0383.gif

Grzecznydiabelek / WIERSZE KAREN 55 / 0383.gif

Download: 0383.gif

Pobierz

160 KB

(450px x 469px)

Na zawsze razem

Mów do mie szeptem z ukołysaniem,
nuć dla mnie bajki księżyca,
gdy się obudzę w jasny poranek
będę jutrzenkę przemycać.

We lśniącej rosie,boso po trawie,
wśród cieni drzew topić troski.
Mów do mnie szeptem,aby nie spłoszyć
myśli radosnej wiosny.

Wiosny natchnionej barwami tęczy
rozkołysanej w swym blasku.
Dotyk jej sprawia,że budzi życie
w martwych dolinach o brzasku.

Mów do mnie miły o swych tęsknotach
jako mi obiecałeś,
że już na zawsze będziemy wspólnie
przeżywać to bajanie.

Nim zgasną światła,nim gwiazdy białe
utoną w falach nieba,
Ty mój kochany jesteś balsamem
i więcej mi nie trzeba.

Karen55...

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Grzecznydiabelek

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

2f8a6bc88ff20128057350da518cfe64_th2.gif

ChomikImage(5).jpg

Radosna symfonia Zakwitły jabłonie, wiśnie zapachnia ...

Radosna symfonia Zakwitły jabłonie, wiśnie zapachniały w pąkach różanych zapłonął sad cały. Listowiem szeleszczą czupryny zielone z wiatru chichotem zanucił skowronek. A niebo błękitnym potokiem rozlane, tańczy cyraneczka oczy roześmiane. I tak beztrosko po rozgrzanym niebie mkną białe baranki okrętowym ściegiem. Jeszcze bujna trawa srebrzy się od rosy i słońce rozpuszcza jasno-złote włosy. Nim falą muzyka w akordach popłynie, ten koncert cudowny zagram na pianinie. Niech się wyplotą grilandowe nuty w aromatach wiosny z majowej batuty.

clock-3830_640.jpg

Naprzeciw zegara Czas nie ma dla mnie litości,gna ze ...

Naprzeciw zegara Czas nie ma dla mnie litości,gna ze startu wyrwany, nie cofnę żadnej sekundy w tej walce jestem przegrany. Gdybym stanął naprzeciw,wskazówki zegara połamał, wtem padnę jak powalony-pan zegar wojenny mądrala. Czasem umila jak z łaski i radość rozdaje za grosze, lecz przyjdzie godzina tułaczki na barkach ciężary uniosę. Nie,nie przystanę zziajany i potu z czoła nie zetrę, zanim zadudni taraban i nowy tytuł zdobędę. Może i warto było,wiadomo za ile sił danych, noszę znamiona na sobie,kolejne odnoszę rany. Zupełnie jak zwykły robotnik w harówce od świtu do nocy, pozwól mi czasie odpocząć,jestem w zupełnej niemocy. Żal wypala mą duszę,umyka mi łezka za łezką, przestań mi czasie naliczać,rachunek wystawiać pod kreską. Pójdę najlepiej ubogi z pustą kieszenią,bez chleba, niczego od ciebie nie żądam,niczego mi już nie potrzeba. Choć płyniesz do przodu jak rzeka i stale wyznaczasz kierunek, mam teraz większą siłę i wiary mocniejszy ładunek. Czuję na sobie tę radość jak blask promiennego słońca. Nie będę się z czasem uganiał,uganiał wciąż tak bez końca. Karen55...

dsc08587.jpg

Zakochany wrzesień Chłodniejsze noce,chłodniejsze dni ...

Zakochany wrzesień Chłodniejsze noce,chłodniejsze dni nicią pajęczą utkane sny, barwami liści złoci się jesień z wiatrem szybuje pachnący wrzesień. Pod kasztanowym drzewem przysiada, zrumienił wszystkie owoce w sadach, hulał jak wariat na polu w lesie, echo wołało- szalony wrzesień! Zerkała smutno jarzębina, co ten niecnota tutaj wyczynia. Szelmowskim śmiechem wąsa podwinął, pragnąc zatańczyć z piękną dziewczyną. Porwał ją zgrabnie w swoje objęcia, co było dalej nie mam pojęcia. Wiem,że płonęła w czerwieni cała swoje mu serce ofiarowała. On cicho umknął w noc księżycową, choć mocno kochał jarzębinową. Melodia w duszy miłosna grała słodką radością go upajała. Zabrał ze sobą chwilę westchnienia, co zawsze była w jego marzeniach. Spoczął szczęśliwy na wrzosowiskach cały pokryty w pożółkłych listkach. Chłodniejsze noce,chłodniejsze dni, tli się wrześniowa miłość tli. Spotkał ją wrzesień w swoim śnie, tam się złączyły dusze dwie. Karen55...

DSCF3257.JPG

Księga życia Życie niczym otwarta księga zapisane w ...

Księga życia Życie niczym otwarta księga zapisane w niej przeróżne treści, ile zdoła ta księga życia, zdoła jeszcze zapisać i zmieścić. Jakie będzie jej zakończenie? To pytanie bez odpowiedzi, lecz kto wogóle się tym przejmuje, żeby ziarno od plewów przecedzić. Czy ciekawa jest księga życia? Tak ciekawa w swej całej wymowie. Czy też piękna i ucho zachwyca? Cóż niełatwa jest teraz odpowiedż. Kartki księgi z cicha szeleszczą, podrywają się z lekka do góry, jakby dosyć już miały na dzisiaj i odfrunąć by chciały pod chmury. Jednak uciec nie mogą zupełnie, tkwią w okowach mosiężnej okładki, nawet wyrwać żadnej nie można, bo ten papier zbyt śliski i gładki. Proszą one już tylko o jedno, by na czystych tych kleksów nie było, bo szkaradniej już być nie może więc daj proszę życzliwość i miłość. Księga pragnie miłości tak samo, poszarpana goryczą doszczętnie, zapisujmy piękniejsze treści jak umiemy wpisywać najpiękniej. Karen55...

foto(2).jpg

Matka Ziemia Oddech letnich dni malował czarowne pejz ...

Matka Ziemia Oddech letnich dni malował czarowne pejzaże w aromacie leśnych konwalii zamykał okruchy marzeń. Ma dusza przenikniona do reszty oszalała, darami cudownymi będę się nasycała. Wpisuję w moje srece każdy podarek wiosny, raz pachnę jeżynami a potem czarem sosny. Wiruję nad lądami,dotykam błękitu nieba, ze złota promieniami utkany blask dojrzewa. Cieszy mnie pieśń słowika,pasikonika cykanie, skrzydła barwnego motyla i jego subtelny taniec. Ileż ty ziemio miła skarbów gromadzisz w sobie, co karmisz ludzkie plemię,pokłon oddaję tobie. Karen55...

K007_E_0546.jpg

Złote wspomnienia Niecodzienna wyobrażnia wybujała w ...

Złote wspomnienia Niecodzienna wyobrażnia wybujała westchnieniami, po za granic możliwości płynie z wiatrem z marzeniami. Dotyk słońca wyhaftował krajobrazy złotą myślą, może,gdzieś we śnie głębokim one dla mnie dziś się przyśnią. Biały motyl ucałuje polne maki purpurowe, będą tańczyć krople deszczu jak perełki diamentowe. Staw zaśmieje się rechotem żabich stworzeń przepełniony, wiatr kołysać zacznie ciszę moich marzeń migdałowych. Przeplatane dżwięki płyną z mego serca hen w przestworza, tam je blaskiem otuliła jasna i płomienna zorza. Tkwi w bezruchu serca drżenie pozostało mi wspomnienie, te tęsknoty zamyślone w mych obrazach utajone. Tam powroty niemożliwe, zamkły oczy babci siwej i dziadziusia też już nie ma tlą się tylko me pragnienia. Spakowałam na dnie serca skarby z moich cennych wrażeń, tam jest ich życzliwość słodka dzisiaj sedno moich marzeń. Karen55...

kochanie_kolejna_noc_bez_ciebie___strasznie_tesknie_ni....gif

WIERSZE KAREN 55 - kochanie_kolejna_noc_bez_ciebie___strasznie_tesknie_nie_poznaje_siebie___.gif

Los szczęścia W pośpiechu trwonią się godziny, szałe ...

Los szczęścia W pośpiechu trwonią się godziny, szałem okryte wszystkie chwile w kiosku za rogiem kupione szczęście banknot w kieszeni a w ręku bilet. Przygoda czeka i walizki na dnie uczucie spakowane, samolot sterczy na lotnisku, bladoniebiesko lśni firmament. Wyspy Bahama,białe plaże, błękitne oceanu wody, latynoskóra na leżaku łyk lemoniady dla ochłody. Czy to nie szczęście,że to wszystko tak przed oczyma mieć przed sobą, gorący klimat,piękne dziewczę, trochę luksusu nad swobodą. Zamknąć powieki i popłynąć, w bezkresy wtopić zapomnienie, puścić hamulec wyobrażni, do syta karmić się pragnieniem. Czy to nie szczęście pieścić zmysły, za siódmą górą w Atlantyku, osiągnąć szczyt najwyższych marzeń, sprowadzić radość do gotyku. Wieczór w szampańskim aromacie, esemes,jak się masz kochanie? A on smakuje własne szczęście, dopóty płyta grać przestanie. I grać przestała już na zawsze, zasnął uczuciem rozpalony, miał wrócić przecież wypoczęty, do swej gromadki i do żony. Karen55

min_SzrenickiPotok.jpg

Porywcza natura Powietrze dziś ciężejsze i gęstsze c ...

Porywcza natura Powietrze dziś ciężejsze i gęstsze chmur więcej granatowych wokół jaskółek szczebiotliwe kręgi złota kula ukryła twarz w pomarańczowej łunie i tylko drzew korony zielone upojone rześkim powiewem szeleszczą z zachwytu kłaniają się ku sobie z uśmiechem w potoku szumna woda zdumiona tym widokiem błysnęła skrzącym spojrzeniem popłynęła z nurtem rzeki bijąc się o drobne skały zawrócić nie chciała. Karen55...

Na bezdrożach.jpg

Jesteśmy pomiędzy niebem a ziemią kłamstwem a prawdą ...

Jesteśmy pomiędzy niebem a ziemią kłamstwem a prawdą i jedno drugiemu się nie oprze i żyć bez siebie nie potrafi potrzeba zachować normę aby pozostać letnim i jeszcze też czuć powiew wiatru na skórze by wiedzieć w którą stronę iść na przemian zmienny raz zimny raz gorący optymalnie płynąć pod prąd a gdy porwie nas rzeka w końcu i tak nas gdzieś wyrzuci ale czy to będzie ten właściwy brzeg.,, ?.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin