosny. Korę wiąże się w pęczki i zawiesza, aby wyschła. Zbiór przeprowadza się w miejscach wyznaczonych, bardzo ostrożnie, aby nie zniszczyć krzewów. Kora zawiera trujące alkaloidy - dafninę i mezereinę. Substancje te działają drażniąco i powodują zaczerwienienie skóry, a stosowane długo - wywołują na niej pęcherze. Dafnina jest również halucynogenna. Roślina ta jest rzadko stosowana jako słaby środek drażniący w leczeniu gośćca. Mazidła i maści wolno stosować tylko pod kontrolą lekarza. Zatrucie czerwonymi owocami zdarza się często; zwłaszcza ulegają mu dzieci. Jego objawem jest palenie w gardle, wymioty i krwotoki. Trzeba natychmiast wezwać lekarza! Okres kwitnienia: III-IV Zbiór kory: II-III

lecz-135.jpg

Drzewo lub krzew o gałęziach kutnerowatych, liściach nap ...

Drzewo lub krzew o gałęziach kutnerowatych, liściach naprzemianległych, jajowatych, filcowatych na dolnej stronie. Duże, różowe kwiaty osadzone są pojedynczo na krótkich szypułkach. Mają przyjemny zapach. Owoc jest jabłkowaty, barwy żółtej, pachnący, omszony. Gatunek ten, pochodzący z Kaukazu, rozprzestrzenił się stopniowo przez kraje śródziemnomorskie sięgając do Europy Środkowej. W starożytności pigwa symbolizowała szczęście, płodność oraz miłość i należała do najbardziej cenionych roślin leczniczych. Surowcem zielarskim są owoce (Fructus Cydoniae) i nasiona (Semen Cydoniae). Zrywa się owoce dojrzałe i dopiero po pewnym czasie kraje i suszy w temperaturze nie przekraczającej 50°C. Ich miąższ zawiera cukry, pektynę, witaminę C, olejek eteryczny, garbniki i kwasy organiczne. Jest używany w odwarze przeciw zaburzeniom żołądkowym, bólom gardła, biegunkom i krwotokom. Suche nasiona zawierają do 22% śluzów, olej, glikozyd amygdalinę i garbniki. Używa się je całe w odwarze, w ilości 1-3 g na szklankę wody, przeciw kaszlowi i nieżytowi żolądka lub jelit. Zmiażdżone nasiona służą do sporządzenia odświeżających opatrunków śluzowych na zranienia, zapalenie stawów, spękania sutek lub rąk. Świeże pigwy służą do produkcji konfitur, kompotów, galaretek i syropów. Okres kwitnienia: V-VI Zbiór owoców: X Zbiór nasion: X

lecz-132.jpg

Drzewo lub krzew o gałęziach najpierw omszonych, później ...

Drzewo lub krzew o gałęziach najpierw omszonych, później nagich. Liście ciemnozielone, o wierzchołku klinowatym, mają klapy głęboko wcięte i białe włoski na dolnej stronie w kątach nerwów. Owoc jest jabłkowaty, jajowaty, czerwony, z resztkami kielicha i jedną sczerniałą szyjką słupka. Jest to gatunek rozpowszechniony w całej Europie, rosnący zwłaszcza na słonecznych wzgónach. Zbiera się kwiaty, liście i owoce (Flos, Folium, Fructus Crataegi), które mają takie same właściwości jak u innych gatunków głogu, a zwłaszcza u głogu dwuszyjkowego (C.laevigata). Owoce zbiera się ręcznie, bez szypułek, po całkowitym dojrzeniu. Suszy się je najpierw na siatkach w suchym miejscu, potem umieszcza w suszarni w temperaturze nie przekraczającej 50°C. Owoce należy przechowywać w zamkniętym opakowaniu w miejscu suchym, ponieważ łatwo pleśnieją. Zawierają kwasy organiczne, garbniki, olejek eteryczny, witaminę C, kompleks witamin B i pektyny. Stosuje się je same lub w mieszance w postaci odwaru albo do sporządzania preparatów wzmacniających mięsień sercowy, regulujących ciśnienie, leczących arteriosklerozę oraz zaburzenia sercowe na tle nerwowym, migreny, zaburzenia podczas przekwitania i bezsenność. Preparaty te mogą być używane wyłącznie pod kontrolą lekarza. Głóg jest często sadzony jako krzew ozdobny, ale te jego odmiany - o kwiatach różowych lub pełnych - są bez wartości leczniczej. Okres kwitnienia: V-VI Zbiór kwiatów: V-VI Zbiór liści: V-VI Zbiór ziela: V-VI Zbiór owoców: IX-XI

lecz-131.jpg

Głóg dwuszyjkowy Krzew o gałęziach szarych, ciernis ...

Głóg dwuszyjkowy Krzew o gałęziach szarych, ciernistych, liściach naprzemianległych, skórzastych, 3-klapowycb. Kwiaty białe lub różowe, są zebrane w baldachogrona. Owoc jest jabłkowaty, jajowaty, czerwony, z resztkami kielicha i 2-3 zaschniętymi szyjkami słupków. Głóg występuje powszechnie w dużej częśi Europy, na skraju lasów, na słonecznych wzgónach. Nazwa łacińska głogu pochodzi od słowa greckiego kratagos = mocny; istotnie, odporne drewno głogu było używane do produkcji broni. Największe właściwości lecznicze mają kwiaty (Flos Crataegi), ale jedynie białe i ne początku kwitnienia. Zrywa się je ręcznie z kawałkiem szypułki, bez innych części. Można również zbierać kwiaty z liśćmi (Folium Crataegi cum flore) lub same liście (Folium Crataegi). Wszystkie te częśa trzeba suszyć w cieniu, bez przewracania, lub w suszarni w temperaturze do 35°C. Kwiaty zawierają glikozyd kwercytrynę, połączoną ze składnikiem cukrowym, kwercetynę i inne flawonoidy, ślady olejku eterycznego i inne substancje. Liście zawierają glikozyd - pochodną 4-ramnozydu witeksyny, sterole i katechiny. Głóg jest używany do obniżania ciśnienia tętniczego krwi i przeciw arteriosklerozie. Działa także uspokajająco na układ nerwowy, ale należy go używać pod kontrolą lekarza. Zbiera się również owoce, które działają tak samo jak owoce C.monogyna.

lecz-126.jpg

PRZYMIOTNO KANADYJSKIE (Conyza canadensis L.) Przymiotn ...

PRZYMIOTNO KANADYJSKIE (Conyza canadensis L.) Przymiotno kanadyjskie Roślina jednoroczna lub dwuletnia o łodydze wzniesionej, owłosionej, gęsto pokrytej lancetowatymi liśćmi. W górnej części łodyga jest rozgałęziona wachlarzowato, a rozgałęzienia kończą się wieloma koszyczkami kwiatowymi barwy jasnożółtej. Owocem jest niełupka z puchem. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej. Sprowadzony do Europy w XVII wieku stał się uciążliwym chwastem ogrodów i pól. Dopiero w ostatnim wieku wykryto jego właściwości lecznicze. Zbiera się kwitnące ziele (Herba Erigeronis), ścinając ręcznie wierzchołki kwitnących pędów. Suszy się je szybko na siatkach w cieniu. W suszarni temperatura nie powinna przekroczyć 40°C. Surowiec zawiera olejek eteryczny, w którego skład wchodzą głównie limonen i dwuterpen - terpineol, a ponadto garbniki i cholinę. Działa głównie ściągająco. Używa się go przede wszystkim jako leku przeciwkrwotocznego, a także przeciw uporczywym biegunkom. Lecznictwo ludowe zaleca napar lub odwar w proporcji 5 łyżeczek do herbaty ziela na ¼ dm3 wody, po 3 filiżanki dziennie. Słabo drażniąc nabłonek nerek, ziółka działają moczopędnie, wskutek czego wpływają dodatnio na przemianę materii. Olejek otrzymany w drodze destylacji ze świeżych roślin jest skutecznym środkiem przeciw pasożytom jelitowym. Okres kwitnienia: VI-X Zbiór ziela: VI-IX

lecz-125.jpg

Konwalia majowa Bylina o sieci kłączy czołgających ...

Konwalia majowa Bylina o sieci kłączy czołgających się, z których wiosną wyrastają liście ogonkowe, a następnie łodyga kwiatostanowa z gronem białych, dzwonkowatych kwiatów. Owocem jest czerwona jagoda. Cała roślina jest trująca. Gatunek ten rośnie w Europie, Azji i Ameryce, zawsze w runie lasów lub cienistych zagajników. Zbiera się ziele, a najczęściej liście (Herba, Folium Convallariae). Suszy się je rozpostarte cienką warstwą w miejscu suchym i przewiewnym lub w suszarni w temperaturze do 40°C. Suchy surowiec jest bezwonny, ma barwę jasnozieloną i gorzki smak. Zawiera trujące glikozydy, jak konwalozyd i konwalatoksynę, saponiny, m.in. konwalarynę, i in. Glikozydy zawarte w konwalii wpływają tonizująco na mięsień sercowy (cardiotonicum). Niektóre składniki działają również przeczyszczająco i wymiotnie. Pachnące wyciągi z kwiatów konwalii są szeroko stosowane przez przemysł perfumeryjny i kosmetyczny. Czerwone jagody są czasem przyczyną zatruć dzieci. Trucizna powoduje paraliż ośrodka oddechowego, toteż konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarza.

lecz-124.jpg

SZCZWÓŁ PLAMISTY (Conium maculatum L.) Szczwół plamisty ...

SZCZWÓŁ PLAMISTY (Conium maculatum L.) Szczwół plamisty Roślina dwuletnia o łodydze wzniesionej, bruzdowanej, rozgałęzionej, z fioletowymi plamami u nasady, z liśćmi naprzemianległymi, 2-3-krotnie pierzastymi. Ogonki liściowe tworzą błoniastą pochwę. Rozgałęzienia kończą się baldachami złożonymi, utworzonymi z drobnych, białych kwiatów. Owocem jest podwójna rozłupnia. Cała roślina jest silnie trująca. Gdy pociera się liście lub gdy roślina więdnie, wydziela się zapach mysi. Szczwół rośnie w zaroślach, ogrodach i na rumowiskach. Jego działanie znane było już w starożytności, a w Grecji antycznej wykorzystywany był do wykonywania wyroków śmierci (np. Sokrates, 399 r. p.n.e.). Zbiera się owoce (Fructus Conii). Po długim suszeniu przechowuje się je w szczelnym opakowaniu. Zbiór i późniejsze manipulacje trzeba przeprowadzać z największą ostrożnością, z daleka od innych roślin leczniczych. Szczwół zawiera głównie trujące alkaloidy (np. koniinę), olejek eteryczny i kwasy organiczne. Należy jednak podkreślić, że alkaloidy są substancjami lotnymi, toteż skutecmość surowca zmniejsza się z upływem czasu. Dawkowany przez lekarza szczwół znieczula nerwy czuciowe (jak nikotyna lub kurara) i łagodzi bóle mięśni wszystkich narządów. Jest również skuteczny w przypadku astmy. Natomiast w większej dawce powoduje bóle głowy, później - śmiertelne zatrucia. Służy do sporządzania maści lub czopków znieczulających bóle prostaty, działa skutecznie przeciw guzom i chorobom nerwowym. W Polsce nie jest stosowany. Okres kwitnienia: VI-IX Zbiór owoców: VIII-IX

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin