palmowy_2.jpg

ATLAS KRZEWÓW - bozodrzew_gruczolkowaty_000_s.jpg

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. W ...

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, osiągającymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa), a po roztarciu wydzielają intensywny i wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Walor dekoracyjny stanowią zebrane w bardzo gęste, zwisające wiechy owoce bożodrzewu gruczołkowatego. Mają one postać pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują niezwykle efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują również wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu. Ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka czy kasztanowca. Jako wybitnie pionierskie drzewo, ailant jest jednym z najmniej wymagających i zarazem najbardziej inwazyjnych gatunków. Potrafi on zasiedlać bardzo trudne, niedostępne dla innych drzew i krzewów miejsca, takie jak gruzowiska, hałdy itp.; często też wyrasta pomiędzy płytami chodnikowymi czy w szczelinach murów. Z tego właśnie powodu w Nowym Jorku bożodrzewy są nazywane gettowymi palmami lub drzewami dla ubogich. Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Ze względu na podobieństwo liści oraz grube pędy bywa czasem mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z najczęściej występującym u nas sumakiem octowcem (od którego jednak jest znacznie większy i zupełnie różni się owocami).

wiciokrzew2.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wici ...

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie). Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione. Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia. Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października. Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

wiciokrzew1.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wici ...

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie). Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione. Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia. Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października. Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

perukowiec_2.jpg

Perukowiec Cotinus Mill. WYSTĘPOWANIE Perukowiec ...

Perukowiec Cotinus Mill. WYSTĘPOWANIE Perukowiec jest gatunkiem krzewu należącym do rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Nazwa rośliny pochodzi od kwiatostanów, które przypominają perukę. Typowym gatunkiem jest perukowiec podolski (Cotinus coggygria Scop.) W Polsce Perukowiec uprawiany jest jako roślina ozdobna. Pochodzi z południowo-wschodniej Europy aż po tereny Chin i Himalajów. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: zaokrąglony, szeroko rozgałęziony, rośnie wolno osiągając 3-5m wysokości. Drewno: koloru żółtego o charakterystycznym ostrym zapachu. Liście: skrętoległe, jajowate i całobrzegie, nieomszone, na wierzchołku zaokrąglone, długości 3-8cm. Od spodu sino-zielonego koloru, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo lub czerwono. Rozwijają się bardzo późno - pod koniec maja. Kwiaty: bardzo małe, zielonożółte zebrane w luźną, szczytową wiechę o średnicy ok. 20cm. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, bardzo obficie. Po przekwitnieniu szypułki niedorozwiniętych kwiató1) pokrywają się włoskami w kolorze purpury lub szaroróżowymi, przez co cały owocostan staje się bardzo puszysty, co wygląda zachwycająco. Owoc: suchy pestkowiec, długości ok. 4mm, osadzony na szypułkach wśród pierzastych wiech.

perukowiec_1.jpg

Perukowiec Cotinus Mill. WYSTĘPOWANIE Perukowiec ...

Perukowiec Cotinus Mill. WYSTĘPOWANIE Perukowiec jest gatunkiem krzewu należącym do rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Nazwa rośliny pochodzi od kwiatostanów, które przypominają perukę. Typowym gatunkiem jest perukowiec podolski (Cotinus coggygria Scop.) W Polsce Perukowiec uprawiany jest jako roślina ozdobna. Pochodzi z południowo-wschodniej Europy aż po tereny Chin i Himalajów. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: zaokrąglony, szeroko rozgałęziony, rośnie wolno osiągając 3-5m wysokości. Drewno: koloru żółtego o charakterystycznym ostrym zapachu. Liście: skrętoległe, jajowate i całobrzegie, nieomszone, na wierzchołku zaokrąglone, długości 3-8cm. Od spodu sino-zielonego koloru, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo lub czerwono. Rozwijają się bardzo późno - pod koniec maja. Kwiaty: bardzo małe, zielonożółte zebrane w luźną, szczytową wiechę o średnicy ok. 20cm. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, bardzo obficie. Po przekwitnieniu szypułki niedorozwiniętych kwiató1) pokrywają się włoskami w kolorze purpury lub szaroróżowymi, przez co cały owocostan staje się bardzo puszysty, co wygląda zachwycająco. Owoc: suchy pestkowiec, długości ok. 4mm, osadzony na szypułkach wśród pierzastych wiech.

ligustr_ligustrum.jpg

Ligustr pospolity Ligustrum vulgare L. WYSTĘPOWANI ...

Ligustr pospolity Ligustrum vulgare L. WYSTĘPOWANIE Ligustr pospolity jest gatunkiem rośliny z rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Występuje w Europie zachodniej, środkowej i południowej, w północno-zachodniej Afryce, południowo-zachodniej Azji oraz na Kaukazie. W Polsce jest pospolitym krzewem uprawnym. W naturalnych, zdziczałych stanowiskach występuje rzadko, miejscowo w okolicach Gdyni i na południu koło Przemyśla, często w zaroślach na słonecznych, ciepłych stanowiskach. Do gatunków flory Polski obok Ligustru pospolitego zaliczamy Ligustr jajolistny i Ligustr tępolistny. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: krzew dorastający do 2-3m wysokości, gęsto ugałęziony. Starsze gałęzie cienkie, łatwo się uginają i nierzadko zakorzeniają w ziemi dając początek nowym krzewom. Pędy: młode pędy są skąpo owłosione, starsze są natomiast nagie, zimą zielonawoszare. Drewno: ciężkie, twarde i trudno łupliwe. Liście: eliptyczne (3-6cm długości), całobrzegie, nagie, ciemnozielone, osadzone na krótkich ogonkach. Opadają na zimę lub częściowo pozostają na krzewie. Kwiaty: małe, białej barwy, zebrane w gęste szczytowe wiechy o charakterystycznym zapachu. Kwitnie VI-VII. Owoc: czarne, błyszczące jagody, długo utrzymują się na krzewie. Są trujące. Rozmnażanie: z nasion oraz sadzonek zielnych i zdrewniałych.

trzmielina_euonymus_1.jpg

Trzmielina zwyczajna (europejska) Euonymus europaeus ...

Trzmielina zwyczajna (europejska) Euonymus europaeus L. WYSTĘPOWANIE Trzmielina zwyczajna jest krzewem należącym do rodziny dławiszowatych (Celastraceae). Naturalnie występuje w Azji i Europie. W Polsce jest dosyć pospolita w lasach i zaroślach na całym niżu oraz w niższych terenach górskich. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: krzew rozłożysty, dorastający do 3m wysokości. Łodyga: młode gałązki są oliwkowozielone i gładkie, natomiast starsze są czterokanciaste. Do pędów przylegają pączki z jasnymi, dwubarwnymi łuskami. Liście: kształt eliptyczny (3-9cm dł.), zaostrzone z klinowatą podstawą i o piłkowanych brzegach, jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty: drobne, koloru blado-zielonego, zebrane na szczytach gałązek w pozorne baldaszki, ukazują się w V. Owoc: czterograniasta torebka w kolorze różowym. Pozostają na krzewie po opadnięciu liści. Są trujące. Rozmnażanie: przez odkłady.

trzmielina_euonymus_2.jpg

Trzmielina zwyczajna (europejska) Euonymus europaeus ...

Trzmielina zwyczajna (europejska) Euonymus europaeus L. WYSTĘPOWANIE Trzmielina zwyczajna jest krzewem należącym do rodziny dławiszowatych (Celastraceae). Naturalnie występuje w Azji i Europie. W Polsce jest dosyć pospolita w lasach i zaroślach na całym niżu oraz w niższych terenach górskich. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: krzew rozłożysty, dorastający do 3m wysokości. Łodyga: młode gałązki są oliwkowozielone i gładkie, natomiast starsze są czterokanciaste. Do pędów przylegają pączki z jasnymi, dwubarwnymi łuskami. Liście: kształt eliptyczny (3-9cm dł.), zaostrzone z klinowatą podstawą i o piłkowanych brzegach, jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty: drobne, koloru blado-zielonego, zebrane na szczytach gałązek w pozorne baldaszki, ukazują się w V. Owoc: czterograniasta torebka w kolorze różowym. Pozostają na krzewie po opadnięciu liści. Są trujące. Rozmnażanie: przez odkłady.

palmowy_2.jpg

Jagoda45