3.jpg

Jagoda45 / BIBLOTEKA / ☜ ☞Ciekawostki☜ ☞ / Magiczne miejsca świata / 3.jpg

Download: 3.jpg

Pobierz

248 KB

(800px x 532px)

Dzieci z ludu Bayei, jednego z wielu zamieszkujących deltę rzeki Okawango, uczą się krótkiego wierszyka: „Jestem rzeką. Na powierzchni niosę życie. Niżej czyha śmierć”. „Śmierć” odnosi się do żyjących w tych wodach krokodyli, zagrażających zarówno ludziom, jak i zwierzętom.

Dziki raj na powierzchni oraz pod wodą

Z kosmosu delta wygląda jak ślad ptasiej stopy. Ten labirynt jezior, lagun i ukrytych kanałów rozciągający się na powierzchni ponad 15 000 km2 tworzy największą śródlądową deltę świata.

Rzeka Okawango nie łączy się z morzem – uchodzi do kotliny i wpada w pułapkę spękanej i wysuszonej pustyni Kalahari. Jak magnes przyciąga zwierzęta, których egzystencja zależy od delty, zwłaszcza od sezonowych wylewów rzeki. Każdego roku do delty trafia 11 km3 wyjątkowo czystej wody, a to z uwagi na brak jakiekolwiek działalności rolniczej czy przemysłowej na brzegach okolicznych rzek.

Deltę zamieszkuje pięć grup etnicznych, spośród których każda ma odrębną tożsamość oraz język. Ludzie ci dzielą swoją ziemię z niezliczonymi gatunkami zwierząt, takich jak słonie afrykańskie, bawoły, hipopotamy, różne gatunki antylop, żyrafy, lwy, likaony, zebry, ibisy i wiele, wiele innych – w tym oczywiście krokodyle. W końcu to jeden z najbogatszych w faunę i florę zakątków planety.

Jeśli zmiany klimatu będą postępować, to zmniejszy się ilość opadów zasilających wody dorzecza Okawango. Spowoduje to wysychanie bagien na terenie delty, zwiększając tym samym ryzyko pożarów uwalniających do atmosfery duże ilości gazów cieplarnianych.

Plemiona zamieszkujące deltę mogą być zmuszone do opuszczenia swoich domów. W najlepszym wypadku, aby przetrwać, będą musiały dostosować się do nowych warunków. Tak czy inaczej, jedyna w swoim rodzaju społeczność delty Okawango jest zagrożona.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Jagoda45

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Magiczne miejsca świata

Są takie miejsca, obok których nikt nie przejdzie obojętnie. Niektóre zachwycają naturą, inne architekturą. Wszystkie mają w sobie magię, która przyciąga miliony turystów. Oto kilka z nich.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

2.jpg

Kiedy w 1936 roku ukazała się powieść Ernesta Hemingwaya ...

Kiedy w 1936 roku ukazała się powieść Ernesta Hemingwaya „Śniegi Kilimandżaro”, ten pokryty śnieżną czapą wschodnioafrykański szczyt nie tylko zyskał popularność, ale wręcz stał się legendą. Białe śniegi w Domu Boga Jednak dla Masajów, zamieszkujących równiny u stóp Kilimandżaro, góra ta była żywą legendą od niepamiętnych czasów. Nazywają ją Ngàja Ngái, co oznacza „Dom Boga”. Kiedy się patrzy z równin, szczyt Kilimandżaro wygląda jakby wynurzał się z pierścienia mgły i chmur okalających dolne, porośnięte lasem partie góry. Kiedy szczyt został opisany przez Hemingwaya, śnieżna czapa już powoli zaczynała topnieć. Między rokiem 1912 a 2003 zmiany klimatyczne spowodowały zmniejszenie pokrywy lodowej o 80%, a jak się szacuje, resztki śnieżnej czapy znikną zupełnie do 2020 roku. Samo zniknięcie śniegu ze szczytu Kilimandżaro nie będzie miało większego wpływu na ekosystem, gdyż daje on źródło zaledwie kilku potokom. Jednak symboliczny wymiar tej zmiany będzie ogromny: unaoczni, w jak błyskawicznym tempie zmienia się klimat. Na niższej położonych stokach góry już zaobserwowano zmniejszenie się ilości ciężkich chmur, które przynosząc górskim lasom mgielnym opady atmosferyczne i parę wodną, nawadniają lasy i zasilają rzeki. Jest to spowodowane wzrostem temperatury powietrza i zmniejszeniem ilości wilgoci w atmosferze. Tendencja ta prawdopodobnie będzie się nasilała, ale już teraz odnotowuje się zwiększoną częstotliwość pożarów lasów. Jeśli dodać do tego wynikające z działalności ludzkiej wycinanie lasów, zamienianych na obszary uprawne i osadnicze, ilość opadów jeszcze bardziej się zmniejszy. Miałoby to dalsze tragiczne konsekwencje dla zbiorowisk leśnych, a także ograniczyłoby dostęp do wody ludów Chagga i Masajów, zamieszkujących podnóże Kilimandżaro.

3bae9c35cd20a9841577e5999dbca2c3.jpg

Mont Saint-Michel, Francja Mont-Saint-Michel jest jed ...

Mont Saint-Michel, Francja Mont-Saint-Michel jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc we Francji. Jest to wyspa, którą pomimo niebezpieczeństw, co roku odwiedza ponad 100 tys. turystów. Zatoka, nad którą rozciąga się wysepka, podlega zjawisku ruchomych piasków, opisanych przez Victora Hugo.

bae820aca802cae82337de5d7dd3a28f.jpg

Meteory, Grecja Pionowe skały w kształcie maczug i sz ...

Meteory, Grecja Pionowe skały w kształcie maczug i szpikulców wydają się niedostępne. A jednak na ich szczytach wybudowano klasztory. Do wielu z nich mnisi dostają się w koszach wciąganych na linach. Część jest osiągalna dla turystów, szczyt zdobywa się wchodząc po stromych schodach. Na zwiedzanie warto poświęcić cały dzień. Kręcono tu liczne filmy, m.in. jeden z odcinków Bonda - "Tylko dla twoich oczu" czy film akcji "Sky Riders".

dfd1c6248892f9d39fc7e4d45cf5fc0a.jpg

Kapadocja, Turcja Ten surrealistyczny, baśniowy krajo ...

Kapadocja, Turcja Ten surrealistyczny, baśniowy krajobraz, między Urgüp a Nevsehir: grzyby skalne z kapeluszami i tufowe stożki, w których wykuto domy, wyrzeźbiła sama natura deszczem i wiatrem. Z małą pomocą dłuta w ręku człowieka. Kapadocja to kraina położona w Turcji, we wschodniej części Anatolii Środkowej. Jej wizytówką jest Göreme. Można zamieszkać tam w jednym z licznych pensjonatów - wydrążonych pieczarach, które z okienkami wyglądają jak ogromne kopce termitów. W czasach Bizancjum pustelnicy wykuwali w skałach samotnie. Mnisi łączyli się w większe grupy i kuli świątynie ozdabiając je freskami przedstawiającymi postaci świętych i sceny biblijne.

388ed099f87fc72079c4d8fc804ce556.jpg

Zahara de la Sierra, Hiszpania U podnóża ruin średnio ...

Zahara de la Sierra, Hiszpania U podnóża ruin średniowiecznego mauretańskiego zamku w Andaluzji, krainie w południowej Hiszpanii, leży małe, otoczone zielonymi pastwiskami i oliwnymi gajami miasteczko Zahara de la Sierra – jedno ze słynnych andaluzyjskich „pueblos blancos”, czyli „białych miast”. Najważniejszą rośliną uprawną w regionie są oliwki; ich plantacje zajmują 1,6 miliona ha dolin oraz pagórkowatych zboczy. Lasy i góry obfitują w liczne gatunki zwierząt i roślin, czasami bardzo rzadkich, a ludzie mieszkają tu od zarania dziejów, o czym świadczą słynne malowidła skalne w jaskini La Pileta.

29.jpg

Między Australią a Hawajami, w jednym z najodleglejszych ...

Między Australią a Hawajami, w jednym z najodleglejszych zakątków świata leży państwo Tuvalu. Jego powierzchnia to zaledwie 26 km2 , co czyni je czwartym wśród najmniejszych państw. Na terytorium Tuvalu składają się rozsiane na wodach Oceanu Spokojnego, na długości prawie 700 km, tropikalne wysepki. Tworzą one niewielkie atole koralowe, otaczające zamknięte między nimi błękitne laguny. Czwarte miejsce na liście najmniejszych państw świata Dziewięć atoli koralowych Tuvalu zamieszkuje obecnie zaledwie 11 000 ludzi. Pielęgnują oni niepowtarzalną polinezyjską kulturę i tradycyjny styl życia, w którym każda rodzina odgrywa określoną rolę w społeczności, zajmując się na przykład łowieniem ryb lub budowaniem domów. Nazwa kraju oznacza „ósemka stojąca razem” i wywodzi się z czasów, kiedy tylko osiem spośród dziewięciu atoli było zamieszkanych. Możliwe jednak, że w przyszłości na żadnym z nich nie będzie żywego ducha. Najwyższy punkt Tuvalu ma wysokość 5 m n.p.m., dlatego państewko jest jednym z najniżej położonych miejsc na Ziemi, wyjątkowo wrażliwym na sztormy i wahania poziomu morza. Jeśli zgodnie z przewidywaniami poziom ten podniesie się o 60 cm do końca XXI wieku, część płaskich wysp znajdzie się pod wodą, intruzje słonej wody morskiej spowodują zaś degradację zasobów wody słodkiej i gleb, co negatywnie wpłynie na jakość i ilość zbiorów tak ważnych roślin użytkowych, jak palma kokosowa, kolokazja (taro) czy banany. Ponadto rosnąca temperatura oceanu oraz jego zanieczyszczenie będą miały destrukcyjny wpływ na rozwój koralowców. Może to doprowadzić do powolnego zanikania budowanych przez nie raf, co oznaczałoby stopniową utratę ważnego elementu ochrony wybrzeża i fundamentu życia na wyspach. Tuvalu cierpi również na tak zwany efekt King Tide – wysokiej fali, która podnosi poziom oceanu ponad przeciętny. Jeśli dodać do tego globalne podwyższenie się poziomu oceanu światowego, może to doprowadzić do całkowitego zatopienia Tuvalu i zmusić mieszkańców do opuszczenia kraju.

3.jpg

Dzieci z ludu Bayei, jednego z wielu zamieszkujących del ...

Dzieci z ludu Bayei, jednego z wielu zamieszkujących deltę rzeki Okawango, uczą się krótkiego wierszyka: „Jestem rzeką. Na powierzchni niosę życie. Niżej czyha śmierć”. „Śmierć” odnosi się do żyjących w tych wodach krokodyli, zagrażających zarówno ludziom, jak i zwierzętom. Dziki raj na powierzchni oraz pod wodą Z kosmosu delta wygląda jak ślad ptasiej stopy. Ten labirynt jezior, lagun i ukrytych kanałów rozciągający się na powierzchni ponad 15 000 km2 tworzy największą śródlądową deltę świata. Rzeka Okawango nie łączy się z morzem – uchodzi do kotliny i wpada w pułapkę spękanej i wysuszonej pustyni Kalahari. Jak magnes przyciąga zwierzęta, których egzystencja zależy od delty, zwłaszcza od sezonowych wylewów rzeki. Każdego roku do delty trafia 11 km3 wyjątkowo czystej wody, a to z uwagi na brak jakiekolwiek działalności rolniczej czy przemysłowej na brzegach okolicznych rzek. Deltę zamieszkuje pięć grup etnicznych, spośród których każda ma odrębną tożsamość oraz język. Ludzie ci dzielą swoją ziemię z niezliczonymi gatunkami zwierząt, takich jak słonie afrykańskie, bawoły, hipopotamy, różne gatunki antylop, żyrafy, lwy, likaony, zebry, ibisy i wiele, wiele innych – w tym oczywiście krokodyle. W końcu to jeden z najbogatszych w faunę i florę zakątków planety. Jeśli zmiany klimatu będą postępować, to zmniejszy się ilość opadów zasilających wody dorzecza Okawango. Spowoduje to wysychanie bagien na terenie delty, zwiększając tym samym ryzyko pożarów uwalniających do atmosfery duże ilości gazów cieplarnianych. Plemiona zamieszkujące deltę mogą być zmuszone do opuszczenia swoich domów. W najlepszym wypadku, aby przetrwać, będą musiały dostosować się do nowych warunków. Tak czy inaczej, jedyna w swoim rodzaju społeczność delty Okawango jest zagrożona.

014d168653194db676c9c9bbcda3d477.jpg

Kanion Antylopy, USA Krajobraz Ameryki Północnej obfi ...

Kanion Antylopy, USA Krajobraz Ameryki Północnej obfituje w malownicze formacje skalne. Jedną z nich jest szczelinowy Kanion Antylopy. Leży na terenie rezerwatu plemienia Nawaho, w stanie Arizona. Wyjątkowe formy powstały na skutek tzw. błyskawicznych powodzi, podczas których woda wyrzeźbiła w piaskowcu prawdziwe cuda.

23.jpg

Kraina Kakadu w północnej Australii od ponad 40 000 lat ...

Kraina Kakadu w północnej Australii od ponad 40 000 lat jest ojczyzną aborygeńskich klanów. Założono tu Park Narodowy Kakadu, słynący z wyjątkowego połączenia kultury z przyrodą, czego przykładem są naskalne malowidła sprzed ponad 25 000 lat. Wilgotny klimat monsunowy zapewnia tu doskonałe warunki rozwoju bogatej faunie i florze. Kraina żywej kultury Podmokłe, żyzne tereny Kakadu są domem dla ponad 60 gatunków ptaków wodnych, a wiosną przyciągają także około 30 gatunków ptaków migrujących z siedlisk godowych na Syberii i w Chinach. Wzdłuż rozlewisk ciągną się lasy bagienne z dominacją melaleuki, dające schronienie miodojadom, lorom oraz innym ptakom żywiącym się nektarem kwiatów. Lasy bagienne są niezwykle cenne dla ludności aborygeńskiej. Budowane przez Aborygenów z rosnących tu drzew czółna powstają przez wyginanie długich pojedynczych płatów kory. W Parku Narodowym Kakadu mieszka około 500 Aborygenów, którzy nadal żyją w zgodzie z odwieczną zasadą: troszczyć się o ziemię. Ich egzystencja w dużej mierze zależy od licznych turystów odwiedzających tutejsze porośnięte liliami szlaki wodne. Zmiany klimatyczne zagrażają obecnie całemu ekosystemowi Kakadu, co negatywnie wpłynie także na warunki życiowe Aborygenów. Podnoszenie się poziomu morza spowoduje intruzję słonej wody w głąb lądu, co może zniszczyć lasy bagienne, a także zmienić część żyznych rozlewisk w zasolone, wysychające błotnisko. Jeśli tak się stanie, wiele gatunków ptaków opuści park, co będzie tragiczne w skutkach dla całej przyrody mokradeł. Z pewnością zmniejszy to również turystyczną atrakcyjność regionu..

8.jpg

Pustynia Namib jest uznawana za najstarszą pustynię świa ...

Pustynia Namib jest uznawana za najstarszą pustynię świata. Rozciąga się wzdłuż wybrzeża Atlantyku w południowo-zachodniej Afryce i stanowi największe skupisko ruchomych wydm na Ziemi – za przyczyną tworzących je wiatrów znad oceanu osiągają one nawet 300 m wysokości. „Namibia” znaczy „kraina otwartych przestrzeni”, a nazwę tę kraj zawdzięcza właśnie pustyni. Kraina otwartych przestrzeni Wydmy poruszają się z prędkością około 20 m rocznie. Przesuwając się w głąb lądu, zmieniają krajobraz buszu i sawanny, z dominującymi tu trawami, pojedynczymi drzewami oraz wieloma rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt występującymi tylko w tym regionie. Koczownicze plemiona od wieków przemierzają te tereny w poszukiwaniu pastwisk dla bydła. Dla ginących gatunków fauny i flory, a także w ogóle dla życia sawanny i buszu, bezcenna jest woda, występująca tu zwykle pod postacią mgieł i rzadko padających deszczów niesionych zachodnim wiatrem znad morza. Zmiany klimatyczne prawdopodobnie spowodują nasilenie atlantyckich wiatrów i częstsze susze na pustyni Namib. Co za tym idzie, radykalnie zwiększy się liczba wędrujących wydm, które jeszcze szybciej będą się przemieszczały na wschód, w głąb lądu, zagrażając roślinności, dzikiej zwierzynie oraz tradycyjnej formie życia nomadów. Szacuje się, że wzrost średniej temperatury o 2,1°C spowodowałby wyginięcie 41–51% gatunków żyjących obecnie jedynie w Namibii. Jak wynika z prognoz, w ciągu następnych 80 lat temperatury mają tam wzrosnąć nawet o 3,5°C.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin