berberys_berberis_2.jpg

Berberys Berberis WYSTĘPOWANIE Berberys jest rodz ...

Berberys Berberis WYSTĘPOWANIE Berberys jest rodzajem krzewów z rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss.), do której należy ok. 450 gatunków. Naturalnie występuje w Ameryce, Afryce i Eurazji. W Polsce dziko rośnie tylko berberys pospolity. CHARAKTERYSTYKA Liście: liście na długopędach przekształcone są w ciernie, natomiast w ich kątach wyrastają liście skupione w wiązki i kwiaty. Liście są pojedyncze, piłkowane, zimozielone lub opadające. Kwiaty: są niewielkie, jasnożółte, skupione w kwiatostanach. Kwitnienie V-VI. Owoce: zwykle czerwone, podłużne jagody. Pojawiają się latem i dojrzewają na jesieni. Zimą stanowią cenne pożywienie dla ptaków.

magnolia_posrednia_000_s.jpg

Krzew lub małe drzewko liściaste o krótkim, nisko rozgał ...

Krzew lub małe drzewko liściaste o krótkim, nisko rozgałęzionym pniu i luźnej, często bardzo rozłożystej koronie. Jak ogólnie wiadomo, głównym wyróżnikiem magnolii są ich piękne wielkie kwiaty podobne do tulipanów. Co ciekawe, kwiaty te należą do najstarszych i najbardziej prymitywnych spośród wszystkich roślin okrytozalążkowych. Tak samo zresztą, jak same magnolie, które wraz z tulipanowcami przeżywały swój rozkwit przed około 50 milionami lat. U magnolii Soulange'a płatki korony (dokładniej listki okwiatu - patrz opis kwiatów) od wewnątrz są białe, od zewnątrz zaś rożowo lub purpurowo nabiegłe. Kwiaty zakwitają przed rozwojem liści, a ponieważ są tworzone wyjątkowo licznie, gęsto obsypane nimi bezlistne drzewa wyglądają wręcz oszałamiająco. Magnolie bywają czasami nazywane "kapryśnymi arystokratkami". Ma to związek z ich dużymi wymaganiami glebowymi oraz wrażliwością na szereg niekorzystnych czynników takich jak mróz, susza, zanieczyszczenia powietrza itp. Rzeczywiście, czasami trudno im dogodzić. Biorąc jednak pod uwagę doznania natury estetycznej towarzyszące przebywaniu w pobliżu kwitnących magnolii, poniesiony trud w pełni się opłaca. Potwierdzeniem tego niech będzie fakt, że sztucznie wyhodowana prawie 200 lat temu magnolia pośrednia jest dziś jedną z najpopularniejszych i najbardziej cenionych roślin ozdobnych, uprawianych w wielu regionach całego świata, w tym także w Polsce. Dzięki swoim niewielkim rozmiarom jest często sadzona nie tylko w parkach i ogrodach, ale także, a może nawet przede wszystkim w przydomowych ogródkach.

bozodrzew_gruczolkowaty_000_s.jpg

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. W ...

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, osiągającymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa), a po roztarciu wydzielają intensywny i wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Walor dekoracyjny stanowią zebrane w bardzo gęste, zwisające wiechy owoce bożodrzewu gruczołkowatego. Mają one postać pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują niezwykle efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują również wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu. Ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka czy kasztanowca. Jako wybitnie pionierskie drzewo, ailant jest jednym z najmniej wymagających i zarazem najbardziej inwazyjnych gatunków. Potrafi on zasiedlać bardzo trudne, niedostępne dla innych drzew i krzewów miejsca, takie jak gruzowiska, hałdy itp.; często też wyrasta pomiędzy płytami chodnikowymi czy w szczelinach murów. Z tego właśnie powodu w Nowym Jorku bożodrzewy są nazywane gettowymi palmami lub drzewami dla ubogich. Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Ze względu na podobieństwo liści oraz grube pędy bywa czasem mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z najczęściej występującym u nas sumakiem octowcem (od którego jednak jest znacznie większy i zupełnie różni się owocami).

bluszcz_pospolity_000_s.jpg

Ten najbardziej rozpowszechniony w Europie i jedyny natu ...

Ten najbardziej rozpowszechniony w Europie i jedyny naturalnie występujący w Polsce gatunek bluszcza jest typowym przedstawicielem swojego rodzaju. Podobnie jak inne bluszcze, ma on postać zimozielonego pnącza o zdrewniałej łodydze. Wytwarzane na płonych pędach korzenie przybyszowe stanowią mechanizm czepny pozwalający roślinie wspinać się na różnego rodzaju obiekty. Obiektami tymi są zazwyczaj drzewa, ale równie dobrze mogą to być skały, ściany budynków, słupy itp. W ten sposób nie posiadający klasycznego pnia bluszcz pospolity może osiągać "wysokość" nawet do 20m. Ale bluszcz wcale nie musi rosnąć pionowo. Jeśli na swej drodze nie napotka żadnych przeszkód, na które mógłby się wspiąć, będzie po prostu płożyć się po ziemi. Należy wyraźnie podkreślić, że w odróżnieniu od np. jemioły, bluszcz nie jest rośliną pasożytniczą. Posiada on normalne, rosnące w ziemi korzenie, a czepiające się drzewa korzenie przybyszowe odgrywają jedynie rolę mechanicznych chwytników. Początki uprawy bluszczu sięgają starożytności; odgrywał on istotną rolę np. w kulcie Dionizosa. Obecnie rośliny te są często uprawiane ze względu na swoje zimozielone liście oraz możliwość efektownego pokrywania powierzchni, które z różnych powodów nie powinny być widoczne. W Polsce na stanowiskach naturalnych bluszcz pospolity podlega ochronie gatunkowej.

wiciokrzew2.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wici ...

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie). Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione. Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia. Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października. Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

wiciokrzew1.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wici ...

Wiciokrzew, Suchodrzew Lonicera WYSTĘPOWANIE Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie). Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione. Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia. Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października. Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

bez_czarny2.jpg

Bez czarny Sambucus nigra WYSTĘPOWANIE Krzew z ro ...

Bez czarny Sambucus nigra WYSTĘPOWANIE Krzew z rodziny przewiertniowatych, nazywany także bzem lekarskim, bzem aptecznym, bzem białym, bzem pospolitym.. Występuje w stanie dzikim w Europie, północnej Afryce, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. W Polsce spotykany na całym obszarze kraju do wysokości 1100m n.p.m. CHARAKTERYSTYKA Pokrój: zazwyczaj wysoki krzew, rzadko o pokroju drzewiastym do wysokości 6m. Kora: młoda kora jest zielonawo-szarawa. Z wiekiem staje się szara i spękana. Cechą charakterystyczną jest to, że gałązki w środku są wypełnione białym, lekkim rdzeniem. Liście: są nieparzysto-pierzastozłożone, o długości do 30cm, złożone z 5-7 naprzeciwległych, eliptycznych listków, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasne, ostro piłkowane. Po roztarciu nieprzyjemnie pachnące. Kwiaty: białe lub kremowe o średnicy około 5mm, o mdłym zapachu. Kwitnie od maja do czerwca. Owoce: czarne, mięsiste pestkowce, lśniące i soczyste o średnicy 6 do 15mm. Początkowo zielone, potem czerwieniejące, aby w końcowej fazie nabrać czarno-fioletowego koloru. Owoce dojrzewają w lipcu i sierpniu.

pecherznica_physocarpus_2.jpg

Pęcherznica, tawułowiec Physocarpus WYSTĘPOWANIE ...

Pęcherznica, tawułowiec Physocarpus WYSTĘPOWANIE Rodzaj Pęcherznica (Physoarpus) należy do rodziny Różowatych (Rosaceae Juss.) i jest reprezentowany przez 10 gatunków krzewów liściastych naturalnie występujących w Ameryce Północnej oraz we wschodniej Azji. W Polsce uprawiany jest od niedawna jeden gatunek - pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolis) CHARAKTERYSTYKA Liście: zrzucane na zimę, ułożone naprzemianlegle na łodydze. Liście są pojedyncze, dłoniasto klapowane o kształcie jajowatym, okrągłym bądź nerkowatym. Kwiaty: małe, białe, kubkowate, pięciopłatkowe zebrane w szczytowe baldachogrona. Pojawiają się wczesnym latem (czerwiec). Przyciągają pszczoły i motyle. Owoce: pęcherzykowate, zebrane meszki. Pojawiają się latem i dojrzewają na jesieni. Schną i brązowieją by podzielić się i uwolnić nasiona. Zimą stanowią pożywienie dla ptaków.

berberys_berberis_2.jpg

Jagoda45