a.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
1970 - Joe Cocker – Joe Cocker -
1970 - Joe Cocker – Mad Dogs & Englishmen -
1973 - Joe Cocker – Something To Say -
1975 - Joe Cocker – Jamaica Say You Will -
1976 - Joe Cocker – Stingray -
1978 - Joe Cocker – Luxury You Can Afford -
1982 - Joe Cocker – Sheffield Steel -
1984 - Joe Cocker – Civilized Man -
1986 - Joe Cocker – Cocker -
1986 - Joe Cocker – The Collection -
1987 - Joe Cocker – Unchain My Heart -
1989 - Joe Cocker – One Night Of Sin -
1990 - Joe Cocker – Joe Cocker Live -
1991 - Joe Cocker – Night Calls -
1992 - Joe Cocker – The Best Of Joe Cocker -
1994 - Joe Cocker – Have A Little Faith -
1995 - Joe Cocker - The Essential -
1996 - Celtic Nights -
1996 - Joe Cocker – Organic -
1996 - Return of the Guardians -
1997 - Joe Cocker – Across From Midnight -
1997 - Joe Cocker - Famous -
1997 - Joe Cocker - On Air CD -
1998 - Joe Cocker - Gold -
1998 - Joe Cocker – Greatest Hits -
1999 - Joe Cocker – No Ordinary World -
1999 - Troika (David Arkenstone) - Faeries -
2000 - Joe Cocker – Hit Collection 2000 -
2000 - Troika (David Arkenstone) - Shaman -
2001 - Aquaria - A Liquid Blue Trancescape -
2001 - Joe Cocker – Joe Cocker! -
2001 - The Healing Spirit -
2002 - Aquaria-2 - Jewel In The Sun -
2002 - Joe Cocker – Respect Yourself -
2003 - Joe Cocker – Greatest Love Songs -
2004 - Joe Cocker – Heart & Soul -
2006 - Joe Cocker – Gold -
2007 - Joe Cocker - Classic Cocker -
2007 - Joe Cocker – Hymn For My Soul -
2008 - Joe Cocker – Greatest Hits -
2010 - Joe Cocker – Hard Knocks -
2013 - Joe Cocker – Fire It Up Live -
Belfer -
CD 1 -
CD 2 -
CD1 -
CD2 -
CD3 -
CD4 -
Joe Cocker
Andrzej Zaucha (ur. 12 stycznia 1949 w Krakowie, zm. 10 października 1991 tamże – polski wokalista jazzowy i piosenkarz, także saksofonista altowy i perkusista, instrumentalista, aktor, z zawodu zecer. Był muzycznym samoukiem.
W młodości Zaucha trenował kajakarstwo, był trzykrotnym mistrzem kraju, wytypowano go nawet na IO w Tokio w 1964 roku, ale zrezygnował z udziału na olimpiadzie na rzecz kariery muzycznej.
Współpracował z wieloma znanymi artystami takimi jak Michał Urbaniak, Jan Ptaszyn Wróblewski i Jarosław Śmietana, był także muzycznym samoukiem. W 1971 związał się z grupą Anawa. Dwa lata później wyjechał, by koncertować za granicą. Wydał kilka płyt, wśród których najważniejsze to: „Wołanie o słońce nad światem” (z zespołem Dżamble), „Wszystkie stworzenia małe i duże”, „Stare, nowe, najnowsze”, „Andrzej Zaucha”.
W l.90. wraz z Andrzejem Sikorowskim i Krzysztofem Piaseckim tworzył zespół „Sami”. Uhonorowany wieloma nagrodami, miał na koncie takie przeboje jak: „Byłaś serca biciem”, „Czarny Alibaba”, „C'est la vie - Paryż z pocztówki”, „Bezsenność we dwoje” i „Baw się lalkami”. Wystąpił także w kilku filmach: „Miłość z listy przebojów”, „3 dni bez wyroku” i „Misja specjalna”. Zmarł śmiercią tragiczną w 1991, zastrzelony przed krakowskim Teatrem STU przez Yves’a Goulais’a, który podejrzewał Zauchę o romans ze swoją żoną, Zuzanną Leśniak – Goulais. Artystę pochowano w Krakowie, na Cmentarzu Batowickim.
W młodości Zaucha trenował kajakarstwo, był trzykrotnym mistrzem kraju, wytypowano go nawet na IO w Tokio w 1964 roku, ale zrezygnował z udziału na olimpiadzie na rzecz kariery muzycznej.
Współpracował z wieloma znanymi artystami takimi jak Michał Urbaniak, Jan Ptaszyn Wróblewski i Jarosław Śmietana, był także muzycznym samoukiem. W 1971 związał się z grupą Anawa. Dwa lata później wyjechał, by koncertować za granicą. Wydał kilka płyt, wśród których najważniejsze to: „Wołanie o słońce nad światem” (z zespołem Dżamble), „Wszystkie stworzenia małe i duże”, „Stare, nowe, najnowsze”, „Andrzej Zaucha”.
W l.90. wraz z Andrzejem Sikorowskim i Krzysztofem Piaseckim tworzył zespół „Sami”. Uhonorowany wieloma nagrodami, miał na koncie takie przeboje jak: „Byłaś serca biciem”, „Czarny Alibaba”, „C'est la vie - Paryż z pocztówki”, „Bezsenność we dwoje” i „Baw się lalkami”. Wystąpił także w kilku filmach: „Miłość z listy przebojów”, „3 dni bez wyroku” i „Misja specjalna”. Zmarł śmiercią tragiczną w 1991, zastrzelony przed krakowskim Teatrem STU przez Yves’a Goulais’a, który podejrzewał Zauchę o romans ze swoją żoną, Zuzanną Leśniak – Goulais. Artystę pochowano w Krakowie, na Cmentarzu Batowickim.
