images.jpeg

Basia Trzetrzelewska urodziła się 30 września 1954 roku w Jaworznie. Miała trójkę rodzeństwa: siostrę Ewę i dwóch braci (Romana i Jacka, który zmarł w 1994 roku). W wieku piętnastu lat Basia wraz z zespołem Astra wzięła udział w festiwalu Avant Garde w Kaliszu.

Mimo zamiłowania do muzyki, rodzice chcieli, aby poświęciła się studiowaniu medycyny. Ostatecznie jednak wybrała karierę piosenkarki. W 1972 roku dołączyła do popularnego żeńskiego zespołu wokalnego Alibabki, z którym m.in. wyjechała na tournée do Rosji. Opuściła grupę po dwóch latach. W 1977 roku została przyjęta do zespołu Perfect, w którym grali wówczas Zbigniew Hołdys, Zdzisław Zawadzki i Wojciech Morawski. W tym samym czasie urodził się jej syn Mikołaj. Zrezygnowała z kontynuowania przygody z Perfectem zanim grupa wydała pierwszą płytę. Udała się do Stanów Zjednoczonych, skąd po dwóch latach przeprowadziła się do Londynu. Miała wtedy niespełna 27 lat.

W angielskim czasopiśmie "Melody Maker" przeczytała, że pewien muzyk poszukuje wokalistki. Mimo niezbyt dobrej znajomości języka angielskiego postanowiła zaryzykować i skontaktować się z nim. Kilka dni później razem z Markiem Reillym i Dannym White'em założyła zespół jazzowy o nazwie Bronze. Niedługo potem do grupy dołączył basista Kito Poncioni i tak oto powstał Matt Bianco. Zespół inspirował się w tamtym okresie muzyką z filmów o Jamesie Bondzie i seriali szpiegowskich w stylu "Petera Gunna". Ich pierwszym singlem był kawałek "Get Out of Your Lazy Bed". Promował on debiutancką płytę "Whose Side Are You On?". Była to odważna mieszanka latynoskich rytmów, popu i typowego dla jazzu brzmienia - w dodatku uzupełniona charakterystycznym wokalem Basi. Uzyskała ona później status złotej płyty w Wielkiej Brytanii. W 1985 roku wspólnie z Dannym White'em postanowiła odejść z zespołu i skupić się na karierze solowej.

Po wydaniu trzeciej płyty Basia skoncentrowała się na występach. Jeden z nich, zarejestrowany w Teatrze im. Neila Simona w 1995 roku, posłużył do nagrania albumu koncertowego zatytułowanego "Basia on Broadway". Oprócz jej hitów możemy na nim usłyszeć m.in. piosenkę "Hej, dzień się budzi", którą skomponowała pod koniec lat 60. Katarzyna Gaertner na potrzeby zespołu Alibabki.

Trzy lata później Basia postanowiła wycofać się z życia publicznego i wydała jedynie album zawierający jej najbardziej znane utwory. Płyta "Clear Horizon: The Best of Basia" największy sukces odniosła w Japonii. Następnie pojawiła się jeszcze gościnnie w piosence Taro Hakase "So Nice (Summer Samba)" i ogłosiła przerwę.

Jednym z głównych powodów była śmierć jej matki.

- Czułam, jakby ogromna chmura mnie przykryła - wspomina po latach w wywiadzie dla pisma "Gala". - Unikałam ludzi. Czas płynął, a ta śmierć wciąż bolała jak świeża rana.

Basia nie potrafiła zmusić się do nagrywania kolejnych wydawnictw. Próbowała powrócić z nowym materiałem, ale ostatecznie zarejestrowane przez nią utwory nie pasowały jej wystarczająco i nie była w stanie ukończyć całego albumu. Doszła w końcu do wniosku, że podjęła właściwą decyzję. Dzięki dłuższej przerwie mogła zregenerować siły i cierpliwie poczekać na powrót właściwego nastawienia do pracy. Korzystając z wolnej chwili skupiła się na przebudowaniu domu w rodzinnym Jaworznie.

Po kilku latach zgłosili się do niej przyjaciele, z którymi tworzyła Matt Bianco. Mark Reilly i Danny White przekonali ją wreszcie do powrotu. Rozpoczęły się pierwsze próby a następnie praca nad kolejnym albumem zespołu "Matt's Mood". Ukazał się on w 2004 roku i natychmiast uzyskał pozytywne recenzje. Następnie grupa wyruszyła w najtrudniejszą w karierze Basi trasę - musiała przecież powrócić na scenę po niemal dziesięciu latach przerwy. Koncerty promujące płytę "Matt's Mood" odbyły się m.in. w Japonii i wielu krajach Europy. 12 czerwca 2004 Basia z zespołem pojawiła się w programie "Bar IV - Złoto dla zuchwałych". Jej występ uświetnił finał programu - zaśpiewała wówczas utwory "Ordinary Day", "Half a Minute" i "Wrong Side of the Street".

Basia Trzetrzelewska od 1981 roku żyje z muzykiem Kevinem Robinsonem, który często wspomagał ją komponując dla niej utwory. Największą inspirację stanowi dla niej twórczość Arethy Franklin.